Hoe is het met Mike de Blij?

Editie: Week 43, Jaargang 22 |

Mike de Blij speelde tussen 1990 en 2007 voor Schipluiden, Tonegido, Excelsior Maassluis en weer voor Schipluiden. (foto: Roel van Dorsten)

SCHIPLUIDEN – Mike de Blij (43) is bijna z’n hele leven op en rond de voetbalvelden te vinden. De huidig spitsentrainer van VV Schipluiden speelde in de top en in de kelder van het amateurvoetbal en dat was allebei vermakelijk.

Mike de Blij kwam in het seizoen 1990/1991 in de hoofdmacht van SV Schipluiden. “Wat me is bijgebleven is dat ik het jammer vond dat mijn helden Martin Neeleman en Leo van Beurden toen al waren gestopt. En dat Pierre van Zinnen trainer was. Hij kwam met maatregelen. We moesten minder alcohol nuttigen en harder werken. Alleen met verjaardagen mocht nog bier in de kleedkamer komen, dus werd elke zondag om 4 uur het ‘Lang zal ze leven’ ingezet. Het is Van Zinnen niet helemaal gelukt die cultuur te veranderen.” Schipluiden was begin jaren ’90 geen hoogvlieger in de vierde klasse. “Ik was er zelf ook niet voldoende mee bezig. Ik ging zaterdag flink stappen en bedacht zondagochtend dat ik ook nog moest voetballen. Ik vroeg me dan af tegen wie eigenlijk. In 94/95 stonden we stijf onderaan in de vierde klasse. Toen hebben we de koppen bij elkaar gestoken en afgesproken ervoor te gaan. Het ging daarna opeens best goed en we ontdekten dat voetbal best leuk is als je er wat voor doet.”

-Waar heb je toentertijd om moeten lachen?
“Ben Paalvast speelde hier twintig jaar in het eerste, hoorde bij het meubilair en werkte daarnaast voor het ministerie van Buitenlandse Zaken. Hij had verteld dat ‘ie voor een paar jaar naar Eritrea moest. Na afloop van VUC uit namen we afscheid. Ben werd omhelsd, handen werden geschud. Jongere spelers vertelden dat ze nog nooit zoveel van iemand hadden geleerd. Er vloeiden nog net geen tranen. Gelukkig zou hij via e-mail contact houden. Hij mailde ons twee dagen later dat ‘ie in het vliegtuig naar Afrika een mooie Italiaanse zakenvrouw had ontmoet. Komt ‘ie de vrijdag erop gewoon de kantine binnengelopen, die klootzak. Hij was nooit weggeweest.”

-Was het verschil groot toen je in 2003 naar Tonegido ging?
“In Schipluiden hadden we geen grote waffel. Daar zat ik in een team vol Haagse schoffies, van dat rauwe volk. Leuk om mee te maken. Als er op het veld een akkefietje was doken ze er allemaal bovenop. Het was net de crazy gang van Wimbledon. Normaal speelde ik tegen zulke ploegen en dacht ik: wat een gekken. Nu zat ik bij ze in een team, dat was wel lachen. Ik heb nog steeds contact met een aantal van hen. Na Tonegido ging ik naar Excelsior Maassluis, dat was qua sfeer meer vergelijkbaar met Schipluiden. We deden toen tot het einde van het seizoen mee om het kampioenschap in de hoofdklasse A.”

-Verschilt de huidige selectie van Schipluiden veel met die in jouw tijd?
Niet veel. Ze zetten elkaar nog altijd voor lul, net als wij vroeger. Verder zijn ze veel talentvoller dan wij waren. Ze gaan tijdens clubavonden alleen wat eerder naar huis, maar ze moeten tegenwoordig meer, dus ik snap dat wel.”

Download de laatste krant!

Energieweg 3
2627 AP Delft

T: 015 - 214 39 12
info@delftopzondag.nl