Angel Figueroa Mayordomo hoopt met Ariston '80 op nacompetitie

Hand in arm kameraden, met rechts Angel Figueroa Mayordomo, die er met de bal van tussen gaat. Een beeld uit de wedstrijd Ariston '80 - Football Factory (9-0). (foto: Roel van Dorsten)

DELFT – Ariston '80, nog altijd (zaterdag)vierdeklasser, draait wéér in de bovenste regionen mee. Voorlopig op een derde plek, maar met uitzicht op nog wat meer. Al moet het dan wel meezitten. In elk geval moeten de resterende twee wedstrijden in winst worden omgezet.

En de huidige nummer twee, Maasdijk, moet zo welwillend zijn nog een paar puntjes te laten liggen. "Maar dan moeten we wel nacompetitie kunnen halen", houdt Angel Figueroa Mayordomo de moed erin. Dat kan intussen niet missen: hij is Spanjaard. Die overigens al sinds z'n zevende in Nederland woont. Waar hij opgroeide in Wassenaar. Sinds vier jaar is hij Delftenaar. Sinds vier jaar ook voetbalt hij voor Ariston '80. Hij, zeg maar gemakshalve Angel (27), voetbalde in Spanje nooit. Hij deed daar aan rolhockey. "Mijn oom was coach van de rolhockeytak van FC Barcelona, mijn vader is professioneel rolhockeyer geweest. Toen we naar Nederland kwamen, heb ik nog een paar jaar rolhockey gespeeld in Den Haag, in het Zuiderpark. Maar dat werd qua reistijd voor m'n vader te bezwaarlijk. Toen heb ik voor voetbal gekozen". Dat doet hij bij Voorschoten '97 tot en met de C-jeugd, bij Graaf Willem II-VAC in de B-jeugd en bij Blauw Zwart in de A1. Hij voetbalt dan een aantal jaren niet, vanwege een gescheurde enkelband. Om, eenmaal fit, de draad bij Ariston '80 weer op te pakken. 

Hij omschrijft zichzelf als 'een mentaal sterke speler' die altijd voor de bal gaat. "Positioneel ben ik wel sterk", zegt de centrale middenvelder. Dat komt goed uit, want: "Ik ben ook heel langzaam". Lacht: "Ik ben de langzaamste van het team. Nee, ik ben wat dat betreft nooit gecoacht. Ik heb ook nooit sprinttraining gedaan. Ik ben altijd heel langzaam geweest. Ik moet het daarom van m'n positiespel hebben. Spelverdelen, een beetje druk zetten op de bal, in de rug spelen van de twee offensieve middenvelders". Wat hem zelden overkomt, is een doelpunt maken. "Ik heb dit seizoen pas één keer gescoord. Een paar geleden was ik nog topscorer, maar toen stond ik in de spits. Ik heb nu veel meer een verdedigende taak".
Het gaat, vindt hij, dit seizoen 'best wel aardig' met Ariston '80. "We hebben een jong team, met een gemiddelde leeftijd van 22, 23 jaar. Het draait dit seizoen beter. Er spelen nogal wat verschillende nationaliteiten in ons team. Een Mexicaan, een Spanjaard, een Iraniër, een Italiaan, Nederlanders. Dat vind ik heel leuk, maar ik ben het ook wel gewend. Ik heb op de Internationale School gezeten. Maar elke nationaliteit heeft wel een ander speltype, dus het kost tijd om dat een beetje samen te brengen. Maar je ziet wel dat deze mix door de jaren heen beter gaat voetballen. Het enige probleem bij Ariston '80 is dat we vaak vier, vijf spelers missen, vanwege stages in het buitenland en vakanties. Met een vaste groep spelen, dat is moeilijk. Daarom is het wel goed dat we zo'n brede selectie hebben. Al zouden we natuurlijk wel beter draaien als we altijd met dezelfde kern zouden kunnen spelen". Niettemin: "Ariston '80 is een heel leuke club. Met een goeie sfeer. Ik heb geen behoefte om over te stappen naar een normale voetbalvereniging. De omstandigheden en voorzieningen op het Sportcentrum van de TU zijn prima". 

Op de vraag of hij intussen al aardig vernederlandst is, antwoordt hij met "Nee, niet echt". Want: "Ik voel me nog Spaans". Hij, afgestudeerd in Lucht- en Ruimtevaart en nu werkzaam bij Cap Gemini Consulting, ziet zich nog wel een jaar of vier, vijf in Nederland blijven. Daarna lonkt het buitenland. "Dat hoeft niet per se Spanje te zijn". Maar eerst wacht nog het (spannende) slot van deze competitie. Waarbij Ariston '80 zich wellicht (voor de zoveelste keer) in de nacompetitie weet te wurmen…

Download de laatste krant!

Energieweg 3
2627 AP Delft

T: 015 - 214 39 12
info@delftopzondag.nl