Wim Baggerman hoopt de vrijwilligers van DHC tevreden te stellen

DELFT - DHC heeft weer toekomst. Onder leiding van het vorig jaar aangetreden bestuur lopen vrijwilligers het vuur uit de sloffen om hun club op de kaart te zetten. Trainer Wim Baggerman kan niet anders dan hier heel veel bewondering voor uitspreken. 

Door: Alphons de Wit jr. 

Baggerman kwam afgelopen zomer gepokt en gemazeld in het trainersvak binnen aan de Brasserskade. “Maar de situatie waarin ik hier ben begonnen, heb ik eigenlijk zelden meegemaakt. De club moest van onderaf worden opgebouwd en het is indrukwekkend om te zien hoeveel vrijwilligers daar hun schouders onder hebben gezet. Het begon bij het neerzetten van een organisatie. Eigenlijk zou je kunnen zeggen dat er een nieuwe club in de bestaande club moest worden opgebouwd. Op dat vlak zijn er de afgelopen maanden grote stappen gemaakt.”

Stappen vooruit
En die stappen zijn binnen de hele vereniging te merken. “Zo is er weer een onder -23 elftal en trekt ook de jeugd weer aan. Daarnaast hebben we er als seniorentak sinds de winterstop een trainingsstaf voor het tweede elftal bij gekregen. Dat was wel heel welkom, want voor de winterstop trainden we vaak met zo’n dertig man en dan is het moeilijk om gericht te trainen. Gelukkig zag het bestuur dat in en kunnen Burak Uyar en ik ons op het eerste elftal focussen.”
Dat eerste elftal bestaat veelal uit spelers die dit seizoen voor het eerst voor DHC spelen. “En dat was ook anders dan bij de clubs waar ik heb gewerkt. Voor aanvang van het seizoen kwamen er vijfenveertig nieuwe spelers. Het is een hele klus om dan tot een elftal te komen. Zo zijn we vroeg begonnen en hebben we veel oefenduels ingepland. Tijdens die wedstrijden zaten we met pen en papier op de bank om de spelers stuk voor stuk te beoordelen en te kijken welke specifieke kwaliteiten individuele spelers hebben. Zo zijn we tot een speelwijze en een ideale opstelling gekomen. Daar komt best wat bij kijken. Veel jongens zijn namelijk naar DHC toegekomen om in het eerste elftal te komen spelen. Blijkt dat dat niet gaat gebeuren, dan kan dat bij sommige jongens best hard aankomen.”

Overstap
Zelf heeft Baggerman niet lang getwijfeld om er bij DHC in te stappen, al had het ook zomaar anders af kunnen lopen. “Toen vorig jaar duidelijk werd dat ik niet door zou gaan bij Westlandia, was ik eigenlijk al rond met een andere club. De klik ontbrak echter en daarop werd ik door Peter Looijestein en Dennis Young benaderd. Ik zag het project wel zitten en heb toegezegd op voorwaarde dat het ook voor mijn voorganger op een nette manier geregeld zou worden. Natuurlijk kende ik de club. Ik kom zelf van VIOS, wat in die tijd een heel grote vereniging was, maar DHC was natuurlijk nog groter. En als je dan de plannen hoort en ziet op wat voor accommodatie we spelen, dit is gewoon een echt stadion, dan is dat toch een schitterende uitdaging om samen met Burak aan te gaan. Daarbij vertelt de buitenwacht dat de voorzitter er veel geld instopt om spelers te halen, maar dat is helemaal niet zo. Als dat het geval zou zijn, zou de uitdaging veel minder groot zijn, want ik ben een trainer die iets op wil bouwen.”

Sportieve prestaties
Op sportief vlak gaat het steeds beter, al zou het er met een beetje geluk nog mooier uitzien. “Want de organisatie staat gewoon goed: er zijn maar vier ploegen, waaronder de top 3, met minder tegendoelpunten dan wij. Het jammere is dat het voorin vaak net even niet meezit. We hebben voor de tweede klasse prima aanvallers lopen, maar in de afronding zit het vaak net even niet mee. Als dat maar vaak genoeg misgaat, weet de tegenstander vaak net wel dat gaatje te vinden en verlies je. Maar nogmaals: alle begin is moeilijk als je met een compleet nieuwe groep aan de competitie begint. Vanaf de winterstop kunnen we veel gerichter trainen en dat zie je op het veld ook terug.”
Inmiddels staat DHC met al die nieuwe spelers tiende, op één punt achterstand van de veilige achtste plaats. “En de maand van de waarheid is voor ons aangebroken. Afgelopen zaterdag wonnen we met Hillegersberg en de komende weken volgen de ploegen tegen wie we punten moeten pakken, zoals HBSS, Berkel en Vitesse Delft. Als we uit die wedstrijden negen punten halen, dan doen we heel goede zaken in de strijd om lijfsbehoud. Voor de vereniging is het heel belangrijk om ook komend jaar in de tweede klasse te spelen en ik weet ook zeker dat dat mogelijk is. Daarnaast gun ik het al die mensen die hun ziel en zaligheid elke dag weer in de club steken zo ontzettend; of het nu gaat om de voorzitter, de mensen achter de bar of degenen die de wedstrijden regelen.”