Hoe gaat het met Hans de Ruijter?
sportEditie: Week 47, Jaargang 22 |
Voor Hans de Ruijter was en ís winnen bijzaak. “Als de weg ernaartoe klopt, win je vanzelf.” (foto: Roel van Dorsten)
DELFT – Dat Hans de Ruijter (58) zich vijftig jaar geleden bij DHC aanmeldde was geen verrassing. Immers, zijn vader Bep en oom Henk Nieuwpoort maakten deel uit van de gouden generatie uit de jaren '50 van de vorige eeuw.
De generatie van Hans zelf werd ook uiterst succesvol. Onder leiding van Guus Haak werd aan een prachtig palmares gewerkt. Hans werd kampioen in de tweede klasse, de eerste klasse, drie keer kampioen in de hoofdklasse, twee keer Nederlands kampioen bij de zondagamateurs, won twee districtsbekers en driemaal de Haagsche Courantcup. Bij Wippolder voegde hij er later een kampioenschap in de vierde klasse aan toe.
– Met wie speelde je zoal?
“In de jeugd groeide ik op met onder anderen Hans Suiker, Roel van Dorsten, Wim van Zinnen en mijn schoolvriend Ruud Geelhoed. Al in de jeugd stond discipline hoog in het vaandel. Ik doorliep de Haagse jeugdelftallen met Hans en werd op mijn zeventiende door Guus Haak bij de selectie gehaald.”
– Was al meteen duidelijk dat iets unieks stond te gebeuren?
“Niet echt. Ik kwam met Jean-Pierre van Hauwe bij de selectie met Koos van den Burg, Peter Biemans, Rob Eckardt, Ruud Zuidervaart, Harry Dame en Jack Vaes. Koos van den Burg nam me onder zijn hoede en zei: 'Als je met een schoon broekje van het veld komt, zwaait er wat.' Twee tellen later zei Haak dan tegen me dat de beste verdedigers met een schone broek van het veld afkomen. Tja, daar sta je dan!”
– Maar dat ging beter?
“Zeker. We hadden een paar talentvolle lichtingen en boekten successen. Haak leerde ons uitgaan van eigen kracht, niet naar de tegenstander te kijken en dat tactiek op dit niveau onzin is. Verder leerde hij ons zonder bal te voetballen. Dat onderdeel zie je nu bij DHC, waar mijn neef Joey Emmerink speelt, en andere teams niet terug. Aan wat ik van die tijd geleerd heb, heb ik in heel mijn leven iets gehad. Mijn motto is 'de één-twee is de hoeksteen van de samenleving' geworden. Samenwerken. We kwamen er ver mee, verloren maar met 2-3 van Ajax. De beelden daarvan heb ik op you tube gezet. Zoek maar op NocatanTV. Wel ben ik op mijn achtentwintigste gestopt, omdat de magie over was. Na een voetballoos jaar heb ik het nog twee jaar leuk gehad bij Wippolder.”
– Heb je veel gelachen in die tijd?
“Jazeker. Er was een wedstrijd waarin we met 1-0 achter stonden en een medespeler die nogal op de centen was, moest warmlopen. In de rust zei Wim van Zinnen dat we allemaal zelf vijfentwintig gulden in onze sok moesten doen. De medespeler kwam erin, maakte twee goals, waardoor we met 2-1 wonnen en na afloop had iedereen behalve hij vijfentwintig gulden. Hoe denk je dat hij reageerde?”
Download de laatste krant!
Energieweg 3
2627 AP Delft
T: 015 - 214 39 12
info@delftopzondag.nl
