Hemd van het lijf: Roos Hendriks

Roos Hendriks werkt in de psychische zorg en is eigenaar van vintage- en kunstwinkel De Witte Ezel.

Waarom hier op de foto?
Dit is mijn vintagewinkel: De Witte Ezel.

Wat verkoop je?
Ik verkoop voornamelijk vintage spullen uit de jaren ‘50, ‘60 en ‘70, die ik verzameld heb op marktjes in Zuid-Europa. Het tijdperk maakt niet heel veel uit, het gaat om de sfeer die erbij hoort en het warme gevoel dat je ervan krijgt. Daarnaast geef ik kunstenaars de gelegenheid om hier hun werk tentoon te stellen en te verkopen. Op het moment hangt hier werk van mijn vader en van een paar vrienden. Ik doe dit echt voor de hobby, hiernaast werk ik nog in de zorg. Dat doe ik met onwijs veel plezier, maar deze winkel is een vrolijk tegengewicht.

Heb je alles zelf verzameld?
Een groot deel wel, maar gelukkig ben ik via via Benita tegengekomen die helpt met verzamelen. Zij heeft een huisje in Frankrijk en gaat ook vaak naar marktjes. Dan stuurt ze foto’s door en vraagt ze: ‘Roos, vind je dit wat?’ En mijn ouders helpen trouwens ook met verzamelen.

Hoe is de winkel begonnen?
Van kinds af aan had ik al de droom om mijn eigen winkeltje te hebben. Ik verzamel al vanaf mijn vijftiende vintage. Dat maakt het soms wel moeilijk om te verkopen, want bijna elk voorwerp heb ik zelf gevonden, vastgehad, meegenomen en naar gekeken. Een tijdje terug heb ik het geluk gehad dat ik dit pand kon overnemen van Ankie Bonet, van pottenbakkerij ‘De Malle Mok’, en mijn droom waar kon maken.

Ben je zelf ook kunstenaar?
Ik denk dat iedereen uiteindelijk ergens wel een kunstenaar is. Zelf betegel ik tafeltjes, die je op drie manieren kunt gebruiken! Een opvallend item, maar ook echt bruikbaar. Die tafels ga ik hier ook verkopen.

Hoe ziet de toekomst van De Witte Ezel eruit?
Ik ben het concept van de winkel nog een beetje aan het ontwikkelen. Ik wil iets meer interactie. Het lijkt me bijvoorbeeld leuk als hier ‘s zomers een keer per maand een paar kunstenaars voor de etalage plaatsnemen en dan verzoekjes aannemen voor kaarten of zoiets, die ze dan live schilderen of tekenen. Ik zou hier ook wel wat tafeltjes voor de etalage willen zetten, en dan filterkoffie serveren. Het is hier al een beetje een buurthuis, trouwens.

Als ik burgemeester van Delft was…
…zou ik een broodje bij Leo halen, hier een vintage vaasje kopen en een biertje gaan doen bij de Oude Jan. Delft is namelijk al fantastisch zoals het is. Wel zou ik graag zien dat jongeren meer ruimte en plek zouden hebben om, voor niet al te veel geld, creatieve concepten in het centrum te realiseren.