Hoe gaat het nu met Egmond Blinker?

Egmond Blinker begon op zijn 10e met voetballen in Delft. Hij heeft vervolgens voor veel clubs in Delft en omgeving gespeeld in het eerste team. Na zijn voetbalcarrière is hij trainer geworden. Hij heeft veel vrouwenteams getraind en heren onder de 23. Tegenwoordig is hij trainer bij FC Rijnvogels.

Door Guy van Rijn

Hoe kijk je terug op je sportcarrière?
Ik heb ervan genoten. Met name de laatste jaren van mijn carrière waren mooi. Toen ik negen was kwam ik naar Nederland en toen ik ongeveer 10 jaar oud was verhuisde ons gezin naar Delft. Daar begon ik met voetbal bij Delfia. Na Delfia ben ik naar DHC gegaan. Daar heb ik vervolgens ongeveer twee jaar gespeeld. Ik heb bij veel clubs gespeeld, maar bijna nooit langer dan drie jaar bij dezelfde.
Na een jaar of drie ergens gespeeld te hebben ga ik weer op zoek naar een nieuwe uitdaging. In Delft heb ik gevoetbald bij Delfia, Wippolder, DHC, Vitesse en DVC. Buiten Delft heb ik nog gespeeld bij Wilhelmus in Voorburg, RVC in Rijswijk en bij de Postduiven in Den Haag. Vanaf mijn 19e kreeg ik een vaste plek in het eerste elftal bij Delfia. Vanaf dat moment heb ik altijd in het eerste elftal gespeeld van verschillende clubs.

Wat zijn de mooiste herinneringen uit jouw carrière?
Mijn mooiste herinneringen heb ik toch wel bij DHC. Na twee jaar bij Delfia in het eerste team te hebben gevoetbald heb ik de overstap naar DHC gemaakt omdat de uitdaging bij Delfia er niet meer was. Met DHC zijn wij het eerste jaar zondagskampioen geworden, en vervolgens landskampioen. Dat was een mooi jaar. Toen ik bij DHC speelde was het één van de beste amateurclubs van Nederland. Op het gebied van voetbal was het bij DHC het mooist, maar qua sfeer heb ik misschien wel de leukste tijd gehad bij SV Wippolder. Bij Wippolder voetbalde ik met veel vrienden van mij.
Verder heb ik goede herinneringen aan Chris Treling die jarenlang mijn trainer is geweest bij verschillende clubs. Telkens als hij bij een andere club trainer werd, vroeg hij of ik samen met Martin Stoelinga bij die club kwam spelen. Stoelinga was een goede vriend van mij met wie ik in veel teams heb gespeeld.

Wat doe je tegenwoordig?
Ik ben nu trainer. Ik heb tot mijn 46e gevoetbald. Nadat ik stopte bij Wippolder ben ik trainer geworden bij DVC. Na een aantal jaar daar trainer te zijn geweest ben ik naar Warmunda gegaan. Vervolgens ben ik drie jaar trainer geweest bij Barendrecht vrouwen. Verder ben ik nog trainer geweest bij Berckel en bij Scheveningen. Nu ben ik trainer bij de FC Rijnvogels.
Ik train graag vrouwenteams. Bij vrouwen kan ik eigenlijk meer mijn ei kwijt. Ik heb het idee dat vrouwen beter luisteren naar wat je zegt. Bij Rijnvogels zijn we vorig jaar vierde geworden in de competitie. Ik vind het een uitdaging om het team naar een hoger plan te tillen. We begonnen dit jaar niet goed, maar inmiddels staan we gelukkig weer vierde. We begonnen het seizoen met 21 spelers waarvan er nu door uitval nog 15 over zijn.
Ik werk bij Veilig Thuis in Rotterdam. Eerst had je de kinderbescherming welke nu eigenlijk is gesplitst in de jeugdbescherming en Veilig Thuis. Veilig Thuis is er voor volwassenen met een onveilige thuissituatie. Ik kijk bijvoorbeeld of een uit huis geplaatst persoon weer terug kan naar huis. Ik woon overigens nog steeds in Delft; al meer dan 40 jaar alweer.