Janny Dacher-Hoevener schrijft aan iedereen ter wereld dat Delft de mooiste stad van allemaal is

Janny Dacher-Hoevenaar heeft via postcrossing al vele kaarten mogen ontvangen en ze kan het iedereen aanraden hieraan mee te doen.

DEN HOORN - Janny Dacher-Hoevenaar doet aan ‘postcrossing’. Dat betekent dat ze regelmatig kaarten verstuurd naar lieden over de hele wereld en zelf ook kaarten uit alle windstreken ontvangt.

Veel Nederlanders hebben nog nooit van postcrossing gehoord. Janny Dacher-Hoevenaar ook niet, tot ze hier enige maanden geleden iets over op tv zag. De 72-jarige in Den Hoorn wonende Delftse ging op onderzoek uit en meldde aan op de website postcrossing.nl. “Je krijgt dan vijf adressen en daar moet je vijf kaarten naartoe sturen”, legt Janny uit. De kaarten kwamen alle vijf aan en als een kaart van Janny aankomt krijg iemand anders ter wereld haar adres, met het verzoek een kaart naar Den Hoorn te sturen. 

Trots laat ze de inmiddels 31 ontvangen kaarten zien. Eén daarvan komt uit Taiwain. “Die is van een meisje van 23 jaar oud waar ik nu regelmatig contact mee heb. Je leert zo ontzettend veel over elkaars achtergrond. Zij wil in Tilburg gaan studeren, dus ik heb nu gezegd dat ik het één en ander voor haar zou uitzoeken.” Ook heeft ze goed contact met een marathonloper uit Letland. “Ik vind het zó leuk dat je van hun gewoontes kunt leren.” 

- Wat heb je daar tot nu toe over geleerd?
Janny Dacher-Hoevenaar: “Mannen in Taiwain kijken heel anders tegen vrouwen aan dan wij hier doen. Het meisje waar ik contact mee heb wil daarom geen Taiwanese man. Soms gaan de contacten wel diep, ja. Die tradities daar interesseren me.” 

- Wat vertel je al die vreemde mensen overal ter wereld eigenlijk?
“Ik zeg ‘Hallo, ik ben Janny’, en dan vertel ik bijvoorbeeld dat er nu sneeuw ligt in Nederland, of dat we wachten op een Elfstedentocht. Ik heb lange tijd bij de Porceleyne Fles gewerkt, ik vind het heerlijk om daarover te praten. En ze kennen allemaal het Delfts blauw. Verder schrijf ik altijd dat Delft de mooiste stad ter wereld is. Dat vind ik ook echt. Ze zeggen bijna allemaal dat ze wel een keer naar Nederland willen komen. Ik vindt postcrossing zó ontzettend leuk. Zeker voor mensen die aan huis gebonden zijn is dit toch hartstikke leuk? Het enige dat je nodig hebt is een computer met internet en voor een euro kun je al een kaart met postzegel kopen.” 

Janny laat een ansichtkaart van Midden-Delfland zien, met daarop een aantal zwart-witte koeien. “Kijk”, zegt ze, “dit soort dingen zijn ze helemáál weg van. Het is eigenlijk niet de bedoeling, maar als ik merk dat iemand die mij schrijft interesse in Nederland heeft, stuur ik ze ook een kaart terug.” Het is voor haar elke dag weer spannend als de postbode tussen één en half twee ’s middags komt. Ze weet exact hoeveel kaarten momenteel naar haar op weg zijn: acht. “Ik vraag me nu al af wat er weer bij zit.” 

- Had je vroeger eigenlijk ook al penvrienden of –vriendinnen?
“Ik had vroeger, toen ik 14, 15 of 16 jaar was, een penvriendin uit Finland. Ik weet nog steeds haar nam en adres uit m’n hoofd. Laatst kwam ik via postcrossing in contact met een Finse vrouw. Ik vertelde haar over die penvriendin. Toen zei zij: ‘Dat is vlakbij mij! Ik zal eens langsrijden’. Ze zou er nog achteraan gaan, maar ik weet niet of ze daar nog woont.” 

- Waarom is een ‘ouderwetse’ ansichtkaart leuker dan een e-mail?
“Dit is gewoon persoonlijker, vind ik. En net als tijdens de revolutie in Egypte vond ik het goed om van iemand die daar woont te horen hoe moeilijk het toen ging. Bovendien kun je een ansichtkaart er nog eens bijpakken en het teruglezen.” 

- Blijf je nog lang aan postcrossing doen?
“Ja, totdat ik er niet meer ben, denk ik. M’n kleinkinderen, die Engels spreken, vinden dit ook schitterend. Ze lezen het graag. En als ik visite krijg gooi ik niet meteen al m’n kaarten op tafel, maar ze vragen er wèl vaak naar.” (JN)

Download de laatste krant!

Energieweg 3
2627 AP Delft

T: 015 - 214 39 12
info@delftopzondag.nl