Hoe is het nu met Mike van Maalsen?

Mike van Maalsen (75) is een bekende binnen de fitnesswereld van Delft. Hij trainde eerder bij Bodyline en is nu al geruime tijd lid van Koster sportclub. Voor Mike staan discipline en techniek hoog in het vaandel, maar voor hem draait sport toch vooral om plezier. 

Door Guy van Rijn

Hoe kijk je terug op jouw sportcarrière?
Ik begon ooit in een informeel groepje met hardlopen in de Delftse Hout. Na het werk gingen we hardlopen en daarnaast sportten we bij Bodyline wat aan de Mina Krusemanstraat in Delft zat. Later ben ik overgegaan naar Koster sportclub waar ik nu nog steeds zit. Tussendoor heb ik ook nog vier jaar fanatiek gesquasht en twee jaar Taekwondo lessen gehad van Dennis bij het oude Sranti in Tanthof. Met fitness ben ik nu ongeveer vijfenveertig jaar bezig.

Op mijn zeventiende kwam ik vanuit Suriname naar Nederland. In Suriname was ik na school altijd de rest van de dag buiten. We speelden bijvoorbeeld het hele jaar door het in Suriname bekende spel Djoel: een spel dat op een harde zandgrond gespeeld wordt. Daarnaast fietsten we en liepen we veel hard.

Ik ben niet heel fanatiek met sport, maar ik ben wel een volhouder en ik vind discipline belangrijk. Ik heb eigenlijk nooit aan wedstrijden of toernooien meegedaan, behalve bij squash een keer. In mijn eerste paar wedstrijden had ik een tegenstander die heel agressief was en niet tegen zijn verlies kon. Toen ben ik meteen gestopt met wedstrijden. Voor mij is het belangrijkste altijd plezier geweest. Als je wint is het goed, als je verliest ook. Er kan er maar één winnen.

Wat zijn de mooiste herinneringen uit jouw carrière?
De mooiste tijd was toch wel toen ik samen met een vriend van mij, Carol, bij Bodyline trainde. Hij was echt aan het bodybuilden en trainde heel fanatiek om met Eurosportshows mee te doen. Zelf had ik dat doel niet, maar het meetrainen met hem was mooi om mee te maken.

Wat doe je tegenwoordig?
Ik woon samen met mijn vrouw aan de Van Miereveltlaan en ik ga drie keer per week naar Koster. Koster is niet alleen een sportschool maar ook een ontmoettingsplek voor sociale contacten. In de sportschool let ik altijd heel erg op de techniek van een oefening. Ook als ik anderen niet goed zie tillen dan probeer ik ze altijd te helpen. Niet iedereen waardeert dat, maar zo ben ik nu eenmaal. In de sportschool train ik regelmatig samen met Rexe, Ton, Arthur en anderen. Ik vind Koster een heel fijne sportschool.

Niet lang geleden was ik nog ernstig ziek en daardoor een tijdje uit de roulatie. Sinds een klein jaartje ben ik weer aan het sporten en kan ik het leven weer in de ogen kijken. Ik ben nu genezen maar nog onder controle. Ik ben al geruime tijd met pensioen. Van origine ben ik automonteur maar ik heb veel verschillende banen gehad. Ik heb in fabrieken gewerkt en bij Rentokil. De laatste drieëndertig jaar van mijn loopbaan werkte ik voor de gemeente op de hogedrukreiniger.
Ik woon hier alweer tweeëntwintig jaar en daarvoor woonde ik op de Van Lodensteynstraat. Ik wil nooit meer weg uit Delft, want ik voel me hier thuis. Ik ben nog drie keer terug geweest naar Suriname, maar ik wil er niet meer wonen. De mensen zijn er anders dan vroeger, alhoewel dat hier ook zo is. Ik vind dat we aardig moeten zijn voor elkaar en elkaar meer moeten respecteren.