Paling Ali P. is op ruim 60-jarige leeftijd overleden en Charles Kientz wil geen nieuwe

Editie: Week 32, Jaargang 20 |

Ali P. op een archieffoto, die in 1999 werd gemaakt. De vis was toen al zo’n 49 jaar oud.

DELFT – De zestig jaar oude paling Ali P. is overleden. De Delftse kunstschilder en Aikidoleraar Charles Kientz zorgde tientallen jaren voor de vis, maar z’n aquarium is alweer even leeg.

Kientz mist z’n huisdier wel, geeft hij toe. “Ik heb in die jaren wel een band met ‘m omgebouwd. Ik heb ‘m bijna vijftig jaar verzorgd en nog langer meegemaakt”, vertelt hij. De geschiedenis van de vis is even lang als bijzonder. Z’n levensverhaal, voor zover bekend, begint in het jaar 1952 ‘ergens in Den Haag’. De tante van Charles Kientz zag toen dat een paar jongens met visnetjes glasaaltjes uit de gracht vingen. Toen ze er iets te enthousiast met hun emmers vandoor gingen, werd water gemorst met daarin het nog piepkleine glasaaltje Ali P. Tante raapte het visje op en bracht ‘m naar de opa van Charles Kientz, die er een aquarium- en terrariumhobby op nahield. Het glasaaltje kreeg in opa’s hobbykamer een eigen bak en werd al snel een paling. “Als kind heb ik vaak voor het aquarium gezeten en naar de paling gekeken. Ik herinner me nog goed dat m’n opa de paling uit z’n hand voerde met meelwormen”, vertelt Kientz. Toen z’n opa in 1963 overleed, verhuisde de paling naar oom Jan Kientz, maar al snel daarna vroeg Jan of Charles voor de paling wilde zorgen. Dat wilde hij wel. “De paling was een soort levende erfenis van m’n opa.” Dus bleef Kientz voor de paling zorgen, tot de dood het tweetal scheidde.

Toen Kientz in 1975 voor TNO in Rijswijk ging werken, verhuisde de paling mee naar z’n nieuwe werkplek, waar hij een groter aquarium kreeg. Daar kreeg hij ook z’n naam. Het merendeel van z’n leven heette hij ‘de paling’. Een collega vond dat maar niks, herinnert Kientz zich. “Hij verzon daarom de naam Ali. Later kwam daar de P van paling bij. Ali P. dus.”

Kientz denkt dat Ali P. een mannetjespaling was. “Zolang ik de paling ken is hij zo’n 35 tot 40 centimeter groot, al heb ik ‘m nooit gemeten en gewogen. Mannetjes zijn veel kleiner dan vrouwtjes.” Z’n kleur was al veertig jaar zilverwit. Deze lichte kleur is bekend van de naar zee trekkende palingen. “Palingen die in zoet water worden gevangen zijn meestal donkerbruin en hebben een gele buik”, weet Kientz. Eén keer lukte het Ali P. om te ontsnappen, wellicht op zoek naar een paaiplaats? “Hij was toen door een piepklein gaatje in de bak ontsnapt. Na wat zoeken vond ik ‘m. Ik dacht dat ‘ie levenloos was en wilde hem al wegdoen, maar toen ik ‘m vasthield dacht ik toch nog een heel klein beetje leven te voelen. Ik heb ‘m in z’n bak teruggezet en een paar uur later zwom ‘ie weer als vanouds rond.”

Ali P. was geen moeilijke eter. Meestal kreeg hij meelwormen, regenwormen, stukjes rund of lamshart. “Jaren geleden heb ik tijdens een lunchwandeling een paar zoetwatermosselen in het aquarium gedaan om deze te verfraaien. Binnen no-time lagen er toen lege schelpen. Ook mossels staan dus op het menu van een paling.” De laatste jaren liet Ali P. zich steeds minder zien. Hij lag tijdens z’n leven wel vaker doodstil in de bak. “Dan moest ik even een tikje tegen de bak geven en dan kwam er weer leven in.” De laatste jaren kwam die toestand echter steeds vaker voor. Toen Kientz op vakantie was overleed de paling, op minimaal 60-jarige leeftijd.M/p> Mo

Download de laatste krant!

Energieweg 3
2627 AP Delft

T: 015 - 214 39 12
info@delftopzondag.nl