Afbeelding

Hoe gaat het met Leo Massar?

sport

Editie: Week 45, Jaargang 22 |

Leo Massar traint de jeugdkeepers van RKDEO. Toen één van zijn keepertjes pas met 7-1 van DHL had verloren, gaf hij aan dat 'dat helemaal niet zo erg was'. (foto: Roel van Dorsten)

Leo Massar (58) was jarenlang keeper bij DHL en is, ondanks dat hij twee jaar geleden stopte met het geven van keeperstraining bij ‘de Leeuwen’ nog steeds nauw bij de club betrokken.
Als kleine jongen moest Massar eerst zijn zwemdiploma behalen voordat hij mocht gaan voetballen. “Dat gebeurde natuurlijk bij DHL: zo ging dat nou eenmaal in die tijd als je van katholieke huize kwam.” Inmiddels stelt hij de selectie van oud-DHL, dat jaarlijks deelneemt aan de nieuwjaarswedstrijd, samen. Dit zal hij ook doen voor het elftal dat de groen-witte kleuren tijdens het 100-jarig jubileumtoernooi op 16 mei 2015 verdedigt.
- Was toen al meteen duidelijk dat je keeper zou worden?
“Nee, zeker niet. Ik kwam in een elftal terecht met onder anderen Guus Heemskerk, Wim van Kempen, Rob Smit en Peter Lips, die keepte. Op mijn veertiende kreeg ik achterop de brommer bij mijn vader een ongeluk, waardoor ik een jaar niet kon voetballen. Toen ik terugkwam, ging ik onder de lat staan en dat heb ik lang volgehouden.”
- Uiteindelijk kwam je ook in het eerste terecht?
“Ja, ik zat al op jonge leeftijd bij de selectie en Karel van Rossum was eerste keeper. Hij maakte een blunder en de week erna werd ik opgesteld. Ik maakte mijn debuut bij Texas/DHB onder Jan van den Akker. Hij is de beste trainer die ik heb meegemaakt. Daarom ben ik ook zo blij dat hij oud-DHL tijdens het jubileumtoernooi wil trainen. Die man ademt voetbal en was, met zijn goede keeperstrainingen, zijn tijd ver vooruit.”
- Heb je veel gelachen in die tijd?
“Zeker, we hadden het onderling altijd ontzettend leuk. Wat wel mooi was, was dat Karel Kruiswijk onze verzorger was. Als keeper Karel van Rossum in de winter iets wilde om zijn benen warm te houden, smeerde hij er schoensmeer of Midalgan op. Dat ging jeuken en als Karel dan met zijn handen over zijn gezicht wreef, kwamen daar hele vegen.”
- Waren jullie in die tijd succesvol?
“Dat viel helaas tegen. Ik heb met het eerste nooit een kampioenschap meegemaakt, terwijl ik wel in een heel talentvolle lichting zat. Het probleem was dat het eerste elftal helemaal stopte, waardoor we te vroeg voor de leeuwen werden gegooid. Hadden enkele routiniers gebleven, dan denk ik dat we meer successen geboekt hadden.”
- Hoe volg je DHL nu nog?
“Mijn zoon Pascal speelt in het eerste, dus ik ga meestal wel kijken. Ik hoop dat dit elftal het jubileumjaar met een kampioenschap kan opluisteren. Verder ben ik coördinator bij de jeugdkeepers van RKDEO en heb ik dat ook bij DWO gedaan. Rood-wit en blauw-wit dus. Pascal zegt altijd dat groen-wit me het beste staat en ik denk dat hij daar wel gelijk in heeft…”

Download de laatste krant!

Energieweg 3
2627 AP Delft

T: 015 - 214 39 12