Marc Rijneveen is trots dat er nu veel eigen opgeleide spelers in het eerste elftal van sv Wippolder spelen. (foto: Roel van Dorsten)
Marc Rijneveen is trots dat er nu veel eigen opgeleide spelers in het eerste elftal van sv Wippolder spelen. (foto: Roel van Dorsten) Foto: Roel van Dorsten

Hoe gaat het met Marc Rijneveen?

Algemeen

DELFGAUW - Marc Rijneveen (55) speelde ooit lange tijd in het eerste elftal en is nu nog steeds verdienstelijk voor sv Wippolder.

- Hoe gaat het met je?
'Op zich goed. Mijn vrouw Gaby, zoon Robin, dochter Bianca en ik zijn negatief getest en dus gezond, maar corona zorgt wel voor een bijzondere tijd. Gaby komt oorspronkelijk uit Hongarije, onlangs zijn wij sinds lange tijd weer op familiebezoek geweest. Ik werk als teamleider bij Rijk Zwaan, een internationaal groenteveredelingsbedrijf uit De Lier. Samen met mijn team van 50 mensen beoordelen wij de kwaliteit van de producten.'

- Ben je al vroeg met voetballen begonnen?
'Ja, op mijn vijfde bij Wippolder. Dat kon ook niet anders, mijn hele familie zat bij Wippolder. Ik ging vaak naar mijn oom Kees van Zuijlen kijken, toen hij in het eerste elftal speelde. En over familie gesproken: mijn moeder was mijn grootse fan! Ik heb in alle hoogste jeugdelftallen gespeeld en werd vanuit de B-jeugd naar de A1 doorgeschoven. Dat seizoen werden wij ook nog eens kampioen. Alsof wij de Europa Cup hadden gewonnen, zo speciaal vond ik dat! Na dat kampioenschap ben ik voor één seizoen bij DHL gaan voetballen. Ook in het A1-elftal, met jongens als Ben Hoefnagel, Lennart Faas en Bob Brinkhof. Dat elftal is één van de beste teams waarin ik in gespeeld heb.'

- Toch keerde je op het oude nest terug?
'Ja, onder trainer Martin Stoelinga kwam ik direct bij de selectie. Martin is helaas onlangs overleden, maar wat een fantastische man was hij. Misschien niet de allerbeste trainer, maar hij kon wel van een groep één team maken, die als vrienden voor elkaar door het vuur gingen. Onder Martin ook kampioen geworden van de Vierde Klasse met onder andere George Kunz, Rob van der Wees, Wim Bos, Arthur Alberts, Leo Mulder en de jongens met een DHC-verleden, Frans van Straaten en Hans de Ruijter. Een mooie periode, waarin wij ook ontzettend veel gelachen hebben. In die tijd ook een keer de Stad Delft-bokaal gewonnen. En een paar maal via de nacompetitie dicht tegen de Tweede Klasse aan gezeten, maar helaas is dat toen niet gelukt.'

- Wat voor speler was je?
'In de jeugd heb ik vooral in de spits gelopen. In het eerste elftal begonnen als linksback, maar later doorgeschoven naar het middenveld. Ik was redelijk technisch en kon op elke positie wel uit de voeten. Ik heb het tot mijn eenendertigste volgehouden, daarna ben ik gestopt met voetballen. Ik ben andere sporten gaan beoefenen, zoals wielrennen, tennissen en hardlopen.'
- Maar ook nu keerde je terug?
'Ja, toen mijn zoon ging voetballen ben ik jeugdtrainer geworden. Later ben ik Technisch Coördinator geworden en heb, samen met de voorzitters Hans Prade en Danny van der Lee, er een speerpunt van gemaakt om het gat vanuit de jeugd naar het eerste elftal te dichten. Dat is goed gelukt, nu veel eigen jongens in het eerste spelen. Voor Hans en Danny heb ik veel bewondering, maar ook voor good old Frans Kraus. Ik kreeg van Frans als ukkie training. Hij is er nog steeds en als ik Frans zie is mijn dag goed!'

- Wat doe je nu nog?
'Zo'n 10 jaar geleden heb ik het 7 tegen 7 bij Wippolder opgezet. We spelen nog steeds met zo'n 50 man in een roulatiesysteem met wisselende teams, waarbij wij een individueel klassement bijhouden. Met verschillende leeftijden, van 35 tot over de 60 jaar. Heel leuk om te doen en voor mijzelf een prima stok achter de deur om fit te blijven... (RvD)