ZIJ-KANT

Nou, dat was me het weekje wèl. Wat ik met die man van me heb meegemaakt, niet te filmen. Nooit leest hij een krant, maar uitgerekend wèl als daarin 'Slinger door de wijk' wordt aangekondigd. 'Zie je wel dat je dronken over straat mag? Als het maar georganiseerd gebeurt'.

En wèg was hij. Ja, ik vind het natuurlijk niet leuk om zoiets te vertellen, maar het opkroppen is ook niet gezond. Niemand hoeft overigens medelijden met me te hebben. Ik heb er, in een veel te ver verleden, zelf voor gekozen. Had ik maar geen 'Ja, ik wil' moeten zeggen. Nu, veel en veel later en wijzer, kan ik zeggen dat het enige dat wij gemeen hebben onze trouwdag is, het is zonde dat ik het zeg. Maar nou moet u ook weer niet denken dat het me allemaal niks meer doet. Zo zijn we ook weer niet getrouwd. Zo zou ik maar wát graag naar dat 'Helden van Amstel Live!' gaan. Niet dat ik iets met die muziek heb. Nick & Simon, dat zegt me helemaal niks. En ene VanVelzen, die zelfs in Delft geboren schijnt te zijn en waar ik ondersteboven van zou moeten zijn, geen idee. Ik ben gewoon al te oud geworden voor al die herrie. Zo de ouden zongen housen de jongen, daar heb ik me al lang bij neergelegd. Maar het is gewoon dat ik ook wel 's de behoefte heb onder jonge mensen te verkeren die lekker uit hun dak gaan. Dan neem ik die muziek wel op de koop toe. Maar ja, die man van me had ook dáár toevallig lucht van gekregen. 'Als iemand recht heeft op een toegangskaart ben ik het wel', zei hij te pas en te onpas. 'Ik ben al járen sponsor van dat biermerk'. Gelukkig bleken alle kaarten heel snel uitverkocht te zijn. Denkt u nou niet dat ik doodongelukkig loop te wezen. Dat valt heel erg mee. Dat komt ook omdat ik met heel weinig tevreden ben. Ik zal wel moeten. En ouderwets voel ik me ook niet. Ik heb elke dag m'n horloge om, dus ik ga echt wel met m'n tijd mee. En mobiel bellen deed ik al toen ik m'n eerste fietsje kreeg. Wat ook helpt, is beseffen dat het allemaal nog veel beroerder kan. Ik bedoel: u zult mij niet gauw in de stress zien raken. Ik hoorde van de week dat de fietsenmaker, die hier vlak om de hoek zit, een burnout heeft. Hij bleef steevast te lang plakken. Nou, dat gun ik niemand. Ik vind trouwens, als je zo 's om je heen kijkt, dat Onze Lieve Heer toch wel behoorlijk vreemde kostgangers heeft. Zo ken ik, heel toevallig, iemand die zó gruwelijk beleefd is, dat hij een keer op z'n eigen tenen trapte, wat kan gebeuren, en dat hij toen geschrokken zei: O, neemt u mij niet kwalijk. Kijk, daar zou ik nou echt gillend gek van worden, van zo'n type. Dan mag ik eigenlijk nog niet eens mopperen met die sukkel van mij. Dat ik dag in, dag uit tegen zijn hikken loop aan te hikken, ach, als dat het ergste is…

Wiesje Gort-Droog

Download de laatste krant!

Energieweg 3
2627 AP Delft

T: 015 - 214 39 12
info@delftopzondag.nl