Hemd van het Lijf: Walter Rast

Editie: Week 41, Jaargang 22 |

Walter Rast (49) is beeldend kunstenaar en exposeert door heel Europa met zijn werk.

1. Waarom wilde je hier, in je atelier in de Wippolder, worden gefotografeerd?
“Omdat dit voor mij de plek is waar het gebeurt. Ik ben één van de kunstenaars die naast een artistieke carrière voor de klas staat. Op donderdag en vrijdag ben ik hier bezig met mijn passie: kunst.”

2. Gaat het dan zo slecht in de kunstwereld?
“Je merkt inderdaad wel dat de crisis ook bij ons toegeslagen is. Rond 2008 verkocht ik zoveel schilderijen dat ik mijn baan in het onderwijs bijna kon opzeggen. Inmiddels is dat wel anders, al heb ik wel het idee dat het weer de goede kant opgaat. Daarnaast is werken in het onderwijs ook wel heel leuk.”

3. Heb je altijd al iets artistieks gehad?
“Absoluut, dat zit in heel mijn familie. Veel van mijn verwanten doen wel iets met beeldende kunst of muziek. Al op de kleuterschool tekende ik perfecte rondjes, veel beter dan mijn klasgenootjes. Verder heb ik zelf ook in bandjes gespeeld; ik heb zelfs op Parkpop gestaan.”

4. Wat voor soort kunst maak je?
“Mensen vergelijken het vaak met materiekunst, maar daar is het niet ‘dik’ genoeg voor.  Eigenlijk zijn het in cementlagen gekerfde tekeningen en tekst, waarbij ik ook andere materialen gebruik. Ik denk dat deze manier van werken uniek is.”

5. Waar haal jij de inspiratie voor je werk uit?
“Door heel mijn werk loopt een rode draad: vergankelijkheid. Hierbij zoek ik naar tegenpolen die elkaar in evenwicht houden. Ik laat me inspireren door het dagelijks leven. Wat ik meemaak probeer ik in metaforen te vangen en daar zoek ik kunst bij. Dat kan zijn in teksten, maar ook in beelden van andere kunstenaars.”

6. Is de vergankelijkheid niet een nogal zwaar thema?
“Dat valt denk ik best mee. Ik besef dat de wereld heel mooi is en dat het leven heel teer is. Daarom moet je er met volle teugen van genieten en daar ben ik zelf schandalig goed in. Dat besef is gegroeid toen ik mijn ouders en mijn broer verloor. Daarom verwerk ik in al mijn werken drie bula’s. Dit zijn zeepbellen die symbool staan voor de vergankelijkheid.”

7. Als ik burgemeester van Delft was, dan…
“… zou ik nooit bezuinigen op cultuur. Mensen ontwikkelen zich door middel van cultuur en reiken naar grotere hoogtes. Verder maakt cultuur de wereld letterlijk en figuurlijk mooier. Zo zou ik bijvoorbeeld de beiaardier de hele dag door laten spelen.”

8.  Is het niet lastig om teksten in beeldende kunst te verwerken?
“Nee, zeker niet. Dat is eigenlijk vanzelf ontstaan. In het begin gebruikte ik alchemistische tekens, maar later bedacht ik dat ik ook gewone teksten kan gebruiken. Dat begon met teksten van Beaudelaire. Ik vang deze teksten in een soort eigen schrift, zodat er altijd een mystieke sluier over blijft liggen.”

9. Dus je hebt niet altijd zo gewerkt?
“Nee, zeker niet. Als je aan het werk bent, ontstaan nieuwe sporen. Die moet je naar mijn mening als kunstenaar volgen, zolang ze bij je pad passen. Zo maak ik nu een ontwikkeling door, dat ik meer figuratieve elementen in mijn werk breng. Waarschijnlijk is dat maar een fase en volgt het volgende pad vanzelf.”

10. Heb je nog een boodschap met je werk?
“Ja, ik probeer met mijn werk verhalen te vertellen, net als schrijvers doen. Daarnaast wil ik een mooie gedachte achterlaten. Mijn werk is te zien op www.walterrast.nl.”

Download de laatste krant!

Energieweg 3
2627 AP Delft

T: 015 - 214 39 12
info@delftopzondag.nl