Een kampioenschap zit er niet meer in voor de dames van Hudito 1, maar promotie kan nog best

DELFT – Na de degradatie van vorig seizoen hebben de dames van Hudito de draad in de tweede klasse weer opgepakt. Op de helft van de rit staan de roodzwarten op een derde plek.

Delft op Zondag sprak met de 24-jarige aanvoerster Laurence Dekker en de uit de eigen jeugd afkomstige keepster Carlijn Kerdijk (18) en verdedigster Mariëtte Suyker (18). 

- Hoe gaat het met de dames van Hudito?
Carlijn: “Het begin van het seizoen ging super.”
Laurence: “We waren in the winning mood. Elke week wonnen we. De ene keer wat makkelijker dan de andere keer. Het seizoen duurde alleen net iets te lang. Er waren wat wedstrijden afgelast, die moesten we vlak voor de winterstop in korte tijd inhalen. Die wedstrijden hebben we verloren.” 

- Jullie staan op de derde plek. Tevreden?
Laurence: “Uiteindelijk wel.”
Carlijn: “Die twee ploegen die boven ons staan, Spirit en DSHC, zijn ook goed. Ik denk dat de derde plek wel een verdiende plek is.”
Laurence: “Spirit, de koploper, hebben we al twee keer gehad. Dat waren dikke verliespartijen voor ons.” 

- Een kampioenschap wordt dus wel een lastig verhaal?
Laurence: “Dat wordt heel moeilijk, ja. Dan moeten zij heel veel laten liggen.”
Carlijn: “Ik denk niet dat zij zo’n dip krijgen als wij.” 

- Laurence, jij kwam vorig seizoen over van MACD uit Drunen. Hoe bevalt het hier?
Laurence: “Supergoed, anders was ik niet blijven hangen. Hudito is een hele gezellige club, iedereen wordt met open armen ontvangen. Ik speelde in Drunen in de eerste klasse, net als Hudito vorig seizoen. Maar het niveau in het Westen is gewoon hoger. De speelsters hier zijn technischer, misschien wel door de onderlinge concurrentie. In het Zuiden is het hockey wat fysieker.” 

- Jullie speelden vorig seizoen nog in de jeugd. Is het verschil met de senioren groot?
Carlijn: “Ik heb vorig seizoen ook al het hele seizoen in het eerste gekeept.”
Mariëtte: “En ik had vorig jaar ook al een paar keer meegedaan.” 

- Maar was het een groot verschil?
Mariëtte: “Het is een stuk fysieker en het spel gaat sneller. Maar het grootste verschil zit ‘m in het team. In de jeugd speelde je altijd met meiden die het leuk vonden om te hockeyen.”
Carlijn: “We zijn nu veel serieuzer bezig in de benadering van wedstrijden.”
Mariëtte: “In het begin was het echt effe wennen.”
Carlijn: “Ik speelde vorig seizoen in de A1 en in het eerste. Ik vind het fijn dat ik nu één team heb waar ik me helemaal op kan concentreren.”

Redelijk overweg 
- Werd je er al eens keepster wel eens moedeloos van dat je vorig jaar, in het seizoen van de degradatie, zo veel doelpunten om je oren kreeg?
Carlijn: “Ja. Als je er vijf tegen krijgt is het lastig om jezelf op te peppen voor de zesde bal. We hebben een keer met 11-0 verloren. Je gaat dan bijna naar de hockey met het idee van: Laten we hopen dat we zo min mogelijk doelpunten tegen krijgen. Je weet dan haast al dat je gaat verliezen.”
Laurence: “Mentaal is het geen goed seizoen geweest. Maar het is wat dat betreft ook wel goed geweest dat dit is gebeurd. Nu kunnen we weer gaan bouwen.” 

- Waarom ben je eigenlijk aanvoerster, Laurence?
Laurence: “Ik draag de band, maar ik doe het samen met Sanne Barbas. Ze zochten iemand met een beetje ervaring die boven de groep kan staan. Ik kan met iedereen redelijk overweg en ben niet bang om m’n mond open te trekken. Dat is wel handig, denk ik. Het is niet eens dat ik zo goed ben. Maar na een aantal jaren in de eerste klasse weet ik wat ik tegen het team moet zeggen, hoe ik het aan moet pakken. Ik kan op de juiste momenten, als het nodig is, boven de groep staan. Dat je ze effe oppept en toespreekt.” 

- Scheelt het dan dat je je teamgenoten niet al van jongs af aan kent?
Laurence: “Misschien is dat de reden dat Sanne het niet doet. Het is daardoor wel makkelijker om wat tegen je teamgenoten te zeggen, ja.” 

- Vinden jullie het een eer om voor Hudito te spelen?
Mariëtta: “Ja, ik speel hier nu vanaf m’n elfde en wilde altijd al in één spelen. De eerste training was heel spannend, je kijkt dan tegen iedereen op.”
Carlijn: “Ik was ook rete-zenuwachtig. M’n eerste wedstrijd speelden we tegen Ring Pass. En het ging slecht. De eerste paar wedstrijden was het nog heel spannend. Later voel je je meer deel van het team. Ik vind het aan de andere kant trouwens wel jammer dat ik niet meer in de A zit met de meiden waar we al heel lang mee samenspeelden. Maar we hebben er wat leuks voor teruggekregen.” 

- In maart begint voor jullie de tweede seizoenshelft. Wat verwachten jullie daarvan?
Laurence: “We willen een goede afsluiting van het seizoen. Een kampioenschap wordt moeilijk, maar de nummer twee promoveert ook. We gaan dus voor een tweede plek, ik denk dat dat een mooie doelstelling is.” 

- Want Hudito dames 1 hoort in de eerste klasse thuis?
Laurence: “We hebben voor de helft een nieuw team. We zijn er nu nog niet helemaal klaar voor, denk ik. We kunnen wel zeggen: Als club horen we daar thuis, maar als je daar als team nog niet klaar voor bent moet je wéér degradatiehockey spelen. Dat is voor niemand leuk.” (JN)

Download de laatste krant!

Energieweg 3
2627 AP Delft

T: 015 - 214 39 12
info@delftopzondag.nl