Zijkant...

Sorry, maar de kans is niet denkbeeldig dat deze regels boordevol zinloos gewauwel niet in de gebruikelijke strakke lettertjes tot u komen. Ik verrek namelijk van de jeuk. Ik heb tijdens de Kerstbrunch een lepel brandnetelsoep over m'n schrijfhand gekregen. Nee, de krabsalade bood ook geen soelaas. Ik hou trouwens niet van wat ze zo schijnheilig zeebanket noemen. Zeebanket, er zit geeneens amandelspijs in.

En dát is nou precies iets waar ik zo dol op ben. Daar lik ik m'n vingers bij af. Alleen nu dus even niet, anders heb ik de blaren op m'n tong. Echt zo'n modieus voorgerecht, brandnetelsoep. Dat had je in mijn tijd niet. Geef mij maar die ouderwetse gebonden tomatensoep met van die balletjes. Héérlijk. Ja, die vegetariërs van tegenwoordig gruwen daar natuurlijk van. Maar die ouwetjes in het Verpleeghuis, want dáár was ik voor die Kerstbrunch, die hebben daar maling aan. Die vinden dat vegetarische gedoe maar grote flauwekul. Ja, er is één zo'n volstrekt ten onrechte opgedirkt vrouwtje dat amechtig en tegen beter weten in probeert jong te blijven. Dus is ze ook vegetariënne. Ze is zelfs zó fanatiek dat ze ook haar tandvlees heeft laten verwijderen. En nu zit ze met haar mond vol tanden, want ze heeft wel mooi last van een vleesboom, het is zonde dat ik het zeg.
Was overigens wel apart, dat er tijdens de Kerstbrunch een man van de Onvrijwillige Brandweer langs kwam. Die begon een heel verhaal over de risico's die je met bepaalde snacks loopt. Vlammetjes en zo, daar moest je heel voorzichtig mee zijn. En een extra bus bluspoedersuiker, voor op de oliebollen, kon ook geen kwaad. Brandende kaarsen schijnen ook heel link te zijn. Hij vertelde een bloedstollend verhaal, dat vooral bij die mevrouw met trombose gretig aftrek vond, van een oudere, alleenstaande en vanwege haar aambeien zelden zittende vrouw die op een mug had gejaagd. Sommige mensen blijft inderdaad niks bespaard. Gek werd ze van dat gezoem. En omdat ze van haar AOW'tje moest zien rond te komen deed ze 's avonds alle lichten uit en stak ze kaarsjes aan. Nou, u voelt 'm al aankomen. Het werd een hele toestand, volgens die Brandweerman. Die er maar gelijk bij vertelde, maar daar begreep zelfs ik het fijne niet van, dat de langpootmug is geschapen ten gerieve van de mensen die een gewone mug niet weten te raken.
Bent u het intussen ook zo zat, die sneeuw en die kou? En dan is de winter nog maar net een paar dagen oud. Waar moet dat heen? Ik bedoel: ik weet wel betere manieren om een wit voetje te halen. Een Witte Kerst, nou, het zal wel. Voor mij hoeft het niet. Ik kom de deur niet uit. En dan ben je aangewezen op de televisie. Nou, da's een feest, kan ik u vertellen. Of het gaat over de ultieme vorm van kinderopvang die niet door de beugel schijnt te kunnen. Of het gaat over zout dat er niet genoeg is, waardoor je als je niet goed uitkijkt genadeloos op je plaat gaat. Sinterklaas is nog niet het land uit of het gaat al mis met strooien. Leve de Kerstman…

Wiesje Gort-Droog

Download de laatste krant!

Energieweg 3
2627 AP Delft

T: 015 - 214 39 12
info@delftopzondag.nl