ZIJ-KANT

Goh, wat zal ik blij zijn als het9 juni is geweest. Als de verkiezingen achter de rug zijn. Horendol word ik ervan, van dat geschreeuw van die heren en mevrouwen politici.

En het ergste is: al dat verbale tegen elkaar opbieden en dat elkaar afkatten bewijst alleen maar de trieste juistheid van het aloude gezegde dat beloften schulden maken. Ze laten dan wel voor de show hun doorzichtige hersenspinsels doorrekenen door die lui van het Centraal Planbureau, maar je hoeft er niet op te rekenen dat er ook maar iets verandert aan wat die politieke figuren zoal uitkramen. En daarbij vliegen de miljarden je om de oren. Want we moeten allemaal inleveren, hoe gewiekst ze die slechte boodschappen ook verpakken. Leuker wordt het er in elk geval niet op. In zulke barre tijden en met zulke sombere vooruitzichten is het goed als je je af en toe wat kunt ontspannen. Bijvoorbeeld door de televisie aan te zetten. Maar dat heeft dezer dagen ook geen enkele zin. Want werkelijk overal duiken die politieke schreeuwlelijkerds op om hun grote boodschap te slijten. Alsof er niks anders is om je druk over te maken. Zo is het, heb ik begrepen, de Week van het Huisdier. In dat kader wordt er van alles georganiseerd en dat leek me wel wat voor m'n man. Die komt de deur niet meer uit, sinds hij is geëvolueerd van kroegtijger tot huismus, het is zonde dat ik het zeg. Nee, natúúrlijk kreeg ik hem met geen stok de deur uit. Hij blijft maar voor die televisie zitten. En mij commanderen, want ik ben van de catering, zegt hij dan. En maar commentaar leveren op wat hij hoort en ziet. Zo pas nog. Zat hij zich vreselijk op te winden toen hij hoorde dat je nu een nieuwe auto kan kopen met Wolter Kroescontrol. Laat dat nou net zijn favoriete zanger zijn. En waar moet het met dit land naartoe?, dat roept hij ook om de haverklap. Bijvoorbeeld toen hij hoorde dat bij Madame Tussaud iemand was opgepakt die in het bezit was van wasverzachter. Ach, ik laat 'm maar praten. Maar in m'n hart moet ik hem soms toch wel gelijk geven. En zeker nu, met al dat verkiezingsgewauwel. Ze maken elkaar met het grootste gemak uit voor rotte vis. Zelfs de partij voor de Dieren doet daaraan mee. Die zou zich beter druk kunnen maken over dat onzinnige voorstel om het cellentekort te lijf te gaan met het opzetten van complexen met stamcellen. Waarom houdt die Spechtold nu z'n snavel? Trouwens, wordt het langzamerhand ook niet een beetje al te dol met die lui die zeggen dat ze het zo druk hebben, maar die er kennelijk wel nog de tijd voor vinden er een buitenechtelijke nevenfunctie bij te hebben? Het gezin is zo langzamerhand de fopspeen van de samenleving, als u het mij vraagt. Hoe het ook zij: nog even volhouden, tot 9 juni. Niks horen, niks zien en zwijgen, dat is het beste. Wiesje Gort-Droog

Download de laatste krant!

Energieweg 3
2627 AP Delft

T: 015 - 214 39 12
info@delftopzondag.nl