Hemd van het Lijf: Hans Kuyper

Kunstenaar Hans Kuyper vertelt ons meer over zijn inspiratie in zijn galerie aan de Molenstraat 46.

Waarom in je galerie op de foto?
“Voor mij is dit een heel belangrijke plek. Wat mij betreft de mooiste plek van Delft, met prachtig uitzicht over de Verwersdijk en op de toren van de Nieuwe Kerk. Kunst maak ik in mijn atelier aan het Rietveld, hier in de Molenstraat toon ik het werk dat af is.”

Wanneer werd jij actief in de kunstwereld?
“Toen ik van de middelbare school afkwam zat ik met een vriend in een artistiek clubje. Beiden wilden wij verdergaan in de kunst. Hij werd acteur, ik ging eind jaren ‘70 naar de kunstacademie in Den Haag. Kunst is fantastisch om je in te verdiepen, het is natuurlijk heel breed. Elke kunstvorm vind ik interessant. Zelf heb ik mij verdiept in beeldhouw- en schilderkunst. Deze vormen combineer ik in mijn werk.”

Hoe doe je dat?
“Ik boetseer beelden met klei en beschilder ze na het bakken. Het zijn ruimtelijke schilderijen. Keramiek, daar concentreer ik mij nu heel erg op. Maar ook in de grote bronzen beelden die ik heb gemaakt komen elementen uit de schilderkunst terug, zo ook bij ‘Huisje, boompje, beestje’ op de Burgwal uit ‘94. Het is een afgeleide van hoe je als schilder kunt denken, qua compositie en perspectief. Bovendien heb ik onderdelen gekleurd, al is die kleur er inmiddels afgespeeld door klimmende kinderen. Schilder- en beeldhouwkunst versterken elkaar.”

Waar laat jij je door inspireren?
“Elk werk heeft een verhaal, dat voortkomt uit mijn eigen herinneringen of het leven van anderen. Neem nou het teiltje uit mijn kindertijd, het portret van een acteur die nooit Hamlet heeft kunnen spelen door zijn donkere huid, een gelovige meneer die getrouwd is met een jongeman, of het meisje in badpak dat twijfelt of ze zal springen of niet. Ook verbeeld ik thematische dingen die zich in de wereld afspelen en mij bezighouden. Kinderen met honger, de kindsoldaat. Mijn werk roept emoties op. Beelden zijn vaak veel sterker dan tekst.”

En hoe zit dat met de vele opdrachten die jij hebt uitgevoerd in de openbare ruimte?
“Deze hebben een verhaal, gekoppeld aan de locatie. In Purmerend verdween de koeienmarkt, waar ik op speelse wijze een herinnering aan heb gecreëerd. In Steenwijk heb ik Johan van den Kornput, die de Spanjaarden er in de 16e eeuw heeft uitgegooid, op de barricades gezet. Herkenbaar als historisch figuur, maar wel met een moderne karikaturale inslag. Hetzelfde in Leidschendam, waar ik wachters heb gemaakt op de plek waar vroeger boten over de dam werden getrokken. Deze grootse beelden zijn symbolisch en hebben een interessant haakje waar je over na blijft denken.”

Wat is jouw doel?
“Wat mij bezighoudt is hoe ver je kunt gaan met beelden, die tegelijkertijd ook schilderijen zijn. Het gaat mij om de poëzie. Dat mijn werk soms heel echt lijkt, is mooi meegenomen. Ik vind het bovendien leuk om mezelf te ontwikkelen, zoekende te blijven en nieuwe dingen te vinden. Ik zie mijn werk als een ontdekkingsreis.”

Als burgemeester van Delft...
“...zou ik naar Molenstraat 46 gaan om al het mooie werk te bekijken!”