Wat ik zeggen wil...

Tramhalte (2)

DELFT - Jan de Vette schreef in een ingezonden brief in de krant Delft op Zondag van 3 januari dat hij de tramhalte Wateringsvest zou willen behouden. Hij is bezorgd vanwege de vele ouderen in de buurt van het Agnetapark. Ik begrijp dat heel goed. Wij waren in de wijk Vrijenban, ook in de groep Ouderenproof, enkele jaren geleden onaangenaam verrast door het opheffen van de toenmalige halte Brasserskade op de locatie bij de Insulindeweg. Zonder enig overleg is die beslissing indertijd genomen en ook in Vrijenban wonen nogal wat oudere mensen. Onze vragen daarover aan de gemeente zijn nooit goed beantwoord. Het lijkt erop dat Haaglanden hier beslissingen neemt over het openbaar vervoer zonder te denken aan of te vragen waar de gebruikers van dat vervoer behoefte aan hebben. Mijn vragen: hoe kunnen we als gebruikers hierin meer te zeggen krijgen én hoe krijgen we het voor elkaar dat er dan ook naar ons wordt geluisterd?

Noks Nauta, Delft
Tegenspraak

DELFT - De Onderzoekscommissie Grote Projecten heeft haar ei gelegd. Er moet een 'Regeling Risicovolle Projecten' komen. Ik vrees dat zo'n regeling, die alleen naar binnen is gericht, geen enkele garantie is dat grote projecten in het vervolg wel goed gaan. Er ontbreekt namelijk het element: 'regelen van tegenspraak'. Eén van de - niet door de commissie genoemde - redenen waarom de grote projecten in Delft uit de hand zijn gelopen is namelijk dat er niets is gedaan met alle kritische opmerkingen van inwoners. Sterker nog, ik herinner me als de dag van gister dat mijn kritische opmerkingen over de tunnel werden afgedaan met: 'U bent wel een spelbreker hoor: Delft moet als één man achter dit project gaan staan, anders krijgen we van het Rijk geen groen licht voor de aanleg'. En daarmee was de kritiek afgedaan. Overigens gebeurt dat stelselmatig met alle kritische opmerkingen van burgers over het bestuur. Bij grote bedrijven is het een bekend probleem: als een directeur alleen maar ja-knikkers om zich heen heeft, is dat een garantie voor falen. In plaats van kritiek als iets hinderlijks te zien, moet het Delftse bestuur de switch durven te maken dat het kritiek ziet als een uitgelezen mogelijkheid om plannen sterker te maken. Zo sterk dat de plannen niet meer 'voor kritiek vatbaar' zijn. Juist in een stad waar zo geweldig veel kennis over grote projecten onder de gestudeerde inwoners aanwezig is, ligt daar de grote kans om het in de toekomst beter te doen. Daarom de oproep aan de politiek om als les van de debacles met de grote projecten, het bestuur te verplichten in het vervolg nadrukkelijk 'tegenspraak' te organiseren bij grote projecten en daar ook serieus wat mee te doen.

Ernst Neher, Delft