Afbeelding

Hoe gaat het met Rien Lugtigheid?

sport

Editie: Week 6, Jaargang 23 |

Rien Lugtigheid beleefde zowel in het geel-zwart van SV Nootdorp als in het rood-wit van RKDEO een mooie tijd. (foto: Roel van Dorsten)

Rien Lugtigheid (52) was één van de eerste spelers die de overstap van Nootdorp naar RKDEO maakte. Bij beide verenigingen beleefde hij een prachtige tijd.

Vooral in zijn tijd bij Nootdorp miste Lugtigheid zelden een wedstrijd. “En dat was best opvallend, want op mijn eenentwintigste scheurde ik in een wedstrijd tegen HPSV mijn knie- en kruisbanden in. Pas zes jaar later kwam ik er via Ted Troost achter dat mijn kuitbeen naast mijn knie stond. Ik had wel pijntjes, maar liet me er niet van weerhouden om te gaan voetballen: ik vond het veel te leuk.”

– Hoe was je tijd bij Nootdorp?
“Ik heb het er erg naar mijn zin gehad, vooral ook doordat ik met veel van mijn vrienden kon samenspelen, zoals Ton van der Helm, Leo Struijk, Peter Rozema, Ricky Veneveld en Nico Post. Ik maakte met Ton als eerst de overstap naar de senioren, de rest volgde later. In het eerste seizoen liepen we het kampioenschap op één punt mis. De twee seizoenen erna werden we wel kampioen. Koos Stam was lange tijd onze trainer. Daarnaast was het ontzettend gezellig. We gingen er vaak met zijn allen op uit. Tegenwoordig zie je dat volgens mij niet vaak meer.”

– Waarom maakte je dan toch de stap naar RKDEO?
“Ik had op dat moment wat probleempjes met de trainer en het zag er niet naar uit dat hij snel zou vertrekken. Ik ging op mijn dertigste zaalvoetballen met oud-eerste elftalspelers van RKDEO en na een paar weken miste ik het veld wel erg. In mijn eerste seizoen onder trainer Gerard Gielesen miste ik nauwelijks een wedstrijd. Toen Ben Kester, die ik nog van mijn tijd bij Nootdorp kende, trainer was, had ik veel last van dat kuitbeen. Doordeweeks ging ik naar Ted Troost om mijn been recht te laten zetten. Meehobbelen met het tweede ging dan wel, maar met het eerste niet. Daarom zette ik er op mijn zevenendertigste, toen Peter Klomp trainer was, een punt achter.”

– Wat voor speler was je?
“Ik begon als linksbuiten. Ik was wel handig, maar miste de absolute snelheid. Daarom kwam ik later als linkshalf en mid-mid te spelen. Daar kwam ik beter tot mijn recht. Met mijn steekpass wist ik Ton van der Helm en Nico van Beek vaak alleen voor de keeper te brengen. Als zij in zo'n positie kwamen, wist je zeker dat het een goal was.”

– Hoe volg je het voetbal nu nog?
“Ik ga elk weekend bij RKDEO kijken. Ik heb jarenlang in de technische commissie gezeten en het blijft toch trekken. Verder zit mijn zoon Ryan in de selectie, al kwakkelt hij wel met blessures. Hij heeft een paar seizoenen bij DHC gespeeld, maar is afgelopen zomer hierheen gekomen. Hopelijk is hij snel weer helemaal fit.”

Download de laatste krant!

Energieweg 3
2627 AP Delft

T: 015 - 214 39 12