Sjef de Poorter denkt met veel plezier terug aan zijn gouden jaren als aanvoerder bij DHC.
Sjef de Poorter denkt met veel plezier terug aan zijn gouden jaren als aanvoerder bij DHC.

Hoe is het nu met Sjef de Poorter?

sport Hoe is het nu met?

Sjef de Poorter (73) begon op jonge leeftijd al met voetballen bij DHC. Na een korte periode bij Haarlem kwam hij weer terug bij DHC, waar hij als laatste man en aanvoerder gouden tijden beleefde. Wij blikken met hem terug op zijn geweldige carrière.

Door Frank van der Steen

Hoe ben je ooit begonnen met voetballen?
Mijn oom was rond 1958 voorzitter van de supportersclub van DHC. Zo ben ik op 6-jarige leeftijd begonnen met voetballen in het oude stadion van DHC aan de Laan van Vollering. Als DHC op zondag speelde klommen we altijd via de auto’s van Van der Lee over het hek om de wedstrijd te zien. Na twee jaar verhuisde de club naar de Brasserskade, waar ik heel mijn jeugdopleiding heb doorlopen. In de jeugd hadden we een fantastisch elftal en werden we nagenoeg elk seizoen kampioen!

Wanneer kwam je in het eerste?
Ik zou op 18-jarige leeftijd naar Xerxes/DHC gaan, de profclub die er was bijgekomen vanuit Rotterdam. Hier zou ik overgaan naar de betaalde sector, maar helaas ging de boel failliet. Toen moesten we weer in de vierde klasse beginnen om weer naar de top te komen, maar ik moest eerst in militaire dienst!

Toen ben je zelfs bij het militaire elftal gekomen?
Ja uiteindelijk wel. We speelden een wedstrijdje in militaire dienst toen er iemand aan me vroeg of hij mijn naam mocht doorgeven aan Bert van Lingen. Bert kwam uit Delft en was trainer bij DHC en het Nederlands Militair Elftal. Zo ben ik bij het militaire elftal gekomen en speelde ik onder andere met René van de Kerkhof en Stanley Bish. We speelden onder meer wedstrijden tegen Oost-Duitsland en Engeland.

Je speelde ook voor Haarlem?
Bij het militaire elftal werd ik gescout door John Eelman, die samen met Joop Brand trainer was van Haarlem. Ik was toen net 18 en speelde net in het eerste van DHC. Na dat seizoen vertrok ik naar Haarlem, waar ik uiteindelijk een jaar heb gespeeld. Het was in die tijd natuurlijk allemaal heel anders. Je had geen dikke auto voor de deur, mijn salaris was maar 1500 gulden en ik moest ook nog eens elke dag op en neer naar Haarlem rijden. Daarnaast stond ook in mijn contract dat ik elke dag André Wetzel op moest halen en thuis moest brengen. Als je dat nu zou horen moet je er om lachen!

Uiteindelijk toch maar weer terug naar DHC?
Met Haarlem promoveerde ik nog wel naar de Eredivisie, maar bij mijn contractverlenging heb ik toch besloten om terug te gaan naar DHC. Dit kwam vooral door de afstand en de lange dagen van huis zijn. Bij DHC kregen we na een jaar of twee een elftal wat echt perfect in elkaar zat. We begonnen in de derde klasse en zijn met Guus Haak als trainer uiteindelijk vier keer kampioen van de Hoofdklasse en twee keer kampioen van Nederland geworden! Toch was mijn absolute hoogtepunt de bekerwedstrijd in 1981 tegen het Ajax van Wim Kieft, Tscheu La Ling en Jesper Olsen. Het was uitverkocht en er waren zo’n 18.000 mensen. We verloren helaas met 2-3, maar speelden ze bij vlagen van de mat af!

Wat doe je tegenwoordig?
Ik heb jarenlang een sportwinkel gehad. Hierna ben ik gaan werken bij de Copie-Sjop tegenover het station, waar ik nu nog steeds drie dagen in de week werk. Ook ben ik door John van Zweden benaderd om iets te gaan doen voor de businessclub van DHC. Wij proberen te zorgen dat mensen weer betrokken worden en dat DHC weer een Delftse club wordt!