Linda van der Zwan kreeg een donornier, ze hoopt dat het daarbij blijft

Editie: Week 39, Jaargang 22 |

Linda van der Zwan kreeg de nier van haar vader getransplanteerd en zet zich in om anderen te overtuigen van het belang van donorschap.

DELFGAUW – Linda van der Zwan kreeg zes jaar geleden een donornier van haar vader. De 46-jarige Delfgauwse kan sindsdien meer dan ze jarenlang kon, maar helaas begint haar lichaam het donororgaan af te stoten.

Linda van der Zwan voelde zich begin jaren ’90 steeds beroerder. Ze hield veel vocht vast en was vaak doodmoe. “Er is echter altijd wel een reden te verzinnen waarom je moe bent, dus bleef ik lang met die klachten rondlopen”, blikt ze terug. Toch besloot ze er in 1991 maar mee naar de huisarts te gaan. Bijna een half jaar later bleek de oorzaak van alle ellende een nierziekte. De voornaamste klachten waren dat ze nauwelijks energie had om iets te ondernemen. Dat was daarvoor wel anders. “Ik was 24 jaar en stond vol in het leven. Ik werkte en kon de hele wereld aan.” Dat was plots over. Ze ging de ziektewet in. Sommige dagen had ze nergens puf voor. “Ik heb veel dingen in het sociale leven moeten laten. Verjaardagen - bijvoorbeeld - moest ik afzeggen, of na een uurtje alweer naar huis.” Ze kreeg het vooruitzicht geen kinderen te kunnen krijgen. “Maar uiteindelijk heb ik tijdens m’n ziekte gelukkig twee gezonde kinderen op de wereld gezet.”

Op de been
Met veel medicatie en zware kuren werd ze jarenlang op de been gehouden. Totdat haar gezondheid dusdanig achteruit gaat dat een niertransplantatie nodig is. Het is dan 2008. “Ik had nog een nierfunctie van 18 procent. Ik kon nog tot het einde van de straat lopen en dan was het klaar.” Ze had over het aanbod aan donoren geen klagen. Haar ouders en haar man wilden wel een nier afstaan. Van der Zwan bleek perfect te matchen met haar vader. De eerste geplande operatie gaat echter niet door omdat haar vader verkouden is. Een maand later, op 23 juli 2008, gaan vader en dochter wèl onder het mes.

-Hoe kom je vervolgens uit zo’n narcose, voel je je dan als herboren?
“Nee, ik voelde me heel slecht. Je hoort vaak verhalen dat mensen weer wakker worden en zich plots geweldig voelen, maar dat was in mijn geval helaas niet zo. Ik had een lastig eerste jaar. Dat kwam doordat we maar moeilijk een balans konden vinden tussen mijn nieuwe nier, m’n lichaam en medicatie. Na dat jaar werd alles weer mooi en stabiel. Ik kon m’n nieuwe leven gaan oppakken.”
- Hoe was dat?
“Alles is nieuw en spannend. En alles dat je voor het eerst doet is weer een ontdekking. Ik fietste bijvoorbeeld niet meer. Anderen denken er niet eens over na als ze op hun fiets stappen, voor mij was het heel bijzonder dat opeens weer te kunnen.”
- Hoe verging het je vader na de operatie?
“Mijn vader is een prachtig voorbeeld van ‘geven bij leven’. Toen hij de operatie in ging had hij een superconditie, hij ging altijd drie keer per week naar de sportschool. Een dag na de operatie kwam hij al naar m’n kamer gewandeld en na twee dagen kon hij weer naar huis. Hij is nu 72 jaar en komt nog steeds drie keer per week in de sportschool.”

-Hoe gaat het met jou?
“Niet goed. M’n nier is aan het afstoten. Ze proberen alles om ‘m weer stabiel te krijgen en hebben goede hoop dat dit lukt. Dan kan ik er misschien nog tien jaar mee rondlopen. Afgelopen vrijdag hoorde ik dat artsen gaan overleggen wat ze eraan kunnen doen.”
-Ben je niet bang dat je straks weer terug bij af bent?
“Dat kan gebeuren, maar wellicht kan ik nog tien jaar verder met deze nier. Ik moet erop vertrouwen dat ze het voor elkaar krijgen om ‘m stabiel te krijgen. Het verschil met toen is dat ik nu weet wat me te wachten staat.”

-Ben je zelf ook donor?
“Ja, natuurlijk. Dat is zó belangrijk. Er overlijden teveel mensen die te lang op een wachtlijst hebben gestaan. Het is van levensbelang dat je je in elk geval laat registreren. Anders laat je je nabestaanden achter met die vraag.”
Van 11 tot en met 17 oktober vindt de Donorweek plaats, ook bij Lijm & Cultuur aan de Rotterdamseweg. Hier is dan dagelijks van 11.00 uur tot 16.00 uur de expositie ‘Levenstekens’ van Mariëlle van Meel te zien. Zij fotografeerde honderd getransplanteerden, waaronder Linda van der Zwan. Ze vond het mooi hieraan mee te werken en schreef er een blog over. “Mijn levensteken staat voor strijdlust, overwinning, trots, energie en dankbaarheid”, besluit ze.

Download de laatste krant!

Energieweg 3
2627 AP Delft

T: 015 - 214 39 12
info@delftopzondag.nl