Hemd van het Lijf: Peter van Lopik

Editie: Week 40, Jaargang 20 |

Peter van Lopik (61) is leadgitarist van The Why, Delfts oudste, nog spelende, rockband, die zaterdagavond een afscheidsconcert geeft in Café de V.

1. Waarom wilde je hier, in Café de V, worden gefotografeerd?
“Omdat we hier op zaterdagavond om 21.30 uur ons afscheidsconcert geven. Onze zanger, Jan Lamens, gaat voor twee jaar op wereldreis, terwijl bassist Philip Peereboom in Engeland gaat wonen. Het ziet er dus naar uit dat het hier na zaterdag ophoudt voor The Why, al weet je nooit zeker wat er gebeurt als Jan weer terug is.”

2. Hoe ben je zelf ooit bij The Why terechtgekomen?
“De band is in 1966 opgericht door een aantal jongens die net even ouder waren dan ik en heeft toen niet heel lang bestaan. Rond 1980 was er een reünie en sindsdien zijn er enkele personele wisselingen geweest. In 1986 zijn drummer George Slok, gitarist Cees van Bokhoven, zanger Jan Lamens en ik erbij gekomen. Met Jan en Philip Peereboom ben ik de afgelopen zevenentwintig jaar één van de stabiele factoren in de band gebleven.”

3. Kende je The Why al voordat je erin ging spelen?
“Ja, en ik was stinkend jaloers op ze. Ik wil niet zeggen dat zij mijn voorbeeld waren, maar ik wilde wel doen wat zij deden. Ze waren twee jaar ouder dan ik en hadden de instrumenten en een installatie zodat ze konden optreden. Ik maakte met een vriendje kennis met muziek en we leerden elkaar gitaar spelen en samen met hem, Hans Voogt, richtte ik Dutch Concert op  daarna speelde ik in meerdere bandjes.”

4. Waarom koos je voor de gitaar?
“Omdat ik het een prachtig instrument vond en dat is nog altijd zo. Mijn broer had een drumstel staan waar Hans en ik ook mee speelden, maar wij kozen voor de gitaar. Het leuke aan dit instrument is dat ik nog iedere dag nieuwe dingen ontdek en je nooit uitgeleerd raakt. Daarbij is het een instrument waarmee je zowel kunt begeleiden als soleren.”

5. Wie is jouw voorbeeld?
“Dat is Eric Clapton. Je hebt virtuozen als Steve Vai en Joe Satriani, maar bij hen kan ik nooit volgen wat ze doen. Bij Clapton kan dat wel en daarbij heeft hij een heel erg rauw geluid. Het mooie aan zijn tijd was dat de elektrische gitaar net in opkomst kwam en er nog zoveel te ontdekken viel. Hij heeft me daarbij geholpen.”

6. Door welke bands is The Why geïnspireerd?
“Ik heb eens gelezen dat de liefde voor muziek in de puberteit ontstaat en dat de muziek uit die periode je ook het best bijblijft. The Why liet zich in de beginjaren al beïnvloeden door bluesbands uit de jaren ’60, zoals The Stones, The Kinks, John Mayall & The Bluesbreakers, Eric Clapton, Fleetwood Mac en in Nederland Cuby and the Blizzards. In de jaren `90 hebben we nog geëxperimenteerd met de U2-sound, maar het duurde niet lang voor we naar onze roots terugkeerden.”

7. Als ik burgemeester van Delft was, dan…
“… zou ik in het oude stationsgebouw een poppodium maken. Dat is er dan niet  voor landelijke acts, maar voor semi-professionele en regionale acts. Ik ben vroeger activiteitencoördinator bij De Eland geweest en ben onlangs uit het bestuur van SPOD gestapt. Ik zie SPOD als voedingsbodem  voor Delfts poptalent en ik vind dat Delft een poppodium verdient.”

8. Wat zal je het meest bijblijven uit je tijd bij The Why?
“Het optreden in dit soort kroegen. Ik heb hier vaak opgetreden en vind het hier altijd prettig. Het is fantastisch als je het publiek volledig uit zijn dak ziet gaan. Verder zal ik onze trip naar Engeland, waar we op uitnodiging van een Triumph-club een weekend hebben opgetreden, ook nooit vergeten.”

9. Vind je het jammer dat jullie als band stoppen?
“Absoluut en ik weet zeker dat dat voor de overige leden ook geldt. Ik blijf bij andere bands actief, maar als je zevenentwintig jaar lang met elkaar opgetrokken hebt, ontstaat er ook een vriendschapsband. We oefenden wekelijks in SPOD en dat gaan we zeker missen. Bij het uitruimen van de kast in onze vaste oefenruimte zullen veel herinneringen bovenkomen.” 

10. Wat zul je het meest missen aan The Why?
“Onze sound. Ik zie ons als één van de laatsten der Mohikanen. Er zijn nog maar weinig bands die de muziek uit de jaren ’60 spelen zoals wij dat doen. Je hoort ook van fans dat er maar weinig bands die nummers op dezelfde rauwe manier spelen als wij dat doen. Een tijd geleden vertelde iemand dat hij op het Malieveld een bandje had zien spelen dat onze nummers coverde en nog niet eens zo slecht. Dat bleken The Stones te zijn. (AdW)

Download de laatste krant!

Energieweg 3
2627 AP Delft

T: 015 - 214 39 12
info@delftopzondag.nl