Tien jaar Hospice Delft, je kunt hier lachen, huilen en er is altijd een luisterend oor

Editie: Week 10, Jaargang 22 |

DELFT - Ruim tien jaar geleden nam het transmuraal netwerk, waarbij huisartsen, Careyn, Pieter van Foreest en het Reinier de Graaf Gasthuis aangesloten waren, het initiatief tot oprichting van een hospice. Binnenkort viert Hospice Delft haar tweede jubileum en kan geconstateerd worden dat Hospice Delft een schot in de roos is.

“Dat is niet zo vreemd”, zegt Luitgard van der Heijden, die samen met Gabriëlla Rijerse en Petra Alting von Geusau de gang van zaken in het hospice coördineert. “Het overgrote deel van de Nederlanders wil thuis sterven. Veel mensen hebben een klein netwerk en dat betekent dat de mantelzorgers vaak overbelast worden. Zo zeer zelfs dat mensen na verloop van tijd toch bewust kiezen voor opname in ons hospice.”
De kracht van het hospice zit in het feit dat de vele vrijwilligers samen met de verpleegkundigen van Careyn, die eraan verbonden zijn hun uiterste best doen om een huiselijke sfeer te creëren. “We besteden veel tijd aan onze bewoners”, valt Gabriëlla Rijerse bij. “Als iemand problemen heeft met eten,  komt er een vrijwilliger naast de bewoner zitten die theelepeltje voor theelepeltje het bakje vlag leeg lepelt. Het maakt niet uit, al duurt dat een half uur. Die zorg kan door tijdgebrek in een verpleeghuis niet altijd worden geboden. Daarnaast nemen de bewoners hun eigen huisarts mee naar het hospice. Dat geeft ook een vertrouwd gevoel.”

De kurk
Het toverwoord binnen Hospice Delft is ‘vrijwilligers’. “Zij vormen de kurk waarop het hospice drijft”, vindt Luitgard van der Heijden. “En het werk is blijkbaar zo bijzonder dat wij, waar andere organisaties tekorten aan vrijwilligers hebben, zelfs een bescheiden wachtlijst hebben van vrijwilligers die bij ons willen komen werken. Mensen zoeken blijkbaar meer diepgang in het vrijwilligerswerk. Mensen vinden het een eer om in het laatste deel van het leven van onze bewoners te worden toegelaten. Bij de jaargesprekken, een soort evaluatiegesprek dat we jaarlijks met iedere vrijwilliger houden, geven de vrijwilligers ook aan dat ze veel voldoening halen uit het werk.”

Dat de coördinatoren de zaken niet mooier voorstellen dan ze zijn, bevestigt  een van de bewoners van Hospice Delft. Zij kreeg een half jaar geleden te horen dat ze aan kanker lijdt. Nadat de behandelingen aanvankelijk aansloegen kreeg zij eind januari toch de onheilstijding dat er voor haar geen genezing meer mogelijk is. “Je wereld stort in”, zegt ze. “Ik woon alleen en ik word uitstekend nagelopen door mijn broers en zussen. Zij zijn geweldig voor mij. Maar in mijn ziekzijn is het nodig om vierentwintig uur per dag iemand om me heen hebben. Mijn lichamelijke situatie verergerde. Je weet nooit wat er kan gebeuren, vandaar die wens om de hele dag iemand om me heen te hebben. Voor mijn mantelzorgers was dat heel veel. Bovendien is de zorg van familieleden extra belastend. Het maakt het ziekteproces ook nog eens extra emotioneel.”

“Ik heb een gesprek met mensen van Careyn gevoerd die me adviseerden eens te gaan praten in het hospice. Ik wist er echt helemaal niets van af. Ik heb er een week over nagedacht en toen de knoop doorgehakt. De stap naar het hospice heeft zoveel rust gebracht. Al mijn zorgen worden door de vrijwilligers en verpleegkundigen weggenomen. Het is zoveel waard hier de dagen door te mogen brengen. Ik voel me hier thuis en ik noem het ook mijn thuis. De verzorging maakt het dragen van mijn vervelende ziekte draaglijk. Ik hoef maar te kicken en de vrijwilligers staan naast mijn bed. Mijn mantelzorgers kunnen hier de hele dag binnenlopen en als zij dat willen en ik dat fijn vind kunnen ze nog blijven slapen ook. Niks is hier te gek. Het is zo prettig dat je met de mensen kunt lachen en kunt huilen en dat ze je altijd een luisterend oor bieden. Ik zou mensen ook aanraden om naar de open dagen te komen om te zien hoe alles in elkaar steekt. Het is namelijk zo goed om aan het eind van je leven volledig te worden ontzorgd en dat doen ze hier.”

Uiteraard gaat het jubileum van Hospice Delft niet onopgemerkt voorbij. Op 13 maart wordt in het WestCord Hotel Delft een symposium voor genodigden georganiseerd rondom het thema ‘Ziek ben je niet alleen’ . Karin van Montfort, trainer van expertisecentrum Familiezorg in Tilburg, Sijja Toma, een nabestaande, Roely van Maanen, verpleegkundige en Gabriella Rijerse zullen dan hun visie op familiezorg geven. Tussen 17.30 uur en 18.30 uur kunnen bestuur en alle medewerkers worden gefeliciteerd tijdens de receptie. De avond zullen de medewerkers op gepaste wijze onder het genot van een hapje en een drankje doorbrengen.

Download de laatste krant!

Energieweg 3
2627 AP Delft

T: 015 - 214 39 12
info@delftopzondag.nl