Afbeelding

Hemd van het Lijf

vaste rubrieken

Editie: Week 34, Jaargang 21 |

Tim van den Eijk (25) presenteerde vorige week donderdag zijn eerste dichtbundel Buut Vrij.

1. Waarom wilde je hier, bij de Irenetunnel, worden gefotografeerd?
“Ik ben afgelopen maand een week naar Berlijn geweest en daar zie je dat streetart veel groter is dan hier in Nederland. In Delft heb je de Irenetunnel en die laat zien dat kunst niet alleen in een museum hoort te hangen, maar dat het op straat ligt. Op termijn zal deze plek verdwijnen en ik hoop dat streetart-artiesten daarna een andere plek krijgen om zich te uiten.”

2. Heb je altijd al iets met dichten gehad?
“Mijn probleem is eigenlijk dat ik zelf niet kan zingen, want ik schreef vroeger al liedteksten voor anderen. Daarna maakte ik hiphopmuziek en schreef ik columns. Ook ben ik vier jaar lang journalist geweest bij Omroep West. Mijn hart ligt bij de Nederlandse taal en dan vooral bij het wat ouderwetse karakter ervan. Ik wil laten zien dat dat niet stoffig en saai is en wil eraan meewerken dat hij niet verloren gaat.”

3. Waar haal je je inspiratie vandaag?
“Dichtbij huis en ver van huis. Ik werk als barman in Café de Oude Jan en daar haal ik veel inspiratie vandaan, maar ik haal ook veel uit de reizen die ik heb gemaakt. Mijn onderwerpen zijn heel uiteenlopend: ik maak gedichten over mijn relatie met mijn moeder, maar ook over die met mijn douchegordijn. De meeste inspiratie haal ik echter uit de stad Delft en dan vooral in de nacht.”

4. Wat betekent Delft voor jou?
“Ik heb het ooit omschreven als het beleven van het verleden en het ontstaan van de toekomst. Dat klinkt als de slogan ‘Creating History’, maar ik vind het zo jammer dat dat allemaal in het Engels moet. Ik vind het Nederlands veel mooier. Ik vind het altijd fijn om voor een vakantie vanuit Delft te vertrekken, maar het is nog veel fijner om na die vakantie thuis te komen.”

5. Je bundel heet ‘Buut Vrij’: wat heb jij met verstoppertje spelen?
“Ik heb om verscheidene redenen voor deze titel gekozen. Ten eerste is het mijn debuut en hoef ik me dus niet meer te verstoppen. Verder wil ik aangeven dat we niet mee hoeven doen aan het spel van de gevestigde orde: we moeten nieuwe dingen creëren en buiten de gebaande paden denken.”

6. Je bundel is dus best maatschappijkritisch?
“Misschien wel, ja. Ik ben vooral kritisch op de wijze waarop er over kunst wordt gedacht. Er zijn allemaal regeltjes waaraan iets moet voldoen om kunst genoemd te worden en ook daarbuiten zijn er allemaal afspraken. Toen ik zei dat ik mijn gedichten ging bundelen, vroegen veel mensen meteen van wie ik subsidie kreeg. Ik kreeg helemaal geen subsidie, want we hebben het helemaal in eigen beheer gedaan. Ik denk dat de ware kunstenaar niet naar geld kijkt. Je moet er geen dingen voor doen en je moet er geen dingen voor laten.”

7. Als ik burgemeester van Delft was, dan...
“...zou ik die titel direct inruilen voor die van nachtburgemeester en dan zou ik een nacht op stap gaan met Jules Deelder, dé nachtburgemeester van Nederland. Als je met hem op pad gaat, zie je volgens mij dat kunst en poëzie op straat liggen. Dat is het beste wat ik kan bedenken, want ik heb geen reden om te klagen: Delft is de mooiste stad van de wereld.”

8. Welke invloed heeft je werk als barman op je werk?
“Ik haal er veel inspiratie uit. Ik heb zelfs een gedicht dat Delfts nacht heet. Als ik klaar ben met werken voel ik me alsof ik de nacht naar de dag breng. Aan de ene kant kom ik net uit het feestgedruis, maar op weg naar huis zie ik mensen met aktetassen naar hun werk gaan.”

9. Wat is het leukste aan het maken van een dichtbundel?
“Dat was zonder twijfel het samenwerken met andere creatieve mensen. Zo heeft Sander Rast de vormgeving verzorgd. Het is een prachtige bundel geworden. Ook heeft een vriend van me klassiek piano gespeeld bij de presentatie. Het leuke is dat een aantal jongeren elkaar blijft motiveren en creatief aan het werk zet.”

10. Is het dan wel een pure dichtbundel?
“Dat denk ik niet. De drukker vroeg toen hij de drukproeven zag ook meteen of het een dichtbundel of een fotoboek was. De foto’s zijn echt een toevoeging bij de gedichten. Ze versterken, zwakken af, geven aan in welke richting je moet denken of zetten je juist op het verkeerde been. Als je wilt beleven wat ik daarmee bedoel, kun je de bundel bij boekhandel Huyser of bij ‘t Postkantoor kopen.” (AdW)

Download de laatste krant!

Energieweg 3
2627 AP Delft

T: 015 - 214 39 12