ZIJ-KANT

Een zwaar verkouden pyromaan die iedereen aansteekt, dát is pas erg. Ik wil er maar mee zeggen: waar maken we ons eigenlijk zo druk om? Neem nou dat gedoe over dat trouwen op zondag in Delft. Dat moet ook kunnen als je daar zin in hebt, zeggen de meeste politieke partijen, want die schijnen daarover te gaan. Maar een paar andere partijen zijn erteuge.

Die willen geen polonaise op zondag en geen gedoe met trouwjurken, confetti en Burgelijke Standwerkers en zo. Mij persoonlijk lijkt het niks, trouwen op zondag. Zeker als daar nog een pittig feestje achteraan komt. Je moet toch op maandagmorgen weer naar je werk. Ja, dat vind ik wèl, dat je werk moet hebben als je gaat trouwen. Hoewel, tegenwoordig zijn veel mensen van mening dat trouwen gekkenwerk is, dus dan ga je toch weer twijfelen. Men vraagt mij wel 's, vraag me niet waarom, wat ik van het huwelijk vind. Het is kennelijk vrij algemeen bekend dat je wat mijn man en ik met elkaar hebben met de wildste fantasieën nog geen huwelijk kan noemen. We zijn getrouwd, ja. Voor de wet, maar zeker niet voor de lol. Ik heb ermee leren leven. Er zijn bovendien ergere dingen in het leven, al kan ik er zo gauw niet één opnoemen. Weet u wat het is? Nee, ik eigenlijk ook niet. Ik heb het, het is zonde dat ik het zeg, vooral ervaren als dat je in het huwelijksbootje stapt zonder dat je een zwemdiploma hebt. Dan is er nóg geen man overboord, maar toch. Ik kan er overigens best wel over meepraten. Ik heb er namelijk heel veel over gelezen, ofschoon het huwelijk voor mij dus een gesloten boek is, het is zonde dat ik het zeg. Daar word je niet vrolijk van, van dat lezen, maar wèl wijzer. Je leest dan bijvoorbeeld over hoe moeilijk mensen het elkaar kunnen maken. Dan begrijp je niet dat die mensen ooit 'ja' hebben kunnen zeggen. Goed, je hebt er altijd wel types tussen die geen nee kunnen zeggen. Van die sukkelige ja-knikkers. Maar dan lees je ook over mondaine steden waar ze een huwelijk al als een succes beschouwen als een stel de kerk gezamenlijk verlaat. Of je leest over een huwelijk dat werd afgeblazen omdat het per se een zaklantaarn naast de ringen op het kussentje wilde. Bleek een schijnhuwelijk te zijn. Wat ook onthullend is om te lezen is hoe mannen vrouwen ten huwelijk vragen. Een bizar voorbeeldje: 'Lieveling, wat dacht je ervan om ooit uiteindelijk in ons familiegraf terecht te komen?' Zoiets verzin je toch niet? Dus wèl. Daartegenover staat dan weer wat ik in zo'n klein advertentietje las: 'Te koop: Trouwjurk met sluier. Stom genoeg één keer gedragen'. Ja, ik begrijp best dat er vandaag de dag minder getrouwd wordt. De tijden veranderen. Ik hoorde over zo'n modern huwelijk. Dat het dochtertje vroeg: 'En mamma, gaan we volgend jaar weer met dezelfde pappa op vakantie?' Daarom begrijp ik niet dat er mensen zijn die uitgerekend op de mooiste dag van hun leven trouwen. En al helemáál niet dat dat een zondag moet kunnen zijn…

Wiesje Gort-Droog

Download de laatste krant!

Energieweg 3
2627 AP Delft

T: 015 - 214 39 12
info@delftopzondag.nl