Hoe is het nu met Louis van der Meijden?

Louis van der Meijden (66) houdt erg van sport, voornamelijk duursport. Naast zijn eigen hoveniersbedrijf heeft hij immer tijd vrijgemaakt voor sport. Hij begon met fanatiek tafeltennis, heeft nog even atletiek gedaan, en is uiteindelijk gaan wielrennen en schaatsen. Louis is een jongere broer van Peet van der Meijden, die vorige maand in deze rubriek verscheen.

Door Guy van Rijn

Hoe ziet jouw sportcarrière eruit?
Mijn sportieve leven begon eigenlijk al heel vroeg in mijn kindertijd. Ik ben op de boerderij geboren als een na jongste van tien kinderen. Onze moeder was heel sportief en heeft dat ook aan haar kinderen meegegeven. Op de lagere school was ik vooral fanatiek met tafeltennis. Na schooltijd ging ik misschien wel vijf dagen per week met mijn vrienden tafeltennissen bij vereniging Phoenix. Ik zat op de Cornelis Musiusschool en onze leraar in de zesde klas was trainer bij Phoenix. Zo heb ik van mijn achtste tot mijn vijftiende heel veel getafeltennist.
Na het tafeltennis heb ik wat atletiek gedaan bij AV40, maar ik had veel last van blessures. Bij het fietsen heb je normaal gesproken, op het vallen na dan, een stuk minder last van blessures. Ik fietste in die tijd al regelmatig, en daarom ben ik gaan wielrennen. Ik was en ben nog steeds hovenier, en daarnaast heb ik eigenlijk altijd vijf keer per week gefietst en geschaatst bij SV Pijnacker. Ik heb een aantal burgerrondes gereden en sommige ook gewonnen hier in de regio, ook als 40- en 50-plusser. Daarnaast was ik jarenlang actief en enkele malen winnaar van ‘de vossenjacht’ in Pijnacker.

Voordat ik mijn eigen hoveniersbedrijf begon, heb ik ook nog twee jaar in Noorwegen gewoond. Ik zat op de hoveniersschool in Boskoop en daar zat ook een buitenlandse stage bij. Ik ben toen met twee vrienden naar Noorwegen gegaan en liep stage in de bosbouw en forelkweek. Mijn vrienden zijn daar blijven wonen, maar ik ben teruggegaan en heb de boerderij Onder de Zeven Linden van de kerk gekocht. Voor de sport ben ik nog wel vaak naar Noorwegen gegaan. Zo heb ik twee keer de Trondheim-Oslo gefietst.

Wat zijn de hoogtepunten uit jouw sportcarrière?
Landskampioen jeugd met Phoenix en bijvoorbeeld drie keer de Elfstedentocht schaatsen. De hierboven genoemde fietstocht van Trondheim naar Oslo, de zogenoemde Styrkepröven, was ook een hoogtepunt. Het is de bekendste fietsmarathon in Noorwegen die jaarlijks gehouden wordt. Daarbij fiets je in één keer 540 kilometer. Ik heb deze tocht één keer snel gefietst in 16.50 uur, en één keer rustig.

Wat doe je tegenwoordig?
Ik ben 40 jaar hovenier geweest met mijn eigen bedrijf en ben nu enkel nog actief in het “vergroenen” van tuinen. Het beheer van het groen rond Onder de zeven Linden is bijna een dagtaak. Daar organiseren we ook jaarlijks een expositie. Ik heb bijna heel mijn leven tien uur per week gesport en doe dat nog steeds. Elke winter ga ik in Zweden schaatsen, maar afgelopen winter viel ik helaas en kon ik tien weken niet sporten. Dat is voor mij uitzonderlijk lang.

Op woensdagmiddag fiets ik altijd met een gepensioneerde groep, de Krasse Knarren, zo rond de 100 kilometer. Elke vrijdagmiddag fietsen we met een groepje met onder meer Jan Hogervorst een kilometer of zeventig. We beginnen altijd met een glas limonade bij Jan thuis en eindigen bij Kobus Kuch. Zaterdagmorgen ga ik al om zeven uur ‘s ochtends schaatsen bij de Uithof.