Zijkant... 28 maart

Deze aflevering van deze terecht nauwelijks gelezen rubriek is nogal met horten en stoten tot stand gekomen, het is zonde dat ik het zeg. Dat komt doordat we dit weekend de wintertijd inruilen voor de zomertijd. Dat is op mijn leeftijd toch een ingrijpende overgang. Dus sla ik een week van te voren al aan het oefenen. De eerste dag sta ik tien minuten eerder op, de tweede dag twintig minuten, en zo verder. Totdat ik bij de zestig minuten ben...

Laat dán de zomertijd maar komen.
Dat het behoorlijk lente is, daar hadden we het al over gehad. Ik verheug me overigens ook op Stiefvaderdag, wat hier beter bekend is als Tweede Pa's Dag. Waarom mij dat iets doet, weet ik ook niet, want ik heb geeneens kinderen. Nee, dan die Patricia Paay. Dat is me d'r eentje. Die zit nu elke avond op de bank met haar véél jongere playboy in de Playboy te kijken, naar haar vlees geworden eigen interview. Tja, de tijden veranderen. Ik herinner me nog de tijd dat kinderen snotneuzen hadden. Toen kreeg je dat snotneuzen kinderen hadden. En nu gaan oma's met hun zeg maar kleinkinderen aan de scharrel, wat overigens wel goed is voor het milieu. Dat was ook het gesprek van de dag waarop ik een bakkie ging doen in de recreatieruimte van het Verzorgingshuis. En ja hoor, die griezel van een opschepper was er ook weer. Zat midden in de kring z'n sterke verhalen op te hangen. En om zichzelf te gieren. Hij vertelde dat hij al drie keer gescheiden was. Hij begon er plezier in te krijgen. Eén keer was hij niet gescheiden, maar gedwongen ontslagen. Daar begrepen die wijffies die om hem heen zaten natuurlijk niet veel van. Hij had het ook over die dierenfanaten die af willen van die visjes die je huid schoon knabbelen. De voetzoekertjes onder de visjes, zei hij wijsneuzerig. En, wist hij ook, in de volksmond heten ze schilfervisjes. Hij zei ook dat hij elk jaar helpt bij de paddentrek. Daar had hij een beetje ranzig verhaal bij, moet ik zeggen. Die padden moeten geholpen worden bij het oversteken, zodat ze direct daarna woest aan het paren kunnen. Zijn belangstelling gaat dan, nogal ongezond, verder dan het zeg maar verkeersbrigadiertje spelen. Hij kiest dan één pad uit en dat beestje blijft hij volgen. 'Ik kijk wel wat er op m'n pad komt', zei de voyeur ook nog. Nee, hij heeft zelf geen kinderen, kregen we ongevraagd meegedeeld. 'En m'n overburen ook niet. Twee onder één kap'. Hij was niet te stuiten. Begon hij over een buurman die dyslectisch is. Maar die buurman weet zeker dat dat niet zo is. Want hij had laatst gezegd: 'Ik ben melehaal niet lysdectisch'. En een lol dat die sukkel had. En dan moesten we ook nog even weten waaraan hij zich mateloos ergert. 'Aan mensen die alles in hun eentje doen. Zelfs samenwerken'. Ja, het wordt tijd dat ik een uurtje onder zeil ga…

Wiesje Gort-Droog

Download de laatste krant!

Energieweg 3
2627 AP Delft

T: 015 - 214 39 12
info@delftopzondag.nl