Joris Aerns is nog steeds actief in de voetballerij
Joris Aerns is nog steeds actief in de voetballerij

Hoe gaat het met Joris Aerns?

sport Hoe is het nu met?

Joris Aerns (43) begon met voetballen in de jeugd bij HBS, waarna hij op zijn elfde naar DHC ging. Daar kwam hij naar zijn zeggen in een warm bad terecht en heeft hij uiteindelijk vriendschappen voor het leven gesloten. Uiteindelijk heeft hij bij DHL zijn carrière afgesloten. Tegenwoordig is hij trainer en technisch coördinator bij TOGB in Berkel en Rodenrijs.

Je hebt een behoorlijke tijd gevoetbald, hoe kijk je erop terug?
Met heel veel plezier. Ik ben ooit begonnen in de jeugd bij HBS en ben toen op mijn elfde naar DHC gegaan. Ik kwam daar in een uitzonderlijk goede C-jeugd lichting terecht waarmee we op het hoogste niveau echt alles wonnen wat er te winnen viel. Daar heb ik veel vriendschappen gesloten en mensen leren kennen die ik nu nog steeds zie en spreek. Na vanaf mijn 17de vele jaren gespeeld te hebben in DHC 1, heb ik een korte uitstap gemaakt naar Wilhelmus om vervolgens weer terug te keren bij DHC en daarna uiteindelijk af te sluiten bij DHL. Dit had ik aan mijn schoonvader beloofd omdat hij voorzitter is bij DHL. Ook bij DHL heb ik een hele mooie tijd gehad, waarbij ik met heel veel plezier terugkijk op bijvoorbeeld de sfeer in de kleedkamer, prestaties en vriendschappen. DHL is in mijn ogen echt een vereniging met veel vrijwilligers en een verenigingsgevoel. Of er nou gewonnen of verloren werd, de sfeer na afloop in de kleedkamer was er niet minder om! Dit zorgde ervoor dat het van “afbouwen” niet echt kwam en ik pas op mijn 40ste mijn kicksen aan de wilgen hing. Fijne trainers zoals onder andere Wim van Zinnen en Rene Slegtenhorst hebben hier een belangrijke bijdrage in gehad.

Wat zijn de mooiste herinneringen uit jouw carrière?
Los van de kampioenschappen en promoties die ik heb meegemaakt, heb ik in mijn eerste jaren in DHC 1 ook weleens tegen degradatie moeten strijden. Daardoor heb ik een paar hele mooie degradatie ontsnappingsfeestjes meegemaakt, zoals wij dat destijds noemden. Ik kan me er nog één herinneren tegen RKAVV op het veld van Wilhelmus, waarbij niemand ons vooraf een stuiver zou geven. We stonden daar eigenlijk op uit de dood, want na een 1-0 achterstand wonnen we die wedstrijd uiteindelijk na een wereldgoal van Barry Vonk in de verlenging. Dan is het wel een hele mooie herinnering dat je daarna over de tafels loopt in de kantine, ‘s avonds naar de Oude Jan gaat met z’n allen en dan bij iedereen de stropdassen van onze pakken eraf werden geknipt door Barry de Poorter. De promotie bij DHL naar de 2e klasse onder Wim van Zinnen was ook heel mooi, omdat er een bijzonder verhaal achter zat. Wij kwamen enigszins verrassend terecht in de finale van de nacompetitie tegen FC Lisse. We verloren eerst kansloos thuis van Lisse, die na afloop bij ons op het hoofdveld al de promotie aan het vieren waren. Bij de tweede wedstrijd hadden ze al een feest met een dj en bloemen geregeld, maar wonnen wij uiteindelijk ruim genoeg waardoor onze hoofdsponsor de geel-blauwe bloemen nog heeft moeten overkopen van Lisse.

Wat doe je tegenwoordig?
Ik ben tegenwoordig fanatiek aan het wielrennen. Dit doe ik met name in het voorjaar, de zomer en in het najaar. Als dan de blaadjes weer gaan vallen ga ik hardlopen. Ook ben ik nog steeds actief in de voetballerij, bij TOGB in Berkel en Rodenrijs waar ik tegenwoordig woon. Ik train daar het team van mijn oudste zoon en ben technisch coördinator. Met dat team ben ik de afgelopen jaren meegegroeid. Daarnaast volg ik mijn jongste zoon die ook bij TOGB voetbalt op hoog niveau. In het dagelijks leven ben ik Head of Legal investment support bij Robeco. Wat dat betreft hoef ik me niet te vervelen!