Wat IK zeggen WIL

Editie: Week 19, Jaargang 22 |

Bredere Schie
DELFT – Het project om de Schie te verbreden is te krankzinnig voor woorden. Als dit echt gaat om de doorvaart voor grote schepen te verbeteren, dan kan men ook grote delen van de bestaande bebouwing langs de Schie in de binnenstad – zoals de Oranje Plantage waar de breedte zelfs minder is dan 25 meter - tegen de grond gooien. Bovendien is het verkeer van grote schepen de laatste jaren op de Schie minimaal in vergelijking met twinting jaar geleden.

M. Tenty, Delft

Vijf wethouders (1)
DELFT – Het is grootheidswaanzin ten top om in Delft vijf wethouders te benoemen. Wij als burgers mogen de rekening daarvoor weer gaan betalen. Het is van de gekke om een wethouder van STIP te benoemen, een partij van tijdelijke bewoners van Delft.
J.W. Hoogerbrugge, Delft

Vijf wethouders (2)

DELFT – We zijn de komende jaren gezegend met vijf wethouders. Het waren dus weer mooie woorden van de coalitiepartijen om te snijden in het eigen vlees, blijkt wel uit het artikel in de Delft op Zondag van vorig weekend. De verkiezingen zijn weer geweest en we doen allemaal weer wat we willen en wat goed is voor onszelf. Over vier jaar zien we wel weer verder, dan roepen we weer om het hardst dat we zo goed gaan luisteren naar de burger. En het enige eigen vlees waar de komende jaren in wordt gesneden zijn de biefstukjes die ’s avonds op hun eigen bord liggen…
W. Stokkers, Delft

Koningsdag
DELFT - Hoe blij zijn we met onze Koningsdag geweest, hoeveel mensen denken op deze dag terug met blij gevoel? Eerlijk gezegd ik niet, maar misschien ben ik geen  juiste graadmeter. Ik ben misschien te oud geworden, snap niet meer wat leuk is tegenwoordig. Misschien moet ik als bijna 65-jarige de stad uit op dit soort dagen. Maar, denk ik dan, heb ik ook niet als veel andere Delftenaren recht op een leuke Koningsdag? Ik weet het niet meer. Ik vind het een verschrikking, deze dag. Erger: ik vlucht naar een andere plek om dat ik deze onmenselijke situatie niet meer aankan. Stel u voor: ik kijk om 6 uur uit mijn raam en ik zie de krioelende massa al bezig hun miskopen van het afgelopen jaar uit te stallen op hun meegenomen kleedjes. De eerste snackwagentjes zijn al hun dampende eetwaren op te stellen. Er is al een begerige menigte op de been die hoopt uit de uitgestalde welvaartsresten nog iets aantrekkelijks te verzamelen. Als de dag wat verder is gevorderd, begint de decibelmaffia. Nu wordt het zaak om zo veel herrie te produceren dat je buurman erbij neer valt. Wie de zwaarste installatie heeft wint het. Ik ben de ongelukkige die een uitspanning probeert uit te baten tussen de toppers op het gebied van decibellen. The Clarks zijn nog niet afgelopen of het programma wordt opgevuld met een mens met een draaitafel, aangesloten op een berg geluidsproducerende elektra, waar een mens zijn gebit bij verliest. Dat is onze rechterbuurman. Aan de linkerkant, iets verder weg, staat ook een geluidsgedoe, waarvan ik mij verbaas dat daar iemand naast wil staan. Om de hoek staat dan weer een echte band te spelen, geen idee wat het speelt, want ik kan alleen maar de decibellen horen. Zo’n 50 meter verderop staat een muziekgroep iets te doen. Uiteraard probeert iedereen over elkaar heen te decibellen. Tot slot is er ook nog een studentenclub die voor deze dag het geweldige idee had, om ook nog wat muzikaals te doen. Het leidt ertoe dat wij onze zaak om 17.00 uur sluiten, want er valt op ons terras niet meer normaal te praten. Ik oude lul, vind koningsdag niet zo leuk meer. Mag het een onsje minder?
Tijn Noordenbos, Delft

Download de laatste krant!

Energieweg 3
2627 AP Delft

T: 015 - 214 39 12
info@delftopzondag.nl