Het gezicht achter Wijtman Tweewielers

DELFT - Wijtman Tweewielers is al bijna een eeuw een vaste waarde in Delft. Arthur Wijtman (42) is de derde generatie binnen het familiebedrijf en werkt al 27 jaar met veel plezier in de fietsenwinkel.

Door Bianca Poort

Dik Wijtman - Arthurs opa - begon in 1918 al met het repareren van andermans fietsen, maar opende zijn fietsenwinkel pas officieel in 1935. De winkel was destijds gevestigd aan de Vrijenbanselaan en was zo klein dat de werkplaats een straat verderop werd ingericht. Het was ongeveer 1956 toen de fietsenwinkel verhuisde naar de Voldersgracht. Rond die tijd zijn ook Arthurs vader Dik en oom Ed bij het bedrijf gekomen. Wijtman had destijds al een goede naam opgebouwd in de bromfietsenbusiness en maakte de keuze om zich helemaal te richten op brommers en later ook scooters. "Zo konden ze zich onderscheiden van de vele fietsenwinkels in de stad", vertelt Arthur Wijtman. Hij is in 1993 in het bedrijf getreden. Zijn tweelingbroer Victor volgde een jaar later.

Jeugd in de winkel
Arthur en zijn broer waren als kind altijd in de winkel te vinden. "Toen de winkel nog aan de Voldersgracht zat, woonden we boven de zaak. Dus het werd ons met de paplepel ingegoten. Victor en ik banjerden altijd door de winkel. Er was bijna geen verschil meer tussen een privéleven en de werkvloer. En in de vakantie gingen we scooters poetsen en een beetje sleutelen. Dat groeit op die manier een beetje met je mee. Ook mijn enthousiasme werd langzaamaan steeds groter. Ik was vooral erg geïnteresseerd in de techniek en Victor juist in het verkopen. Dat combineerde later heel handig!"

Brommers en e-bikes
"Ik heb de opleiding tot bromfietsmonteur gedaan en ben dus eerst brommers gaan repareren. Mijn broer hield zich bezig met de commercie. Dat konden we mooi combineren", vertelt Arthur. "Mijn vader stond toen ook nog in de winkel. Op een gegeven moment zei hij: als we hier allemaal mee door willen gaan, moeten we wel een stap vooruit gaan zetten. Je kan met drie gezinnen niet van één zo'n winkeltje leven." Dus ging de familie op zoek naar een groter pand. Dat werd gevonden aan de Westlandseweg, waar de winkel nog altijd gevestigd is. "Deze ruimte is een stuk groter, dus we gingen naast bromfietsen ook weer fietsen verkopen en repareren." Hoewel het bedrijf er ooit groot mee geworden is, is er inmiddels geen brommer meer te vinden bij Wijtman Tweewielers. "Dat komt vooral door de opkomst van de e-bikes", legt Arthur uit. "De vraag daarnaar was zo groot! En de vraag naar brommers en scooters werd steeds kleiner, met name omdat je nu een rijbewijs moet halen om daarop te rijden."

Uitbreidingen
Inmiddels is Arthur echt het gezicht achter Wijtman Tweewielers. "Toen we hierheen verhuisden, deed mijn moeder de administratie, mijn vader beheerde het magazijn, Victor stond in de winkel en ik deed de werkplaats. Dat was leuk, iedereen had zijn eigen afdeling", vertelt Arthur. "In 2005 zijn mijn ouders veel rustiger aan gaan doen. Victor en ik vroegen ons toen af: willen wij dit toen ons pensioen blijven doen?" De broers hadden het naar hun zin, maar waren ook wel toe aan nieuwe uitdagingen. "We zijn er toen een sportwinkel naast begonnen, de Sport2000 in de binnenstad. Victor is zich daar vooral mee gaan bezighouden. Dus toen ging ik meer in de fietsenwinkel doen - niet alleen de werkplaats, maar ook steeds meer de administratie, het magazijn en de verkoop in de winkel." En alsof dat nog niet genoeg was, werd er flink uitgebreid. "We hebben ondertussen al vijf fietsenwinkels. Daar ben ik regelmatig te vinden om de bedrijfsleiders te ondersteunen."

Vierde generatie
In de loop der jaren is Arthurs werk flink veranderd. "Ik begon dus als monteur en inmiddels ben ik echt meer een manager. Maar ik doe ook nog steeds alles daar tussenin. Mijn werk verandert steeds en dat vind ik eigenlijk heel leuk", vertelt Arthur. "Ook al mis ik het echt wel eens, om lekker een dag aan een fiets te sleutelen. Daar liggen toch eigenlijk mijn roots. Dus dat probeer ik alsnog af en toe even een paar uurtjes te doen. En juist die afwisseling maakt het zo leuk." Aan stoppen denkt hij dan ook voorlopig nog niet. Of er ooit een vierde generatie Wijtmannen in de winkel komt te staan? Dat is nog even afwachten. "Ik heb een zoontje van twaalf en een dochter van negen en Victor heeft twee heel jonge dochtertjes. Dus dat is nog heel moeilijk te zeggen natuurlijk. En ze moeten ook lekker doen wat ze zelf willen. Als ze het leuk vinden en ze kunnen het een beetje, zou dat natuurlijk hartstikke leuk zijn!"