Hoe is het nu met IJsbrand Kraus?

IJsbrand Kraus (74) werd op jonge leeftijd lid van S.V. Wippolder en is altijd lid gebleven. Hij heeft zich op vele manieren ingezet voor club, onder meer door het meehelpen bouwen aan een nieuw clubhuis nadat het was afgebrand. Tegenwoordig kijkt hij nog steeds graag naar wedstrijden van het eerste elftal. 

Door Guy van Rijn

Hoe kijkt u terug op uw sportcarrière?
In 1959 werd ik lid van Wippolder en dat ben ik altijd gebleven, op één seizoen na dan. Mijn oudste broer is in 2022 overleden en was erelid van Wippolder. Ik heb een hele leuke tijd gehad bij de club. Ik heb lang in het tweede elftal gespeeld, maar nog langer bij de veteranen. Een heel enkele keer heb ik nog wel als invaller meegedaan met het eerste elftal. Verder heb ik me lange tijd ingezet voor de club.

Ik heb in enkele commissies gezeten, ben een aantal jaren wedstrijdsecretaris geweest en heb circa ‘89 in het bestuur van Wippolder gezeten.  Ook heb ik me op een speciale manier ingezet voor de club nadat het clubgebouw in ’84 afbrandde. Er stond een harde wind en er was waarschijnlijk kortsluiting. Het hele gebouw is in vlammen opgegaan. De vonken kwamen tot aan de A13! Ik ben oorspronkelijk lasser van beroep en heb na de brand meegeholpen aan de wederopbouw van het nieuwe clubhuis. Ik hielp samen met mijn oudste broer en andere leden mee met alles wat van metaal werd.

Ik werkte op de centrale werkplaats van de TU Delft, en dat is indirect ook waarom ik in het seizoen van ’73-’74 een jaar in Nootdorp heb gevoetbald. Een collega van mij kwam uit Nootdorp en was duivenhouder. Op een gegeven moment heb ik zijn oude duivenkast overgenomen en moest ik elke ochtend en avond naar Nootdorp voor m’n duiven. Zodoende was het praktischer om in Nootdorp te spelen. Daar speelde ik in het eerste, maar na een jaartje ben ik toch maar weer teruggegaan. De duiven heb ik vier jaar gehad, tot ik in ’74 trouwde met mijn vrouw. Dat kon ik er toen niet meer bij hebben.

Wat waren de mooiste momenten?
Dat Wippolder ook een Nederlandse titel won, en dat weten veel mensen denk ik niet. Vroeger, nog voordat alles KNVB competitie werd, had je de afdelingen. Wij speelde in de hoofdklasse van de afdeling Den Haag en werden kampioen. Daarna speelden we tegen andere provinciekampioenen, en daar wonnen we vervolgens ook. De kampioenen daarvan speelden tegen andere kampioenen uit Nederland bij de KNVB in Zeist. Ook daar won Wippolder in 1983. Zo werden we in ‘83 landskampioen van het afdelingsvoetbal. Helaas werd DHC op diezelfde dag landskampioen bij de amateurs. Daardoor ging de meeste aandacht uit naar DHC en niet naar Wippolder.

Wat doet u tegenwoordig?
Misschien is het leuk om te melden dat ik lid van verdienste ben bij S.V. Wippolder. Die eer kreeg ik in 2003. Nu doe ik niks meer voor de club, maar ik ga nog regelmatig kijken bij wedstrijden van het eerste. Ik ben onlangs nog naar Voorburg gefietst daarvoor. Verder heb ik veel hobby’s buitenshuis. Ik fiets veel en ik doe ook aan spinning bij Koos v.d. Burgh. Verder vis ik graag en speel ik bariton. Ik speel bij de Koninklijke Harmoniekapel Delft.
Ik ben alweer 10 jaar met pensioen en geniet ervan samen met m’n vrouw. We wonen aan de Straat van Ormoes in Delft en hebben een fantastisch uitzicht.