Zijkant...

U hoeft het niet te geloven, maar ik ben van de week naar de kroeg geweest. Voor het eerst van m'n leven. Ik zal niet zeggen waar ik geweest ben. En al helemáál niet waarom. Ja, ik weet het, ik zou een bloedhekel moeten hebben aan kroegen en aan drinken en zo. Vanwege m'n man natuurlijk, die er wel zó veel pap van lust dat hij 's avonds geen pap meer kan zeggen.

Maar goed, ik ben met die schat van een buurvrouw mee geweest. Nee, ik ben natuurlijk niet 's avonds de hort op gegaan. Veel te link. Maar dat maakt niks uit, heb ik nu met eigen ogen gezien en met eigen oren gehoord. Ook overdag zitten er in die kroegen van die stamgasten. Die hoeven kennelijk niet te werken. Zó slecht gaat het dus ook weer niet met dit land. Ik heb, óók voor het eerst in m'n leven, een mix-drankje genomen. Alcohol, ik had geen idéé. Kon geen kwaad, zei de vriendelijke barman. Gewoon achterover slaan en hup, de volgende. Drinken is inderdaad helemaal niet zo ingewikkeld. Al moet ik zeggen dat ik na de eerste volle teugen al behoorlijk duizelig werd. En druk ook. Ik begon zo maar met andere mensen te praten. Ik moest wel lachen. Er zat een beetje smoezelige man aan de bar. Toen er een echt mooie vrouw binnenkwam, wilde hij er gelijk op afstappen. Zou ik niet doen, zei de vriendelijke barman. Ze is lesbisch. Dat bleek hem worst te wezen, hij ging er tóch op af. Hoi, hoorde ik hem zeggen. Uit welk deel van Lesbië kom jij? Vond ik tóch moedig, dat hij dat durfde. Om een beetje op orde te komen, bestelde ik een kop thee. Oók nog een heel gedoe, trouwens, met zo'n grote kist vol met allemaal verschillende theezakjes. Ik heb tóch al zo'n moeite met beslissen. En ik vraag me sowieso af of smaken nou wel zo veel verschillen. Maar goed, dat zal je dan net zien. Kwam er een mevrouw binnen, met een collectebus. Vraag me niet wie of wat het gelukkige goede doel was, ik heb er gewoon wat ingestopt. Uit gewoonte, ja. Is toch een kleine moeite? Van mensen die nooit wat geven, daar krijg ik wat van, het is zonde dat ik het zeg. Intussen was die morsige man aan de praat geraakt met de vriendelijke barman. Wát een vak. Hij zei dat hij aan vier uur slaap per dag genoeg had. De rest haalde hij 's nachts wel in. Ik snapte er niks van. Zou het dan toch die drank zijn? Die slonzige man aan de andere kant van de bar zei dat hij een hond had. Nee, die ging nooit mee de kroeg in. Dat doe je niet met je beste vriend. Ja, zei hij, de hond is de beste vriend van de man. En je vrouw dan?, zei de vriendelijke barman. Probeer het maar 's. Doe je hond en je vrouw een uur lang in de kofferbak van je auto. Moet je 's kijken, als je de klep open doet, wie er dan echt blij is om je te zien…

Wiesje Gort-Droog

Download de laatste krant!

Energieweg 3
2627 AP Delft

T: 015 - 214 39 12
info@delftopzondag.nl