Hemd van het Lijf: Wim van Dorp

Wim is vrijwilliger voor de christelijke hulp- en ontwikkelingsorganisatie Dorcas en heeft dit jaar voor de 36e keer de Vierdaagse uitgelopen.

Waarom hier op de Merellaan 13 de foto?
Bij mijn woning op de grens van Rijswijk en Delft kunnen mensen kleding en schoenen inleveren voor Dorcas.

Wat is Dorcas?
Dorcas is een goed doel dat sinds 1980 noodhulp, sociale hulp en structurele hulp biedt. We zijn begonnen in Oost-Europa en hebben het netwerk later uitgebreid naar Afrika en het Midden-Oosten. Op die plekken willen we helpen om het levensonderhoud van arme mensen te verbeteren. Tot 2017 heeft Dorcas altijd kleding ingezameld en op transport gezet. Vanaf 2017 is onze hulp meer gericht op het zelfredzaam maken van inwoners, zodat ze minder afhankelijk worden van hulp uit het westen. Dat gebeurt middels educatie. We laten ze zien hoe ze zelf inkomen kunnen creëren. Onze grote wens is uiteraard dat hulporganisaties in de toekomst niet meer nodig gaan zijn. Dat doel vraagt om veel inzet. Door externe factoren zoals burgeroorlogen en natuurgeweld blijft het een langetermijnvisie.

Hoe bent u zelf betrokken geraakt bij Dorcas?
Dat gebeurde begin jaren ‘90 door de oorlog in toenmalig Joegoslavië. De beelden die ik op tv zag, zorgden voor tranen bij mij. Wat daar gebeurde vond ik mensonterend en ik wilde daar wat aan doen. Dorcas kende ik inmiddels al, en ik besloot me bij deze organisatie aan te sluiten. Ik heb het telefoonboek erbij gepakt en ben een aantal Delftse kerken gaan opbellen met de vraag of ze iets konden betekenen voor de mensen in Joegoslavië, in de vorm van kledinginzameling. De actie was een groot succes. In de jaren erna breidde de actie zich steeds verder uit. Ook na de acties bleven mensen kleding bij mij brengen, wat ervoor zorgde dat mijn schuur uiteindelijk uitpuilde. Dat was het moment dat er een container kwam om alles in op te slaan. Tegenwoordig kunnen mensen hun zakken schone kleding en schoeisel bij ons in de voortuin inleveren. Deze kleding wordt sinds 2017 verkocht, zodat er geld vrijkomt voor de financiering van projecten in het buitenland.

In die 33 jaar als vrijwilliger voor Dorcas heeft u ook behoorlijk wat sponsoracties opgezet.
Klopt, met name met de Nijmeegse Vierdaagse. Dit jaar heb ik die voor de 36e keer uitgelopen. Vorig jaar liep ik voor het schoondrinkwaterproject in Kenia. Veel mensen op het platteland daar drinken vervuild water. Daar worden ze ziek van. Dorcas schaft grondboren aan, waarmee schoon grondwater opgepompt kan worden. Een lokale waterdepothouder verkoopt dat water voor een hele lage prijs. Vrouwen hoeven hierdoor niet meer uren te lopen naar een waterput, en het opgehaalde geld wordt geïnvesteerd in het onderhoud van de pomp. De bedoeling is dat dit project zich als een olievlek verspreidt. We beginnen met een aantal dorpen, en dan is het de bedoeling dat lokale mensen de omliggende dorpen helpen om eenzelfde systeem aan te leggen. Dat leren we ze. Om dit project te ondersteunen wil ik ook in 2025 weer de Vierdaagse gaan lopen. Dat jaar ben ik 35 jaar vrijwilliger voor Dorcas en wil ik uitpakken met een grootse sponsoractie. Het zou fantastisch zijn als mensen zich bij deze actie willen aansluiten en we als groep inzet kunnen tonen voor dit mooie project. Mensen die geïnteresseerd zijn kunnen mij mailen: dorkashulpdelft@hotmail.com.

Vanwaar de Vierdaagse?
Mijn vader is ermee begonnen in de jaren ‘80 en zei dat ik een keer moest komen kijken. Het leek hem ook echt wat voor mij. In eerste instantie leek het mij niks, maar na een bezoek werd ik toch enthousiast. Het blijft een bijzonder evenement. Iedereen is gelijk, standen en rangen vallen weg. Iedereen heeft zelfde doel en voelt dezelfde pijn. Dat zorgt voor een gevoel van verbondenheid. En daar koppel ik dan ook meteen graag een goed doel aan: Dorcas.

Bent u zelf ook weleens in de hulpgebieden geweest?
Ja, mijn bezoeken aan Oekraïne en Roemenië waren zeer aangrijpend. We bezochten mensen op het platteland waar armoede heerst die je niet verwacht op slechts twee uur vliegafstand. Hoe kunnen mensen vandaag de dag nog leven in vervallen huisjes zonder stromend water en gas? Deze mensen zijn ontzettend blij met de hulp die ze van ons krijgen. In Nederland klagen wij altijd maar over van alles, maar als je dit gezien hebt word je met beide benen op de grond gezet.

Als ik burgemeester van Delft was…
...zou ik de boodschap delen om meer om te kijken naar anderen. Het gaat niet alleen om mensen in Oost-Europa, Afrika of het Midden-Oosten, maar ook om de mensen om je heen. Bovendien zou ik burgemeester Van Bijsterveldt graag een keer mee op reis willen nemen naar een land waar wij actief zijn met Dorcas, om te laten zien in wat voor omstandigheden mensen daar leven. Wat kunnen we als Delft voor die mensen betekenen?