Esther Bakboord is vervuld van liefde, hoop, passie, kracht, romantiek en inspiratie, net als haar gedichten

DELFT – Hoe discreet de vraag naar haar leeftijd ook wordt gesteld, Esther Bakboord antwoordt vrolijk met 'leeftijdsloos'. "Ik las vanmorgen nog: Hoe oud zou je zijn als je niet wist hoe oud je bent?"

Esther Bakboord kan je wel om een (blijde) boodschap sturen als het gaat om nadenken over de zin en onzin van het leven. 'Leef je droom' is één van haar motto's. Nog steeds naar aanleiding van de even simpele als oprechte vraag naar haar leeftijd zegt ze ook: "Ik zat te denken: Hoe oud ben je nou eigenlijk? De ene dag voel ik me 3000 jaar, de andere dag drie minuten. Zo kom ik erop dat ik eigenlijk leeftijdsloos ben". Overigens: "Ik hecht er geen belang aan, aan m'n leeftijd. Ook niet aan de leeftijd van anderen. Je fysieke leeftijd zegt niks over je geestelijke leeftijd. Ik hou van mensen. Ik vind het juist wel mooi, die verschillen in leeftijd. Je hebt andere dingen meegemaakt. Je voelt elkaar daar ook in aan, naar mijn gevoel". 

-Vind je het vervelend om ouder te worden?
"Nee. Ik ben er juist dankbaar voor. Het is ook niet iets vanzelfsprekends". 

-Ben je bang voor de dood?
"Voor mij bestaat dood niet. Ik ben er altijd al geweest, ik zal er altijd zijn. Ik ben er nu, in deze fysieke vorm". 

Zo, de toon is gezet. Het wordt geen gesprek over koetjes en kalfjes. Esther Bakboord, Surinaamse vader, Nederlandse moeder, schrijft verhalen en gedichten. Ze schildert. Ze organiseert thema-diners. Ze coacht Positief Levens Management. Ze geeft Reiki, een paranormale therapie die tot de alternatieve geneeswijzen behoort. Ze wordt geboren in Den Haag. Maar al na drie maanden verkast het gezin naar Delft. "Daar ben ik getogen. Ik heb een tijdlang in Duitsland gewoond. En ook in Spanje. Sinds 2004 ben ik terug in Delft". Die buitenlandse perioden zijn haar goed bevallen. "Ik zou 't zo wéér doen. Het is toch anders dan als je er op vakantie bent. Je krijg veel meer het gevoel van het land mee. Dat vind ik mooi om te ervaren".
Als meisje is ze vooral 'een gezellige kletstante', weet ze nog wel. En: "Dat staat ook in m'n rapport van de Lagere School". Een hekel aan leren heeft ze niet. "MAVO, HAVO, HBO-Sociale Zekerheidskunde. Dat was eigenlijk een opleiding Maatschappelijk Werk en Dienstverlening, toegespitst op Sociale Zekerheidskunde, waarbij vanuit een sociale, economische en juridische invalshoek het accent wat meer op de exacte kant van de hulpverlening lag". Dat ze voor die studie kiest, is niet zó vreemd. "Ik ben een mensen-mens. Het is een opleiding die gericht is op mensen, op de verantwoordelijkheid voor jezelf, op het beste in jezelf naar boven halen. Mensen helpen is een heel breed terrein. Ik vind het fijn, ja, hoe zeg je dat, ik was toen zo ver dat ik me er goed bij voelde dat ik mensen wilde helpen. Niet op het fysieke vlak, maar meer in de zin van mensen steunen in hun ontwikkeling, ze helpen bij het ontwikkelen van hun gedachtenpatroon en dat soort dingen". 

Gevoel, het is een woord, of beter: een begrip dat ze herhaaldelijk hanteert. "Dat je leeft en werkt vanuit je gevoel, dat maakt wie je bent en hoe je leeft. Als je voortdurend op zoek gaat naar wat dicht bij je gevoel komt, dan sta je altijd in je kracht. Dan maak je ook geen fouten, omdat je wat je doet naar je beste kunnen doet. Al kan je achteraf best zeggen: ik had 't anders kunnen doen. Ik zie dat niet als fouten, maar als leermomenten. Je mag leren, daarom ben je hier". 

Hoewel ze haar studie Sociale Zekerheidskunde niet voltooit, beschouwt ze dat allerminst als verloren tijd. "Daardoor heeft m'n leven een andere richting genomen". Het is jammer, geeft ze wel toe, dat ze haar studie voortijdig heeft beëindigd. Maar: "Soms gaat je pad een bepaalde kant op". En: "Achteraf blijken het toch bepaalde cadeautjes te zijn. Maar dat weet je op dat moment natuurlijk nog niet". Ze weet intussen wel: "Waarvan ik het meeste heb geleerd, maar waarvan je nooit een papiertje krijgt, is het leven zelf. Dat is de mooiste en meest intensieve opleiding".

'JE ZIET DAT DE WERELD IN VERANDERING IS'
Ze steekt tijdens haar studie de handen danig uit de mouwen. "Ik heb allerlei baantjes aangepakt: in de horeca, lopende bandwerk, in een slagerij, bij Moeders voor Moeders, bij een Marketingbureau. Ik vond 't allemaal leuk. Steeds weer een andere omgeving, andere mensen. Maar het was ook gewoon nieuwsgierigheid. Ik heb altijd veel verschillende dingen gedaan. Nu doe ik waar ik gelukkig van word".
Dat wordt ze, bijvoorbeeld, van het organiseren van themafeestjes en diners. "Dat doe ik op projectbasis. Voor selecte gezelschappen. Ik geef ook kookworkshops. Het maakt me niet uit. Het is het inspelen op de wensen en de mogelijkheden van het moment. En daar iets sprankelends van maken. Het is het creëren van geluksmomenten. En daar word ik zelf ook gelukkig van. Wat is er nou fijner dan geluk, blijheid en liefde de wereld in te kunnen brengen? Je kan op een simpele manier de wereld tot een mooiere plek maken. Als ik daar een bijdrage aan kan leveren, gráág. Ik ben hier niet voor niets. Ik ben hier om het verschil te maken. Het gaat erom dat je elke dag probeert je beste zelf te zijn. Als je dat gepaard kan laten gaan met een lach, nou, dan lever je vaak een veel grotere bijdrage aan een mooiere wereld dan je je soms bewust bent. Je geeft iemand een fijn gevoel, die iemand geeft ook aan vrienden een fijn gevoel. Het bekende olievlekeffect. Ik vind het heel leuk om zo mensen te helpen zich te ontwikkelen, ze te inspireren. Ja, daar worden mensen echt heel blij van. Het is er ook echt de tijd voor. je ziet dat de wereld in verandering is. Natuurlijk, er gebeuren nog extreme dingen, maar je ziet ook dat de mensen dat niet willen. Heel veel oude patronen werken niet meer, het is nog steeds zoeken hoe je je weg kan vinden in deze nieuwe tijd. je merkt het aan de kinderen. Er worden veel nieuwetijdskinderen geboren. Die zijn veel meer gevoelig en telepathisch ingesteld. Ze communiceren veel meer vanuit het gevoel. Telepathie, het is iets wat vaak niet goed begrepen wordt. Maar neem nou mensen die verliefd zijn, die zijn vaak heel verbouwereerd als ze merken: Goh, jij zegt wat ik dacht. Praten vanuit je hart, spreken vanuit je gevoel, het is meetbaar. Het wordt ook wetenschappelijk steeds beter in kaart gebracht. De energie van het hart is zó sterk". Ach, weet ze: "Nog niet zo gek lang geleden zei men dat de aarde plat is. Nu weten we dat hij rond is. Misschien zeggen we over een poos ook wel: Logisch dat we dat over het gevoel en het hart en zo toen anders zagen". 

Het is even tijd voor een break. 'Leef!' is de titel van de bundel met 'Heerlijke gedichten vol Liefde, Passie en Romantiek', die Esther Bakboord in 2007 uitgaf, met een tweede druk in 2008. Die gedichten gaan, lezen we op de achterflap, over alledaagse onderwerpen als liefde en leven. 'Het zijn hartverwarmende gedichten om te lezen en te herlezen, om te vertellen of naar te luisteren. Een boek vol liefde, hoop, passie, kracht, romantiek en inspiratie'. 'Precies' is de titel van dit gedicht(je):
Je hoeft helemaal niet perfect te zijn/Door jezelf te zijn, ben je excellent/Is het niet fantastisch en bijzonder/Te weten dat je goed bent precies zoals je bent!
'Perioden' is de titel van een ander gedicht. 

Ik kijk in de spiegel, ik zie er werkelijk fantastisch uit vandaag/Tjeempie, wat ik ook aantrek, overal ben ik dik in vandaag/Ik heb een prachtige jurk voor dat feest volgende week/Ik voel me fantastisch, geweldig gelukkig het grootste deel van de maand/Ik kan niets, ben lelijk en dik, gelukkig maar vier dagen van de maand.

'WE ZIJN ALLEMAAL EEN SCHAKEL IN HET GEHEEL'
Esther Bakboord is, denkt ze, 'altijd al zo geweest'. Nu zegt ze: "Ik vind 't belangrijk om ermee naar buiten te treden en me daarin kwetsbaar op te stellen. Daarin laat je je kracht zien. Als je er met mensen over praat, is het verbazingwekkend hoeveel mensen er net zo over denken". Het probleem, weet ze, is: "We hebben het er gewoon niet over. We praten wel, maar over koetjes en kalfjes. Veel mensen denken dat ze de enigen zijn als ze wat diepgaander willen praten. Omdat het anders is dan standaard. Maar niemand is standaard. We zijn bang voor onze bijzonderheid en grootsheid. Er is niks inspirerends aan om jezelf minder voor te doen dan je bent. Er is niks sterker in de wereld dan de liefde". 

Ze gaat nog even terug naar toen. "Mijn vader is Katholiek, mijn moeder Protestants. Ik ben zo opgevoed dat ik zelf over de dingen moet nadenken. En dat gelukkig in heel brede zin. Ik heb een brede basis meegekregen. Ik ben niet volgens vaste stramienen opgevoed, ik ben niet gepusht. Ik heb eigenlijk van huis meegekregen om m'n eigen geloof te ontwikkelen. Voor mij staat geloof los van de kerk. Los van regels, los van dingen die opgelegd zijn. Geloof, dat is voor mij leven vanuit je hart. Leven vanuit je gevoel. Als iets niet goed voelt, krijg je dat niet op je pad, niet in je kracht. Mijn moeder heeft me geleerd me in de ander te verplaatsen. Ze zei altijd: Hoe zou jij het vinden als je die ander zou zijn? Zo leer je de dingen vanuit verschillende perspectieven te bekijken. Dan krijg je vanzelf raakvlakken. Je gaat met anderen om zoals je graag wilt dat er met jou wordt omgegaan". 

-Heb jij toch niet iets van zendingsdrang? Van de ander willen overtuigen of misschien wel bekéren?
"Helemáál niet. Nee. Iedereen is perfect zoals ie is. We zijn allemaal een schakel in het geheel. We hebben allemaal het recht om hier te zijn en van het leven te genieten. Maar als ik mensen raak met wat ik zeg en ik mag bij ze binnen komen, dan is dat fijn. Is dat nièt zo, dan is het ook goed. Iedereen denkt op z'n eigen manier. Dat is goed. Als iemand andere gedachten heeft, is dat ook prima. Als je jezelf bent, sta je in je kracht. Dat is genieten. Dat gun ik een ieder. Het leven is elke keer weer keuzes maken. Iets voelt goed of niet goed. Als je het pad gaat naar wat voor jou goed voelt, dan zit je op het goeie pad. Als we dat allemaal doen, heb je zó veel differentiatie, zó veel rijkdom, dat gun ik iedereen". 

-Ben je altijd zo positief?
"Ik heb ook wel 's dagen dat ik me minder voel. Maar daar wil ik niet in blijven hangen. We zijn allemaal mensen van de dag. Als ik vandaag heb zitten balen en morgen ben ik er niet meer, dan is dat toch wel een beetje jammer". 

'Wat voor beroep je hebt, het is altijd belangrijk je werk te doen vanuit je hart. Of het nu gaat om keuzes maken voor duurzame, biologische producten of om hoe je omgaat met je personeel, het is van belang dat je dat bewust doet". 

-Over beroep gesproken: wat is jouw beroep eigenlijk?
"Ik heb een tijdje een visitekaartje gehad met 'creatief creëerster' erop. Nu staat er gewoon 'Esther' op. Ik doe waar ik goed in ben en waar ik blij van word. Ik schilder, schrijf gedichten, doe een stukje individuele coaching. Wat op m'n pad komt, pak ik op". .

-Merk je dat er vandaag de dag meer behoefte bij mensen is aan zingeving?
"Ja. Ik heb daar ook gedichten over geschreven. We zijn allemaal een stukje van God. Alleen is het woord God voor sommigen een beetje een vies woord geworden. Maar als je God vervangt door Liefde, door de Bron, door het Licht, dan is het toch wel iets moois. Er bestaat geen goed of slecht. Geen regels, geen wetten. Als je vanuit liefde leeft, leef je vanzelf volgens de goeie normen en waarden. We zijn allemaal gelijk. De één is niet meer dan de ander". 

-Ben jij gelovig?
"Ja! Met een uitroepteken". 

-Als ik zeg dat ik het allemaal toch wel wat zweverig vind waar jij zo vol van bent, wat zeg jij dan?
"Lekker dat ik het er met jou over kan hebben. Je bent zo lekker down to earth. Ik weet op de één of andere manier wel de ingang bij mensen te vinden. Ik zie 't niet als iets zweverigs. Er ís ook niks zweverigs aan. En ik heb het er heus niet altijd over. Ik heb zó veel interesses. Dat varieert van passie voor schoenen tot mooie reizen maken. Ik ben een gepassioneerd mens. Of het nou om schoenen, feesten, muziek of spiritualiteit gaat. Ik hou ook onwijs van koken. En ik lees veel. Op de één of andere manier komen de juiste boeken op m'n pad. Die geven me net dat stukje extra inzicht waardoor de puzzelstukjes op hun plek vallen. Muziek ook. De ene keer dance, maar ik vind 't ook heerlijk om naar een concert in De Doelen, in Rotterdam, te gaan. Ik ben pas nog geweest. De negende van Beethoven, met een koor van 300 man. Kippenvel. Ik hou van dat grote, dat massale. Maar ik ben ook iemand van de details". (PB)

Download de laatste krant!

Energieweg 3
2627 AP Delft

T: 015 - 214 39 12
info@delftopzondag.nl