Pierre van Zadelhoff plakt er nog een jaar aan vast bij Full Speed

DELFT - Full Speed weet weer hoe het zoet van de overwinning smaakt. Afgelopen zaterdag werd Concordia met 3-0 verslagen. Routinier Pierre van Zadelhoff hoopt dat dit een aanzet is tot handhaving in de tweede klasse. 

Door: Alphons de Wit jr. 

Van Zadelhoff blikt terug op een prima weekend. “Want voetballen is toch een stuk leuker als je wedstrijdjes wint. Natuurlijk ging het nog wel goed bij Full Speed, maar na tien nederlagen op rij is de sfeer logischerwijs toch wat minder. Dan is het erg lekker als je eindelijk weer eens drie punten behaalt.”

Goede seizoensstart
Dat terwijl het seizoen voor de roodbroeken zo goed begon. Van de eerste vijf wedstrijden wonnen we er vier. Daar zat best wat geluk bij, maar aan het eind van de rit kijkt niemand daarnaar.” De derde wedstrijd van het seizoen, uit bij Concordia, ging met 4-0 verloren.
“Dan is het extra lekker dat we afgelopen zaterdag van ze wisten te winnen. We hadden wat mazzel dat zij niet bepaald op oorlogssterkte waren en het zag er bij ons allemaal misschien niet even mooi uit, maar het was wel effectief. Wij kozen ervoor om heel diep in te zakken en te hopen op een countermogelijkheid. Uiteindelijk hebben we zelf nagenoeg niets weggegeven en hebben we wel kansen gecreëerd. Al na een kwartier stonden we met 2-0 voor en een kwartier voor tijd maakten we er nog één. Uiteindelijk hadden we de kansen nog wel om verder weg te lopen, maar dit was natuurlijk een heerlijk resultaat.”
Dat geldt zeker als je tien wedstrijden op rij hebt verloren. “Ik denk dat dat komt doordat we als selectie niet breed genoeg zijn. Aan het eind van vorig seizoen zijn we vier basisspelers kwijtgeraakt. De spoeling is dus een stuk dunner geworden. Als we allemaal fit zijn, moeten we in deze competitie alle zeilen al bijzetten om tot een resultaat te komen, maar we zijn zelden of nooit compleet. Daarbij zitten we met een heel aantal ploegen waartegen we vorig jaar ook speelden in de competitie, maar heb ik het idee dat het niveau op de zaterdag de afgelopen seizoenen iets hoger lag.”

Zaterdagvoetbal
Het voetballen op de zaterdag bevalt de 39-jarige middenvelder erg goed. “Ik heb er gewoon een dag weekend bij. Mijn beide kinderen spelen ook bij Full Speed en op zaterdag zijn we met het gehele gezin op de club aanwezig. De jongste begint vaak al om half negen en wij spelen vaak aan het eind van de middag. Ik vind het geweldig dat mijn vrouw en de kinderen elke wedstrijd komen kijken.”
Ondanks dat Van Zadelhoff heel wat jaren bij Delfia in het vlaggenschip speelde, speelt hij nu alweer voor het dertiende jaar voor Full Speed. “Bij Delfia was de koek op enig moment op. Ik heb op mijn zevenentwintigste de overstap gemaakt en daar geen moment spijt van gehad. Ik was erbij toen we met Pierre van Zinnen van de derde naar de tweede klasse promoveerden. Daarna heb ik heel wat trainers gehad. Nu is dat Frank Verhaar, met wie ik nog heb samengespeeld. Ik vind hem echt een geweldige trainer: zijn oefenstof is goed, hij weet wanneer hij tussen en boven de groep moet staan en hij heeft een duidelijk plan dat hij goed weet over te brengen. Het verbaast me ook niets dat hij het zo goed doet: toen ik met hem samenspeelde was hij al een leider.”

Veranderingen
Van Zadelhoff loopt dus al heel wat jaartjes mee. “En ik merk wel dat er dingen veranderen. Ten eerste merk ik zelf dat ik na een wedstrijd fysiek wat meer tijd nodig heb om te herstellen. Voor wat betreft de conditie ben ik gelukkig al snel weer op het gewenste pijl. Daarnaast is mijn rol in het elftal inmiddels ook anders. Waar ik vroeger op het middenveld de gehele rechterflank bestreek, sta ik nu centraal als een soort stofzuiger. Ik ben dus meer een dienende speler, kom ook zeker wel aan mijn meters, maar ik merk wel dat na ongeveer een uur spelen het kaarsje wel uit is. Gelukkig heb ik het idee dat ik het in dat uur zeker nog wel aan kan lopen. Daarom heb ik besloten om in ieder geval nog een jaar door te gaan: de trainer heeft verlengd en ik ga graag nog een jaar verder. Stoppen kan namelijk altijd, maar weer beginnen na een tijd stilgezeten te hebben, is een stuk lastiger.”
De routinier ziet meer dingen veranderen in de voetballerij. “In de jeugd was je heel het weekend op de club en was het een eer om bij de selectie gevraagd te worden. Nu zijn de hoogste juniorenelftallen vriendenteams en is het enthousiasme om met het eerste elftal mee te mogen doen minder. Het is overigens wel leuk om die jongen gasten die er zijn te coachen. Zeker als je ziet dat ze er ook echt iets mee doen.” Hopelijk leidt het tot handhaving. “Dat zal nog een zware kluif worden, zaterdag kunnen we tegen Wilhelmus een goede volgende stap zetten.”