We krijgen, als het goed is, dit seizoen een heel andere Mo Rida te zien

Mohammed Rida, met pleister boven het rechteroog, in duel met een DSO-verdediger tijdens het door SEP georganiseerde Joop Bol-toernooi. Rida maakte, voordat hij naar het ziekenhuis ging, nog wel even een doelpunt, via een strafschop-op-z'n-Panenka's.

DELFT – Mohammed Rida (22) kan goed voetballen. Dat doet hij bij zaterdagvierdeklasser DVC. Hij kan ook goed (gele en rode) kaarten verzamelen. Ook dat doet hij bij DVC. Maar, zo verzekert hij, dat gaat veranderen. Dat kaarten pakken dan. Dat is, vindt hij, niet alleen een goed voornemen, hij brengt het ook al in praktijk.

Zoals vorige week zondag, tijdens het Joop Bol-toernooi bij SEP. Hij kreeg in het duel met zondagvierdeklasser DSO een klap op z'n rechterwenkbrauw. Hij weet wel zeker dat hij, als hem dat vorig seizoen was overkomen, 'spontaan' gereageerd zou hebben. Met de welbekende gevolgen vandien. Nu vertelt hij rustig over dit 'bedrijfsongevalletje'. "Het was een hoge bal. Een kopduel. Die gozer slaat me op m'n wenkbrauw. Een hele snee. Egmond Blinker, de trainer, wilde me er uithalen, maar dat wou ik niet. Een pleister erop en ik ben weer doorgegaan. In de rust heeft hij me er toch uitgehaald. Ben ik naar het ziekenhuis gegaan. Gelukkig konden ze die snee lijmen, kreeg ik geen hechtingen". Ja, geeft hij nog maar 's toe, "vorig jaar had ik wel anders gereageerd, waarschijnlijk. Nu reageerde ik niet. En ik geloof dat die gozer het ook niet met opzet deed". 

Mohammed, zeg maar Mo, is geboren in Koeweit. Als hij vier jaar jong is, belandt hij in Nederland. In Friesland, om preciezer te zijn. En sinds z'n negende mag hij zich Delftenaar noemen. Hij speelt in de jeugd bij SV Wippolder, met uitzondering van één seizoen in de B1 van Full Speed. Bij SV Wippolder maakt hij al op 15-jarige leeftijd deel uit van de selectie. Hij knijpt er twee seizoenen tussenuit, naar het Haagse Laakkwartier, en hij stapt dan over naar DVC. Waar hij nu aan z'n tweede seizoen begint. Dat hij naar DVC verkast, is niet zó vreemd. Hij kent, bijvoorbeeld, trainer Egmond Blinker van diens tijd bij SV Wippolder. En met Jenn Blinker, óók DVC, voetbalde hij in de SV Wippolderjeugd. Nu is daar ook nog 's Ricky Visser, terug van Laakkwartier, bijgekomen. Dat schept een band. 

"Af en toe een moeilijke voetballer". Dat zegt hij als reactie op de vraag wat hij van zichzelf vindt als voetballer. "Ik speel graag in de spits. of op tien. Ik ben in elk geval een aanvallend ingestelde speler. Ik kan tegenstanders vrij makkelijk passeren. Een minpunt is dat ik soms nogal snel over m'n toeren ben. Maar dat ga ik dit seizoen veranderen". 

Hij kan het moeilijk ontkennen: "Ik ben wel een lastige jongen. Maar dat komt eigenlijk door de klasse waarin wij spelen, vind ik. Daar zijn de scheidsrechters minder, vind ik. Speel je in een eerste- of tweedeklasser, dan heb je betere scheidsrechters. Die scheidsrechters lopen ook meer mee. Die staan tenminste niet alleen maar zo'n beetje in de buurt van de middenlijn. Maar af en toe heb ik ook wel een kort lontje. Het ligt niet altijd aan de scheidsrechters". En, geeft hij toe, als z'n team slecht presteert of niet draait is hij eerder geïrriteerd en raakt hij makkelijker over de rooie. Niet echt handig en ook wel zonde. Want voetballen kán Rida. Beseft hij zelf ook wel: "Het is wel dom dat ik al zeven jaar selectievoetbal speel en dat ik nog niet hoger speel".

'IK PROBEER NU ECHT EEN STAP TE MAKEN'
Hij gaat, zo heeft hij zich heilig voorgenomen, z'n voetballeven beteren. "Ik probeer me een beetje te gedragen en in te houden. Sinds de Stad Delft Bokaal gaat het al beter. We zijn er druk mee bezig. Samen met Edward Lie-A-Sam, de tweede trainer. Hij was als speler ook geen makkelijk ventje. Hij is met mij bezig. Over wat wel en wat niet kan". Wat ook helpt, is dat hij sinds een half jaar de trotse vader is van een dochtertje. Daar wil een opgewonden standje nog wel 's wat rustiger van worden. "Ook daardoor ben ik een beetje gaan nadenken. Ik ben op mezelf gaan wonen, ik moet nu meer verantwoordelijkheid nemen". Kortom: "Ik word een beetje volwassen". 

-Ben je dan niet boos op jezelf als je weer 's tegen een kaart bent aangelopen?
"Natuurlijk baal ik dan. En helemaal als je dan de volgende wedstrijd langs de lijn moet toekijken. Maar ja, het gebeurt. Je denkt er niet bij na. Maar ik heb ervan geleerd. Ik probeer nu echt een stap te maken". 

-Dan moet je dus ook leren niet te reageren op tegenstanders die proberen je uit je tent te lokken.
"Die tegenstanders weten hoe ik ben. Maar dit jaar gaat het ze niet meer lukken". Lacht: "We gaan de Nieuwe Mo Rida zien". 

-Heb je er nog over gedacht van club te veranderen, deze zomer?
"Ik heb er wel aan zitten denken, ja. Wippolder zat in m'n hoofd. Maar ik dacht: Nee, ik doe het niet. Ik blijf bij DVC. Ik blijf daar nog een paar jaartjes voetballen. Maar ik heb wel getwijfeld. Die gasten van Wippolder vroegen ook of ik daarheen kwam. Het trok me ook wel, zeker toen ik langs de lijn stond bij hun nacompetitiewedstrijden. Maar ik heb het toch niet gedaan. ik vond eigenlijk ook dat ik het niet kon maken. Ik heb vorig seizoen helemaal niet goed gepresteerd, ik heb eigenlijk alleen maar kaarten gehaald. Nee, vorig jaar, dat was een competitie van niks". 

Dat moet dit seizoen anders. Hij verheugt zich erop dat hij weer kan samenspelen met Ricky Visser. "Hij is een hartstikke goeie voetballer. Hij is alleen nog een paar kilootjes te zwaar. Maar ja, hij heeft een jaar niet gevoetbald. Maar dat komt wel goed. We hebben gezegd: we gaan er wat van maken. Ja, we gaan zeker voor het kampioenschap. Dat hebben ook met z'n allen afgesproken. Ik verbaas me erover hoe het nu gaat. Dit jaar wordt alles van elkaar geaccepteerd. Vorig jaar was het praten en terugpraten, nu voelen we elkaar beter aan. En dat moet nóg beter worden Daar kunnen we aan werken tijdens het trainingsweekend, dit weekend, in Valkenswaard".

Download de laatste krant!

Energieweg 3
2627 AP Delft

T: 015 - 214 39 12
info@delftopzondag.nl