Afbeelding

Veteranen vereerd door de komst van 'De Generaal'

Algemeen

DELFT – Zo'n zeventig bezoekers van het Delftse Veteranencafé waren afgelopen woensdag in hun mooiste uniform naar Café De Bonte Os gekomen. Er kwam namelijk hoog bezoek.

Het hoogst mogelijke zelfs: Generaal Tom Middendorp, commandant der strijdkrachten. En daarmee de hoogste militair in het land.

Dus is Gerard van Wageningen, organisator en zestien jaar geleden één van de initiatiefnemers van het Veteranencafé, vooraf wat zenuwachtig. "Hij is toch een vier sterren generaal", zegt Van Wageningen. "Meer sterren hadden ze niet", klinkt het van een tafel verderop. "Ik denk dat hij het wel leuk zal vinden hier", vervolgt Van Wageningen. "De sfeer is voortreffelijk." Net nadat de hoofdprijs van de loterij - een fles jenever – is uitgereikt, komt de generaal binnen. Eén van de aanwezigen, die het meest in de buurt van de deur is, grijpt de deurklink, laat daarbij z'n eigen tas vallen en houdt de deur open voor de generaal.

Van Wageningen heet de generaal welkom. Middendorp vertelt de aanwezigen dat belofte schuld maakt. "Rondje van de generaal!", wordt dan vanuit het café gereageerd. "Het doet me goed te zien dat er steeds meer waardering is voor veteranen", vervolgt Middendorp. "Dat is ook door jullie verdiensten. Blijf dit daarom organiseren en blijf het veteraan zijn op zo'n positieve manier uitdragen. En iemand bracht me net op een idee van een rondje. Laten we dat doen." Onder het genot van een gratis drankje vertelt Joop Saarloos (71) hoe bijzonder hij het vindt dat de generaal er vandaag is. "Het is toch de hoogste man binnen de krijgsmacht. Uniek dat hij hier is. Je weet niet wat hij allemaal heeft laten passeren om hier te kunnen zijn…" Volgens Saarloos praten de veteranen en postactieven hier niet alleen maar over hun tijd in het leger. Integendeel. "We hebben het over de meest uiteenlopende onderwerpen, van pensioen tot echtscheidingen en de gezondheid. Het is daarbij wel prettig dat we allemaal dezelfde taal spreken en met elkaar iets hebben meegemaakt." Ook Saarloos ervaart dat in Nederland wel steeds meer begrip en waardering voor veteranen is. "Al heeft dit wel lang geduurd. Soms lees je nog dat iemand een onderscheiding krijgt voor iets dat in 1949 is gebeurd. Verder hoor je ook nog weleens verhalen over veteranen die tussen wal en schip vallen." Even verderop, bij een tafel omringd door mariniers, vertelt ook Wim Marcus hoe de houding van Nederlanders richting veteranen wel is veranderd. "Toen we net terugkwamen uit Nieuw Gunea waren we de moordenaars. Ja, er zijn een hoop dingen gebeurd die niet door de beugel konden, maar wij liepen ook het risico dat ze je een kogel door de kop schoten." Rien Huijgen voegt eraan toe dat er tegenwoordig inderdaad met meer sympathie naar veteranen wordt gekeken. "En dat is heel fijn."

Wie we ook spreken; ze vinden het allemaal bijzonder dat de generaal door het café loopt en mannen aanspreekt alsof hij hier al jaren komt. "In onze tijd stond zo iemand op een enorm voetstuk", zegt Wim Marcus. "Normaal zie je zulke hoge militairen alleen op televisie, erg leuk dat 'ie nu gewoon zo onder is", zegt Huijgen. Joop Saarloos hield eerder die middag de deur voor 'm open. "Zo hoort het ook", legt hij uit. "Je merkte ook dat iedereen meteen ging staan." Dat is, vertelt Joop Nahon, vanwege een stukje respect en beleefdheid richting je meerdere. Of je nu in het leger zit of al jaren niet meer... "Maar als we tijdens een veteranenbijeenkomst in Amersfoort bij het eten in de rij staan, staat er voor je een generaal en achter je een kolonel. En dan hebben we het over de files onderweg. Dat was dertig jaar geleden ondenkbaar." Of dat goed is? "Natuurlijk", antwoordt Nahor. "We zijn toch allemaal mensen..."