Delftenaren een week lang in de ban van vliegramp

Editie: Week 22, Jaargang 30 |

Honderden Delftenaren lopen donderdag in een stille tocht naar het huis van het omgekomen gezin. Het wordt een indrukwekkende en respectvolle gebeurtenis. (foto: Koos Bommelé)

DELFT – Ook Delft was afgelopen week in diepe rouw. Alle slachtoffers van de MH17, in het bijzonder de Delftse slachtoffers, werden elke dag en op allerlei manier herdacht en herinnerd.

Delftenaren tekenen condoleanceregisters, leggen bloemen bij het huis van het omgekomen Delftse gezin, hangen hun vlag halfstok en zijn een minuut stil. Het werd een week die velen het liefst zo snel mogelijk willen vergeten, maar die ze zich waarschijnlijk altijd blijven herinneren.

‘IK DACHT METEEN: HET IS MIS’
Donderdag 18 juli. In de Gebbenlaan, waar de omgekomen mevrouw Nguyen met haar dochter Minh Chau (17) en Duy Dang (13) woonden, gaan al op de dag van de vliegramp alle rood-wit-blauwe vlaggen halfstok. “Zonder dat dit met elkaar is afgesproken”, vertelt de directe buurvrouw van het omgekomen gezin. Ze krijgt meteen weer kippenvel als ze terugdenkt aan het moment dat de uitzending van de Tour de France werd onderbroken voor  een extra nieuwsuitzending. “Ik dacht meteen: Nee hè, het is mis.” Toen ze hoorde dat het vliegtuig met haar buren was neergestort, was ze even geblokkeerd. “Het was heel naar. Alsof iemand me een nekslag gaf.” Ze lichtte buren en ook familie van de onfortuinlijke Delftenaren in, waaronder de opa van de twee kinderen, die ze in Vietnam zouden gaan bezoeken. “Hij geloofde me niet. Hij zei: ‘Ik wacht op het vliegveld op ze en als ze niet komen geloof ik het pas’.”

‘Z’N TEAMGENOTEN ZIJN VAN SLAG’
Vrijdag 19 juli. De meeste bekenden van de slachtoffers zijn op de hoogte van het dramatische nieuws. “Klasgenootjes van Duy kwamen hier ’s ochtends aan de deur”, vervolgt de buurvrouw. “Huilend. Ze vroegen of ik meer wist.” Ze bevestigde het slechte nieuws. Op meerdere websites gebeurt dit eveneens. Zoals op die van Full Speed, waar Duy voetbalde. “Je maakt zoiets nooit mee, dan moet je nadenken wat te doen”, vertelt voorzitter Sjaak Lispet. “We hebben een bericht op onze website gezet, een condoleanceregister geopend en ouders ingelicht. Z’n teamgenoten zijn van slag. Ook voor Full Speed als vereniging is dit een grote schok. Duy was een hele lieve jongen. Heel rustig, vriendelijk en beleefd ook. Ik wou dat ze allemaal waren zoals hij.”
Ook de website van de TU Delft bericht over de tragische vliegramp, want aan boord van de MH17 bevonden zich ook twee TU’ers: Wim Bakker uit Zoetermeer, afdelingssecretaris van de faculteit 3mE, en de 24-jarige Fatima Dyczynski, masterstudent Luchtvaart- en Ruimtevaarttechniek en woonachtig in Amsterdam. ‘Voor Fatima leek vrijwel niets onmogelijk. Haar nimmer aflatende energie die een sprankelende inspiratie is geweest voor haar collega studenten en voor ons zullen wij buitengewoon missen’, schrijft het College van Bestuur van de TU over haar.

‘HET WAREN ECHT SCHATJES’
Het weekend na de ramp. Op het Stadhuis kan een condoleanceregister worden getekend. In de Gebbenlaan groeit de bloemenzee voor de woning van het Delftse gezin. Er ontstaat een plek waar nabestaanden, bekenden en onbekenden elkaar ontmoeten en hun verdriet delen. Het waren rare dagen, vertelt hun buurvrouw. “Je praat met elkaar en steunt elkaar. Soms vergaten we gewoon te eten.” Er worden herinneringen gedeeld. Over de vrolijkheid en dansjes van Duy, vertelt de buurvrouw verder. Of het afgelopen WK, toen ze met een in oranje shirt gehulde opa, voor vakantie over uit Vietnam, naar het Nederlands elftal keken. “Zijn zusje Minh Chau was altijd aan het zingen. Daar genoten we van. Het waren echt schatjes.”

‘ZE VORMDEN EEN HECHT GROEPJE VAN VIJF. IK NOEMDE ZE DE SCHOOIERS’
Maandag 21 juli. Ralph Westenberg is druk met de organisatie van de stille tocht, die op donderdag door Delft zal trekken. Vijf uur na de vliegramp kwam hij al op het idee zo’n tocht te houden, de dagen erna krijgt hij vanuit alle hoeken hulp aangeboden. “Omdat het me heel erg heeft aangegrepen”, legt hij uit. “Duy zat bij één van mijn zoontjes in de klas en kwam hier regelmatig met nog enkele vriendjes over de vloer. Ze vormden een hecht groepje van vijf. Ik noemde ze altijd ‘de schooiers’. Ze zouden met z’n vijven naar het Stanislas Westplantsoen gaan. Nu zijn ze nog met z’n vieren. M’n zoontje is twaalf. Dan hoef ik niet te vertellen wat voor impact zoiets heeft.” Westenberg zal Duy herinneren als een vrolijke jongen. “Hij was altijd aan het lachen. En het was echt een schooier. Dat zie je meteen als je die klassenfoto van groep 8 ziet.”

‘ZE WAS EEN VROLIJKE MEID DIE VEEL VRIENDEN EN VRIENDINNEN HAD’
Dinsdag 22 juli. Op het CLD locatie Molenhuispad vindt een herdenkingsdienst plaats voor Minh Chau. “Omdat er een behoefte was het verdriet met elkaar te delen en om bij elkaar te zijn”, zegt Jogchum Zijlstra, voorzitter van het college van bestuur van de stichting Christelijk Onderwijs Delft e.o. “Het was een buitengewoon waardige en respectvolle bijeenkomst, waarin leerlingen en collega’s herinneringen aan Minh Chau deelden.” De bijeenkomst werd door een kleine 350 man bezocht, waarmee de aula afgeladen was. “Er hing een ingetogen sfeer”, vervolgt Zijlstra. Een oom van de twee jonge slachtoffers sprak na afloop een dankwoord. “Daarna was er gelegenheid met elkaar na te praten. Van die mogelijk is veel gebruik van gemaakt.” Zijlstra kende Minh Chau niet. “Maar ik heb uit de speeches begrepen dat ze een vrolijke meid was die veel vrienden en vriendinnen had. Ze had, omdat haar vader vorig jaar was overleden, een moeilijk jaar achter de rug. Desondanks was ze overgaan van Havo 4 naar Havo 5. Alles was erop gericht om van het volgende jaar een beter jaar te maken…”

‘DIT WENS JE JE ERGSTE VIJAND NIET TOE’
Woensdag 23 juli. De dag van nationale rouw. ’s Middags een minuut stilte, een moment dat wordt voorafgegaan door het luiden van de Bourdon van de Oude Kerk, de grootste luidklok van Nederland. ’s Morgens hangen veel Delftenaren hun vlag halfstok. Ook mevrouw Bremer, woonachtig aan de Rotterdamseweg. “Voor al die mensen die op deze bizarre manier om het leven zijn gekomen”, legt de 68-jarige Delftse uit over de reden om mee te doen. “Maar ik ‘m liever niet halfstok gehangen, want ik had liever dat iedereen nog had geleefd. Dit wens je je ergste vijand niet toe. Ik vind het verschrikkelijk en echt heel naar. Je voelt je zo machteloos. Zouden die mensen in het vliegtuig nog iets hebben gevoeld?”

‘KNUFFEL ELKAAR ALSJEBLIEFT, ER IS GEEN MORGEN’
Donderdag 24 juli. Honderden mensen die steun betuigen door aanwezig te zijn op de stille tocht kijken elkaar even aan, voordat ze hun buurman- of buurvrouw stevig vastpakken en knuffelen. Of ze elkaar nou kennen of niet. Ralph Westenberg had daar in zijn ingrijpende speech zojuist om gevraagd. “Doe het alsjeblieft”, smeekte hij. “Nu kan het nog. Geef elkaar een knuffel, want er is geen morgen.” Het maakte indruk. Zoals ook de toespraken van de burgemeester, het vriendje van Minh Chau, de vriendinnen van Minh Chau en de Vietnamese oom van het gezin indruk hadden gemaakt op de aanwezigen. En het grote aantal mensen op de nabestaanden. De grote groep had zich verenigd bij het Kerkpolderbad en zou muisstil richting de Gebbenlaan lopen. Daar staat het huis van mevrouw Nguyen, Minh Chau en Duy Dang. Iedereen stopt er en herdenkt de slachtoffers in stilte. Het is een indrukwekkende, respectvolle gebeurtenis, waar iedereen zichtbaar veel steun uit haalt. Klasgenootjes, teamgenootjes en buurjongetjes huilen en kunnen niet bevatten wat van hen is afgenomen. Burgemeester Verkerk verwoordde het allesomvattend: “Plotseling, ruw en rauw.”

ER WORDT GEZONGEN EN GEBEDEN EN HERDACHT
Vrijdag 25 juli. De Raad van Kerken Delft wil Delftenaren de gelegenheid geven stil te staan bij de vliegramp. Dat kan vrijdagavond in de Maria van Jessekerk. Hier zijn pastores aanwezig en iedereen die steun of troost zoekt of behoefte heeft aan een gesprek, is welkom. Ook burgemeester Bas Verkerk is in de kerk aan de Burgwal te vinden.  Er is een korte gebedsviering, er wordt gezongen en gebeden en herdacht. Maar er wordt vooral, net als tijdens de rest van de week, met elkaar gesproken over het drama met de MH17.

Zie voor meer foto's www.delftopzondag.nl/fotoalbum. 

Download de laatste krant!

Energieweg 3
2627 AP Delft

T: 015 - 214 39 12
info@delftopzondag.nl