Afbeelding

Hoe gaat het met Piet van Velzen?

sport

Editie: Week 2, Jaargang 23 |

Piet van Velzen was vooral verbaasd hoe we als redactie bij hem uitkwamen, maar hij was in zijn tijd bij SEP veelvuldig in de media te vinden.” (foto: Roel van Dorsten)

DELFT - Piet van Velzen (63) begon met voetballen bij DHL, maar maakte nog voor hij daar het eerste elftal bereikte de overstap naar SEP.

“Ik wilde daar gaan voetballen met mijn vrienden. Die hadden een zogenaamd FUT-elftal via de congregatie. Daar wilde ik graag bijhoren, maar ik kreeg van meneer Hoogduijn, die wedstrijdsecretaris was, te horen dat ik me bij het eerste moest aansluiten en dat ik anders beter maar meteen terug kon gaan naar DHL.”

- En toen koos je maar voor het eerste?
“Inderdaad, en ik kwam in een leuk elftal terecht. Ik speelde onder meer met Hans en Paul Hoogduijn en Wim en John Wanders. Verder we hadden we Henk-Jan Bone en Jan Oudemeijer, een rashagenees, was onze keeper. Later kwam daar nog Michel Haak, in mijn ogen de beste speler met wie ik ooit heb samengespeeld, bij. We vonden het leuk om goed te voetballen en verkozen mooi voetbal boven de punten. Al met al denk ik dat er qua resultaat meer in had gezeten, maar daar ging het ons helemaal niet om.”

- Wat voor speler was jij?
“In de jeugd bij DHL was ik spits, maar in de senioren werd er toch wat anders van een spits verwacht. Daarom koos ik voor het middenveld. Ze noemden mij wel een terriër, want ik ging altijd achter de bal aan. Als ik die dan eenmaal had, deed ik er vaak ook wel wat goeds mee. Verder was ik nooit te beroerd om een klets uit te delen als ik vond dat dat nodig was. Wat dat aangaat denk ik dat ze liever mét dan tégen me speelden.”

- Hoe was de sfeer bij SEP?
“Die was ontzettend goed; er gebeurde altijd wel wat. Dat varieerde van de punten van sokken of bandjes van hemden doorknippen tot een kampioensfeest met trein in de kantine. Het treintje voor de carnavalsoptocht stond nog op het terrein en toen we kampioen waren, creëerden we een zij-ingang door naar binnen te rijden en gingen we door de hoofdingang weer naar buiten. Maar ook voetballend speelden we wel wat klaar.”

- Wat is je daarvan het meest bijgebleven?
“Het seizoen dat we nipt tweede werden achter de Valkeniers. Zij hadden wat te besteden en grote namen uit het amateurvoetbal gehaald en Aad de Mos als trainer aangesteld. Wij kwamen net tekort, maar voor de beslissende wedstrijd hadden zij een week in trainingskamp gezeten in Zeist. Verder weet ik nog dat toen het wat minder ging en ik de goal scoorde die lijfsbehoud betekende, een sponsor het veld op kwam met een dikke envelop. Ik weigerde die. Voetballen doe je voor je lol, niet voor het geld.”

Download de laatste krant!

Energieweg 3
2627 AP Delft

T: 015 - 214 39 12