SV Den Hoorn wint van RKDEO, maar dat wil niet zeggen dat de kampioen nu al bekend is

DEN HOORN/NOOTDORP – RKDEO-trainer Corné van Doorn was er goed ziek van. “En ook bozer dan ik anders na een nederlaag ben”. SV Den Hoorn-trainer Manuel Vissers kon zijn geluk bijna niet op. SV Den Hoorn-RKDEO werd na 0-2 in blessuretijd nog 3-2. Vandaar, dus.

RKDEO is dit seizoen een opvallend goed presterende derdeklasser. Daar kunnen zelfs de volgens de Nootdorpers volstrekt ten onrechte afgepakte drie punten niks aan veranderen. SV Den Hoorn-RKDEO ging, afgelopen zondag, om de eerste plaats. Bij de rust leidde RKDEO met 0-2. Dat had zelfs 0-3 moeten zijn, maar spits Jean-Pierre Luciana kreeg, toen hij alleen op SV Den Hoorn-doelman Klaas van Balen afrende, de bal niet in het doel. 

Na rust werd het binnen de kortste keren 1-2. Toen waren de poppen aan het dansen. Het werd 2-2 en in de toegevoegde tijd zelfs 3-2. Corné van Doorn kon wel janken. “Ik had m’n paraplu al in tienen geslagen. Ik kon dus alleen nog maar door de grond zakken”. Hoewel hij, als voetballer en als trainer, wel vaker bittere pillen heeft moeten slikken, noemt hij deze nederlaag toch ‘één van m’n grootste teleurstellingen’. Sterker: “Ik heb het er nu zelfs moeilijker mee dan zondag, na de wedstrijd”. 

- Waarom heeft RKDEO van SV Den Hoorn verloren?
“Omdat Den Hoorn in de tweede helft net iets feller en scherper was. Dat het gelijk na de rust 1-2 werd, was voor ons fataal. Ik had het in de rust gezegd: Probeer ze twintig minuten tegen te houden, dan worden ze wat moedelozer. Maken ze 1-2, dan gaan ze ’t ruiken. Den Hoorn blééf doorgaan na die 1-2. Wij waren niet slim genoeg. Bij vrije trappen tegen gingen we niet voor de bal staan. We liepen niet met tegenstanders mee. En het werd nog 3-2. Het was ook een mentale kwestie. Die jongens van Den Hoorn hebben meer ervaring, precies waar ik ook bang voor was. We gaven ze te veel ruimte, we waren niet fel genoeg in de duels. Dat ontbreekt er bij ons aan. Dat heeft met routine te maken, maar ook met mentaliteit. Den Hoorn was iets volwassener. Aan het voetbal lag het niet. Dat zit bij ons redelijk tot goed in elkaar. Den Hoorn was stugger, fysieker. Ze hebben een paar jongens die op een hoger niveau hebben gespeeld, onder andere bij Vitesse Delft. Ze zijn slimmer, ze voeren bijvoorbeeld hun tegenstanders een beetje. Nee, daar heb ik niet zo veel moeite mee”. 

- Had je, qua tactiek, nog speciale maatregelen genomen?
“Ik wilde wat switchen met drie en twee spitsen. We wilden Den Hoorn ook direct onder druk zetten. Dat werkte niet echt. Daarom zijn we vrij snel op het tweespitsensysteem terecht gekomen”. 

- Wat heb je in de rust, toen jullie met 0-2 leidden, gezegd?
“Dat we aan de belangrijkste 45 minuten van dit seizoen begonnen. En dat we vooral niet achteruit moesten lopen, niet moesten gaan leunen. Dat we eerder op zoek moest gaan naar het derde doelpunt. Dat zou goed zijn gegaan, ware het niet dat Den Hoorn al zo snel 1-2 maakte”. 

- Was dit de beslissende wedstrijd voor het kampioenschap?
“Dat hoeft niet. Maar, eerlijk gezegd, de kans dat Den Hoorn en VELO nog veel punten verspelen, is klein. Al krijgen wij dit weekend VELO. Dus misschien kan het toch nog. Zeker als we die drie punten terugkrijgen, wat zonder meer gerechtigheid zou zijn. Anders zullen we ons op de nacompetitie moeten richten”. 

- Verwijt jij jezelf iets naar aanleiding van deze nederlaag?
“Natuurlijk, als trainer hoor je bij het team. Dus ben je ook debet aan de nederlaag. Maar ik denk ook dat ik als trainer hier niet al te veel invloed op heb gehad. Ik geloof niet dat ik iets anders had moeten ondernemen. Maar ik was wèl boos. Bozer dan ik normaal na een nederlaag ben. We hebben steken laten vallen. We waren niet slim genoeg. We hebben niet kort genoegd verdedigd. Maar we hebben wèl hard gewerkt”.

‘ER KAN NOG VAN ALLES GEBEUREN’
Manuel Vissers is (nog even) de trainer van SV Den Hoorn. En daarmee Een Geval Apart. Ofwel: hij is de Ernie Brandts van deze (voetbal)regio. Ga maar na: in zijn eerste seizoen draait SV Den Hoorn als een tierelier. Maar de trainer moet wèl weg. Hij is daar ondersteboven van geweest. De teleurstelling is er nog altijd. Maar hij heeft de klap inmiddels ook wel verwerkt. En hij geniet, eerlijk is eerlijk, van het reilen en zeilen van zijn team. Dat toch maar mooi op de eerste plaats staat. “Van de achttien gespeelde wedstrijden staan we er al elf bovenaan, zij het ook een aantal wedstrijden samen met andere ploegen”. 

- Waarom hebben jullie van RKDEO gewonnen?
“Ik denk omdat we beter voetbalden, maar vooral omdat we meer strijd en beleving toonden. Al moet ik toegeven dat ik dacht, toen we 2-2 hadden gemaakt, dat dat het maximaal haalbare was. Dat het drie minuten in blessuretijd toch nog 3-2 wordt, is natuurlijk te gek”. 

- Had jij je, tactisch gezien, nog ingesteld op of aangepast aan RKDEO?
“Ja. En dan met name op de acties van die Ben Abdellah. Die kwam steeds vanaf de linkshalfpositie, maar dan liep hij vanzelf op Aldo Carta, die we aan hem hadden gekoppeld. Achterin speelden we met twee mandekkers. De organisatie stond goed, we speelden niet slecht, maar voor de rust kregen we een lesje in effectiviteit bij afvallende ballen. Na de tweede tegengoal zijn we achterin met drie man op lijn gaan spelen. Die gasten van mij hebben toen zó veel strijdlust getoond, ze wilden ècht deze wedstrijd naar huis brengen. Maar, heb ik ook gezegd, deze wedstrijd was nièt beslissend voor het kampioenschap. VELO zit er ook nog tussen, er kan nog van alles gebeuren”. 

- Merk je dat, in het zicht van de haven, de druk steeds groter wordt?
“Ja. Het gaat meer leven. Ik heb steeds gezegd: Tot aan de winterstop gaan we bouwen. Na de winterstop zullen we stabieler zijn. Dat gebeurt ook. Daar ben ik wel heel tevreden over. Of we nou kampioen worden of niet, de spelers hebben aan mij laten zien wat ik wil zien. Nu gaat het erom dat we ook een prijs pakken. Dat Den Hoorn breekt met de net-niet-traditie”. 

- Waarom staan jullie bovenaan?
“Als je vier punten pakt van RKDEO en zes van VELO, dan sta je terecht bovenaan, denk ik. We hebben één wedstrijd verloren. We geven in het algemeen niet veel kansen weg. Vlak voor de winterstop hebben we even een slechte periode gehad. Na de winterstop hebben we geen wedstrijd onterecht gewonnen”. 

Vissers heeft ook afgelopen zondag weer genoten. Ondanks alles. “Als het publiek je naam roept, en dat wel twee minuten lang, ach, dat zegt genoeg”. En: “Ik ben ontzettend trots op de spelers. Een enkeling daargelaten, zien ze wel in: Hij heeft toch wel gelijk gekregen. De manier waarop we voetballen, werpt nu z’n vruchten af. Er is veel plezier, ook op de trainingen”. Intussen is Vissers komend seizoen vooralsnog werkloos. Althans, als trainer. “Ik ga me inschrijven voor de cursus Trainer/coach 1, al zal dat moeilijk worden. Ik heb wel gesprekken gehad met een aantal clubs, maar ik heb ook geleerd. Ik kijk nu of ik er m’n ambities kwijt kan, waar het bij Den Hoorn op stuk is gelopen”. (PB)

Download de laatste krant!

Energieweg 3
2627 AP Delft

T: 015 - 214 39 12
info@delftopzondag.nl