Afbeelding

Hemd van het Lijf: Winanda de la Rambelje

vaste rubrieken

Editie: Week 41, Jaargang 20 |

Winanda de la Rambelje (64) is asielhoudster van de Vogel- en Egelopvang Delft aan het Linnaeuspad 5 , een zijstraat van de Korftlaan, waar op zaterdag 12 oktober open dag wordt gehouden.

1. Waarom wilde je hier, voor het asiel, worden gefotografeerd?
“Omdat dit een belangrijke plek is voor de opvang van de in het wild levende dieren in Delft en omgeving. Ik ben in 1979 thuis begonnen met de opvang van dieren en inmiddels zitten we sinds 1995 in dit gebouw. Ik werk hier dus al heel wat jaren als vrijwilliger.”

2. Heb je altijd al iets met dieren gehad?
“Als kind nam ik al dieren mee om ze thuis te verzorgen. Later heb ik de opleiding tot dierenartsassistente gevolgd en ik heb 13 jaar als zodanig gewerkt. Ik heb dus altijd het beste met dieren voor gehad en daarom is het misschien ook wel logisch dat ik hier ben terechtgekomen.”

3. Hoe ben je betrokken geraakt bij de Vogel- en Egelopvang Delft?
“Ik ben er in 1979 mee begonnen. Ik verzorgde vanaf dat moment al vogels bij me thuis. Er was in die tijd ook een vogelasiel in Delft, maar daarvan was de capaciteit erg klein. Op een gegeven moment vroegen ze mij of ik het asiel wilde overnemen en dat heb ik gedaan. Ik ben daarbij niet over één nacht ijs gegaan, want mijn partner wordt er ook heel veel mee geconfronteerd.”

4. Wat doen jullie als Vogel- en Egelopvang vooral?
“We vangen wilde dieren op die hulp nodig hebben. Bij ons zijn dat vooral vogels, egels, wilde konijnen, hazen en er zit ook weleens een bunzing of een wezel tussen. Wij lappen de dieren op en brengen jongen groot. Als ze genezen of volgroeid  zijn, laten we ze weer in de natuur los. Daarbij proberen we altijd een goed biotoop voor ze te zoeken, zodat ze niet meteen weer in problemen komen” 

5. Wat zijn de grootste problemen waar loslopend wild in Delft mee te maken heeft?
“Het zijn dieren die aan het leven in de vrije natuur gewend zijn, maar we zitten hier in een verstedelijkt gebied. Zo zijn er bijvoorbeeld de raamslachtoffers, maar ook meerkoeten die worden aangereden. Verder hebben ook de egels een probleem en dat is dat steeds meer mensen hun tuinen betegelen, daardoor moeten ze steeds op zoek naar een ander leefgebied en in die zoektocht lopen ze het nodige gevaar.”

6. Wat kunnen de mensen van de open dag verwachten?
“Op zaterdag 12 oktober kan iedereen bij ons komen kijken. Deuren die normaal gesloten blijven, omdat de dieren erg onrustig worden van bezoekers, waardoor de verzorging bemoeilijkt wordt,  gaan nu wel open. Verder is er een kinderhoek, waar kinderen kunnen kleuren en verven, worden er pannenkoeken gebakken en zijn onze medewerkers aanwezig om alle vragen te beantwoorden. Bovendien kunnen mensen een donatie doen die door Dierenlot verdubbeld wordt.”

7. Als ik burgemeester van Delft was, dan...
“... zou ik er zorg voor dragen dat voor alle wilde dieren die gevonden worden binnen de Delftse gemeentegrenzen een financiële ondersteuning van de Gemeente komt. Dit zou ervoor zorgen dat wij ons werk nog beter kunnen doen. We worden soms projectmatig ondersteund door de Gemeente, maar krijgen geen structurele subsidie. Een bijdrage per dier, zoals die er voor honden en katten wel is, zou prachtig zijn.”

8. Op welke manier kunnen lezers de Vogel- en Egelopvang Delft helpen?
“Dat kan ten eerste door een donatie over te maken op rekeningnummer 2703840. Aanstaande zaterdag kunnen ze dat beter ter plekke doen, want Dierenlot verdubbelt de opbrengst. Verder is er natuurlijk altijd plaats voor nieuwe vrijwilligers en daarbij is iedereen welkom. Als er meer mensen komen, kunnen wij ook meer aan educatie gaan doen.”

9. Wat is het mooiste wat je dit jaar bij de Vogel- en Egelopvang hebt meegemaakt?
“In de zomer kwam er een zwanenpaar aan, waarvan drie jongen waren overleden, doordat ze door olie gezwommen waren. Toen het paar hier net was overleed het vrouwtje ook nog. De mannetjeszwaan liep hier rond en bleef bij het hok van vier kleine zwaantjes staan. Uiteindelijk is hij deze gaan verzorgen en hebben we ze losgelaten. Ik zie ze nog regelmatig zwemmen in de polder achter de IKEA.”

10. Je bent inmiddels 64. Blijf je dit werk nog lang doen?
“Ik hoop op niet al te lange termijn zo’n organisatie te hebben staan, dat ik met een gerust hart afscheid kan nemen. Doordat we volledig van donaties en vrijwilligers afhankelijk zijn is dat nog niet het geval. Daarom blijf ik hier voorlopig nog wel een tijdje bezig, al werk ik wel toe naar een situatie waarin ik niet onmisbaar ben.” (AdW)

Download de laatste krant!

Energieweg 3
2627 AP Delft

T: 015 - 214 39 12