(Foto: Guy van Rijn)
(Foto: Guy van Rijn)

Hoe gaat het met Marc Neville?

sport Hoe is het nu met?

Marc Neville (49) begon jong met honkballen bij de Blue Birds en speelt er nu weer. Met een uitstap naar Neptunus in Rotterdam heeft hij kunnen proeven van de Nederlandse honkbaltop. Marc is naast speler ook op andere gebieden actief bij de Blue Birds. Naast honkbal heeft Marc een bedrijf met paarden.

Door Guy van Rijn

Hoe kijk je terug op jouw sportcarrière?
Ik vind dat ik toch wel een hele mooie carrière achter de rug heb. Ik begon met honkbal bij de Blue Birds toen ik zes was en heb daar ongeveer tien jaar gespeeld. Op mijn zestiende ben ik bij Neptunus in Rotterdam gaan spelen omdat ik het beste uit mijzelf wilde halen. Daar heb ik een jaar of zes à zeven gespeeld bij het tweede team. Uiteindelijk ben ik ook met het eerste team mee gaan spelen maar als reservespeler.

Na Neptunus heb ik nog een uitstapje gemaakt naar Sparta/Feijenoord combinatie, een honkbalclub die nu niet meer bestaat. Ik weet nog dat ik daar in het tweede jaar een blessure opliep waardoor ik een half jaar niet kon spelen. Hoe dan ook, ik heb daar ongeveer twee seizoenen gespeeld waarna ik weer bij de Blue Birds ging spelen. Van 2019 tot en met 2021 heb ik nog een uitstapje gemaakt naar de Storks in Den Haag. Sinds vorig jaar ben ik weer terug bij de Blue Birds waar toch wel mijn hart ligt.

Wat zijn de mooiste herinneringen uit jouw carrière?
In mijn jaren bij Neptunus heb ik de Europacup meegespeeld en ook alle Holland Series. Met de Tridents, het tweede team van Neptunus, zijn we toen nog in de Holland Series kampioen geworden. Ook bij Sparta/Feijenoord heb ik een bijzonder moment meegemaakt. We hadden een hele belangrijke wedstrijd en het hing er echt om. Ik heb toen in de tiende inning het winnende punt binnengeslagen en dat was wel euforisch. Bij de Blue Birds heb ik trouwens ook nog een bijzondere herinnering. Tijdens mijn laatste jaar bij de jeugd mocht ik met het eerste team meedoen. Toen heb ik een droomdebuut gemaakt door de bal in de eerste slagbeurt het veld uit te slaan. Ik was toen zestien jaar oud.

Wat doe je tegenwoordig?
Ik heb samen met mijn vrouw een paardenpensionstal en wij hebben twee dochters. Mijn ouders hadden altijd een boerderij maar moesten daarmee stoppen. Toen zijn we stallen gaan verhuren voor paarden en daar ben ik toen het beheer van gaan doen. Via de paardenwereld heb ik ook mijn vrouw leren kennen. Ik heb het uiteraard druk met ons bedrijf en gezin maar ik ben ook nog bij de Blue Birds actief.

Ik speel nog steeds in het eerste team van de Blue Birds. Daarnaast ben ik betrokken bij de training en coaching wat ik ook ontzettend leuk vind. Mijn huidige vriendenkring ken ik bijna uitsluitend van het honkbal. Bij sport komt veel emotie kijken en daardoor leer je elkaar goed kennen. Met Tjibbe van Dijk en Otto Krüse spreek ik nog wekelijks af. Arthur Hoek is ook een goede vriend van mij en zo zijn er meer namen.

Ik heb overigens veel van honkbal geleerd; bij slagbeurten gaat het vaker fout dan goed. Gemiddeld sla je misschien één op de drie slagbeurten een honkslag. Dat is niet omdat je niet goed kan honkballen maar omdat het nu eenmaal zo gaat. Daarvan leer je snel met tegenslagen om te gaan. Verder leer je ook strategisch denken aangezien honkbal een heel strategisch spelletje is. Het lijkt soms net een schaakspel eigenlijk.