Zijkant...

De zon schijnt. De lucht is blauw. Mijn botten, waaruit nog maar kort geleden alle leven weggevloeid leek te zijn, botten brutaalweg uit. Op mijn gezicht heeft een glanzende glimlach nieuw leven gegeven aan de huid die een paar weken geleden nog rijp leek voor de sloop. Het leven is mooi, zelfs als je, zoals ik met die man van me, soms geen leven hebt.

Van de week nog. Eindelijk was hij bereid een klusje in huis te doen dat al járen op uitvoering wacht. Een karweitje van niks, maar je moet wèl willen. Goed, mijn man dus naar de doe-het-zelf-zaak. Wat hij daar moest hebben, geen idee, maar het lag wel op een stelling waar hij net niet bij kon. Ken je me dat even aangeven?, had hij aan zo'n knul in een T-shirt-van-de-zaak gevraagd. Doe het zèlf!, had die gezegd. Valt best wat voor te zeggen in zo'n zaak, vind ik. Nou, m'n man was in alle staten. En 's avonds natuurlijk ook, zoals gebruikelijk, in kennelijke, het is zonde dat ik het zeg. Maar ach, denk ik nu, kan mij het bommen. De zon schijnt, de lucht is blauw. Ik geef het toe: normaal schrik ik behoorlijk van zo'n bericht dat er hier in de buurt zo veel uit auto's wordt gestolen. En dat de Politie driftig op zoek is naar een achterkleptomaan. Dat dat ook nog 's niet meevalt, met zo'n vaag signalement: hij heeft een snorfiets en een baard. Maar ja, denk ik nu. Kijk 's om je heen. En zie de vogels die zicht- en hoorbaar de vlinders in hun buikjes hebben. Geniet van het zoemen van de muggen, de wespen en de hommels. Hoor de koeien vlaaien en zie de geiten breien. En laat de boeren dorsen. Ook zij die biologisch boeren, al blijf ik dat onsmakelijk vinden. Wat kan het schelen dat Gordon zich zo nodig ineens wat ingetogener meent te moeten gedragen? En dat hij zelfs hier en daar al als Gordon bleu door het leven gaat? Ik zal het u nog sterker vertellen. Ik heb een hinderlijk drukke buurman, die als stopwoord 'Ga dóór!' heeft. Om je gek te ergeren, maar niet nu de zon schijnt en de lucht blauw kleurt. Ben je gek. Er wordt te pas en te oppas gewaarschuwd voor mensen die op een verdachte wijze de grote kindervriend uithangen. En ze zeggen dat rechters, hoe belachelijk sommige vonnissen ook zijn, onkreukbaar zijn. Het zal wel, denk ik nu. Met hooguit deze bijgedachte: Onkreukbaar? vandaar dat ze van die uitgestreken gezichten hebben. Nee, mij krijgen ze niet klein. Natuurlijk is 'werklui' een raar woord. En natuurlijk is er verschil tussen 'ik heb gezond' en 'ik ben gezond'. Maar nu, nu de zon schijnt en de lucht blauw is, zeg ik: Nou èn? Ik geniet. De wereld ziet er anders uit. De mensen zijn vrolijker. Het leven is zo slecht nog niet. Ik ga maar even gauw kijken wat de voorspellingen voor de komende dagen zijn. Ik wil wèl weten hoe lang het leven nog waard is om geleefd te worden.

Wiesje Gort-Droog

Download de laatste krant!

Energieweg 3
2627 AP Delft

T: 015 - 214 39 12
info@delftopzondag.nl