Koninklijk onderscheiden Henk Klootwijk vindt zichzelf geen lastig mannetje: 'Ik ben een kritisch mens'

DELFT – Henk Klootwijk (70) heeft onze Koningin zo ver weten te krijgen dat het haar behaagde hem koninklijk te onderscheiden. Dat was weliswaar niet helemáál een verrassing voor hem, maar hij is er wèl trots op.

Hij vertelt waarom hij niet totaal overdonderd was. Dat hem al een jaar geleden gevraagd werd wat hij in z'n leven zoal gedaan heeft en ten bate van wie. En dat dat geruime tijd later nog eens dunnetjes werd overgedaan. Die vraag beantwoorden viel niet altijd mee. "Ik ben zeseneenhalf jaar geleden tegen een hersenbloeding opgelopen. Dat zie je niet meer, ik heb er ook geen last meer van. Maar m'n geheugen is wel achteruit gegaan. De artsen kunnen niet aangeven of dat door m'n leeftijd komt of door die hersenbloeding". Hoe het ook zij: "M'n vrouw begon ineens te tetteren dat ik voor 29 april geen afspraken mocht maken. Ik ben niet achterlijk, dus ik had wel een flauw vermoeden van wat er gaande was. Ik heb gezegd: Op 28 april weet ik het zeker. Ik heb het namelijk voor elkaar gekregen dat ik als eindredacteur van de Wijkkrant Tanthof de persberichten van de Gemeente krijg. Dus ook dat persbericht waarin staat wie er een lintje gaan krijgen…" 

-Ben je er toch wel trots op dat je een lintje hebt gekregen?
"Ja. Ik vind ook: je moet, en dat doe ik bij anderen ook, op een bepaald moment ook 's een schouderklopje krijgen. Dat houdt je op de been". 

Henk Klootwijk, geboren in Dordrecht ("Ik ben een geboren Schapenkop"), opgegroeid in Tiel, woonachtig in Rotterdam en in Delft, sinds veertien jaar in Tanthof. Hij is al jong een nogal bemoeizuchtig baasje, in de goede zin van het woord. En dat zich met van alles en nog wat bemoeien raakt hij niet meer kwijt. Klootwijk, hij werkte drie jaar voor TNO en 34 jaar voor Fokker, is om maar 's een niet volledige greep in zijn niet geringe serie bezigheden te doen, actief ten bate van het NIVON (het Nederlands Instituut voor Volksontwikkeling en Natuurvriendenwerk), voor de AJC (de Arbeiders Jeugdcentrale), de Partij van de Arbeid, SV Wippolder. de Bewonerscommissie van Buitenhof en de Wijkkrant Tanthof. Voor deze en andere activiteiten geldt onverminderd dat hij van zich laat horen, z'n mening niet onder stoelen of banken wegmoffelt en op luide en duidelijke wijze de trom roert als hij het met iets of iemand niet eens is. En dat wil, voorzichtig geformuleerd, nog wel eens voorkomen. "Ik ben altijd wel een lastig baasje geweest", kan hij dan ook moeilijk ontkennen. "Mijn vader heeft wel 's gezegd: Henk, als jij je grote bek nou 's had kunnen houden, was je veel verder gekomen. Achteraf denk ik wel 's: Ja pa, je hebt wel gelijk gehad". Aan de andere kant: hij kan niet anders. "Ik heb me altijd ingezet voor de gemeenschap, voor de mensen. Dat begon al op school. Ik was klassenvertegenwoordiger. Had ik aanvaringen met leraren". 

Klootwijk (HBS-B) wil als jochie graag chemicus worden. Logisch: "Kwam door m'n vader. Hij was bedrijfsleider en later adjunct-directeur bij een chemisch bedrijf. Ik zat daar ook vaak, vooral op het laboratorium. Ze hadden ook een glasblazerij. Die grote groene flessen bliezen ze zelf". Hij werkt dus eerst drie jaar bij TNO en daarna 34 jaar bij Fokker. Als hij 55 is, vindt hij het welletjes. "Ik was het zat. Niet het werk, nee, ik wilde vrij zijn. Toen ik zeker wist dat ik zou stoppen, heb ik een pad uitgestippeld: Wat ga ik doen als ik niet meer werk?" En ziet, hij blijkt zich kostelijk te kunnen vermaken. Hij is, om nog maar 's een vrijetijdsbesteding te noemen, ook lid van de Programmaraad van de Gemeente Delft, een orgaan dat bepaalt naar welke radio- en tv-zenders wij mogen en kunnen kijken. Dat is hij niet zo maar. "Eén van de redenen is dat ik RTV Rijnmond op de Delftse kabel wilde hebben. Ik heb in die zender veel meer vertrouwen dan in RTV West. Wij hebben thuis vanaf de ochtend totdat we de televisie aanzetten ook altijd RTV Rijnmond aan staan". 

Een andere activiteit waar Klootwijk graag vrije tijd in mag steken, is de Jazzclub C5Jazz, in Rotterdam. "Ik ben een enorme liefhebber, om niet te zeggen een fanaat, van jazzmuziek. En dan vooral van oude stijl en dixieland. Ik ben secretaris en ik doe nu ook de programmering. Ik kom er nu ruim veertien jaar, zowat elke zondag van eind september tot en met eind april. Ja, bij de jazzconcerten in de Altena Hoeve kom ik ook wel 's, als ik kan. Want die zijn op dinsdagavond en ik ben een druk baasje".

'NEE, ZO ZIT IK NIET IN ELKAAR' 

We proberen het nog een keer. Gooien het balletje op dat hij toch eigenlijk best een vervelend mannetje kan zijn. Hij lacht. "Ik kan inderdaad af en toe een vervelend mannetje zijn". Maar hij heeft ook nu een 'maar' in petto. "Ik kan me ook goed neerleggen bij de mening van anderen. Maar dan moet ik wèl echt overtuigd worden". Sterker zelfs: "Ik neem het mensen kwalijk dat ze, als ze verloren hebben, zo'n nederlaag niet kunnen en willen erkennen". 

-Word je er nooit moe van dat je wat van iets vindt en zo?
"Nee, zo zit ik in elkaar. Ik vind dat je te allen tijde moet proberen om er het beste voor de mensen of de omgeving uit te halen". 

-Je maar blijven opwinden en de strijd aangaan, is dat langzamerhand niet slecht voor je gezondheid?
"Ik weet het niet. Mijn zoons en ook anderen hebben wel 's gezegd: Als jij geen kritiek hebt, leef je niet. Maar ik neem op een bepaalde manier wel gas terug. Het lijkt vaak ook of ik me opwind, maar dan ben ik heel rustig. Op bepaalde momenten moet je ook kunnen zeggen: Ik heb ervoor geknokt, maar ik heb verloren. Oké, dan leg ik me daarbij neer. En als ik dan zie hoe mensen zich nog steeds verzetten tegen die verlengde A4 en hoe die kwaad worden als ze hun gelijk niet krijgen, dat begrijp ik niet. Er wordt echt wel naar je geluisterd, maar soms ook niet. Dat moet je accepteren". 

Klootwijk komt uit 'een rood nest'. Kreeg het met de paplepel ingegoten. Als hij partij kiest, is het de Partij van de Arbeid. Hij is actief voor die partij, maakt deel uit van de Gemeenteraad. "Na de laatste verkiezingen hebben ze me weer gevraagd of ik interesse had. Nee, dus. Ik heb er geen zin meer in om tot half twee 's nachts te vergaderen. Daarbij komt: toen ik in de Gemeenteraad zat, hadden we respect voor elkaar. Natuurlijk waren er meningsverschillen, maar er was vooral ook respect. Nu vechten ze mekaar de tent uit. Dat wordt wel ontkend, maar ik weet wel beter. Als je bijvoorbeeld de Raadsvergadering neemt waarin het over het sluiten van de bibliotheek in Tanthof ging, nou, dat was verschrikkelijk. Daar kan ik niet tegen. Ik woonde op de Wilhelminalaan. Daar woonden ook twee CDA'ers. We gingen soms heftige discussies aan, maar we ging daarna óók samen naar huis. Dat kan niet meer. Ze maken elkaar uit voor rotte vis. Het is ook wat je in de Tweede Kamer ziet, met Wilders en z'n club. Dat gebeurt hier ook". 

-Komt het eigenlijk nog wel goed met de PvdA?
"Jawel. Er komt een periode dat de mensen echt wel doorhebben wat de huidige populaire partijen eigenlijk inhouden. Als ik zie wat de PVV beloofd heeft en wat ze omwille van het meeregeren daarvan hebben laten vallen… Ik hoor ook al mensen zeggen: Ik heb er spijt van dat ik op de PVV heb gestemd". 

-Maar is de PvdA niet van een partij voor de gewone man en vrouw veranderd in een bestuurderspartij?
"Dat hautaine moet weg. Ook in Delft. Maar ja, dan moet je niet bij deze fractie zijn. En zeker niet bij de fractievoorzitter. Die Ernst Damen, dat is een verschrikking. En ik ben niet de enige die dat zegt". 

-Nooit overwogen om het 's bij een andere politieke partij te proberen?
"Ik ben jaren geen lid van de PvdA geweest. Maar ik ben nooit naar een andere partij overgestapt. De SP is een partij die qua ideeën wel aardig met de mijne strookt, maar hun optreden vind ik zó verschrikkelijk, daar kan ik niet mee in zee gaan. GroenLinks vind ik een elitaire partij. En van D66 zeg ik altijd dat het demagogen zijn. Dus dan blijf je toch automatisch bij de PvdA". 

-Daar gaan we nog maar een keer: ben je, ook als het om je bloedeigen partij gaat, toch niet een lastig mannetje?
"Zo voelt men het. Ik ben niet lastig, ik ben een kritisch mens. Ik heb kritiek, maar ik probeer wèl oplossingen aan te dragen. Maar als je erg kritisch bent, word je als lastig bestempeld. Men vindt het lastig. Maar dat is hun probleem, niet het mijne".

'IK BEN OOK ÉÉN VAN DE BOOSDOENERS' 

Henk Klootwijk beweegt zich in z'n Delftse jaren ook in het voetbalwereldje hier ter stede. Hij voetbalt voor Vitesse Delft, dat dan nog keurig CSVD heet. "Nee, ik voetbalde niet hoog, ik was vooral een harde werker". En ja hoor: "Ik kreeg er mot. We woonden toen in de Wippolder. M'n oudste zoon wilde gaan voetballen. Ik heb toen overschrijving aangevraagd naar SV Wippolder en m'n zoon is daar gaan voetballen. Vorig jaar was ik 40 jaar lid". Hij voetbalt er niet alleen, hij maakt ook deel uit van het Jeugdbestuur en is er interim-voorzitter en secretaris. 

Hij woont nu dus in Tanthof, de wijk waarvoor hij zich met overgave en alweer dertien jaar druk maakt. "Tanthof wordt nog steeds gezien als een mooie nieuwbouwwijk met veel groen en veel jongeren. Maar deze wijk bestaat al 38 jaar. De jongeren van toen zijn ouder geworden. Ze willen er graag blijven wonen, maar daar is de wijk helemaal niet op aangepast". De hand gaat in de eigen boezem: "Ik ben ook één van de boosdoeners. Ik zat in de Gemeenteraad toen de plannen voor Tanthof werden aangenomen. Daar hebben we toen niet bij stil gestaan. Zó simpel is het, dat zeg ik eerlijk. Een aantal jaren geleden heb ik het voor elkaar gekregen dat een aantal fracties bij ons in de wijk zijn geweest. We hebben verteld wat er allemaal in Tanthof gebeurt en vooral moet gebeuren. Al die fracties zijn met rooie oortjes weer naar buiten gegaan". 

Wat Klootwijk terdege aan het hart gaat, is dat er weinig rekening wordt gehouden met gehandicapten. "Ik let daar verschrikkelijk op. Ik weet dat er in Buurthuis De Wending een knokpartij is geweest over het wel of niet aanbrengen van een lift. Die lift is wegbezuinigd omdat de bar groter moest worden, vonden de bewoners. Maar iemand die gehandicapt is kon dus nooit op de bovenverdieping komen. Nog zoiets. Er moest in Tanthof een nieuw Wijkcentrum gebouwd worden. Daar heb ik me alleen zijdelings mee bemoeid. Maar ik heb wel gezegd: Denk eraan, als je een etage hebt, moet je een lift hebben. Die projectleider werd gek van me, maar de lift is er wèl gekomen". 

Klootwijk heeft in Rotterdam veel kennis van en ervaring met de wijkaanpak opgedaan. "Ik wist er donders veel van. In Delft was op dat gebied niks". Graag had hij gezien dat Delft een voorbeeld had genomen aan de Rotterdamse aanpak, al was het maar gedeeltelijk. Maar helaas: "Delft heeft een andere route gekozen. Dat vind ik nog steeds jammer". 

Klootwijk, dat hadden we ook nog niet verteld, belandt in het Belangenplatform Tanthof. Een uitvinding van de Gemeente, een orgaan'dat zich tot doel stelt de leefbaarheid, in de meest ruime zin, van de Delftse wijk Tanthof te bevorderen in overeenstemming met de belangen van de wijkbewoners'. Hij is er zelfs algemeen voorzitter van. Maar hadden we het niet gedacht? "Had ik gelijk al een aanvaring met de Stichting Wijkwerk Tanthof. Ze vergaten dat 50 procent van de bewoners van Tanthof huurders zijn en geen eigenaren van woningen". Ja, geeft hij grif toe: "Ik had een nogal afwijkende mening. Ik heb het tien jaar gedaan. M'n vrouw zat er ook in. Op een bepaald moment zei ze, toen we na een vergadering thuis waren: Henk, de vergadering is afgelopen, hoor. Ik ging na een vergadering thuis gewoon door. Toen dacht ik: Ik moet wat anders gaan doen. Wat ook wel meespeelde is dat er veel werd gemopperd over details en niet over Tanthof als geheel. Ik ben toen gestopt, maar ik ben wèl doorgegaan met de Wijkkrant. Die als enige Wijkkrant in Delft wel acht keer per jaar uitkomt". 

-Waarom maak je je zo druk om Tanthof?
"Omdat er nog steeds een heleboel problemen zijn. Neem maar de ouderenhuisvesting. Er zijn veel ouderen die in een groot huis wonen. Die willen graag kleiner wonen, verzorging hebben als dat nodig is en ze willen graag in de wijk blijven wonen. Daar zijn in Tanthof nul mogelijkheden voor. Nou ja, nul is wat overdreven. Er zijn drie seniorenflatjes. Maar zowel de Gemeente als de woningcorporaties hebben geen visie. Men begint gelijk te schreeuwen dat er geen mogelijkheden zijn. Het is allemaal het gevolg van het woningtoewijzingsbeleid van Haaglanden. Daar houdt men zich in Delft strikt aan. Ik heb gezegd: Er is één sociale woningbouwvereniging in Delft en dat is Vidomes. De anderen zijn zo asociaal als de pest. En zeker m'n eigen huisbaas. Die vindt Poptahof en het ss Rotterdam belangrijker…" (PB)

Download de laatste krant!

Energieweg 3
2627 AP Delft

T: 015 - 214 39 12
info@delftopzondag.nl