Afbeelding

Niet alleen de gebeurtenis, maar ook het station zelf is bijzonder

Algemeen

Editie: Week 9, Jaargang 23 |

Francine Houben geeft tekst en uitleg over het glasheldere glasplan van het nieuwe station en Stadskantoor.

DELFT – Het nieuwe station van Delft is, als u dit leest, al volop in gebruik. Zaterdagmorgen rond 05.00 uur was het grote moment daar. De pers kreeg donderdagmorgen alvast een voorproefje.

En, om positief te beginnen, het ziet er fraai uit. Dus vertelden de betrokken architecten in ‘Delft Bouwt’ trots over het eindresultaat van het jarenlange werk. Zoals Marcel Blom van Benthem Crouwel Architects, dat het ondergrondse station ontwierp. Tijdens zijn betoog in Delft Bouwt vallen niet zelden de termen ‘bijzonder’, ‘uniek’ en ‘historisch’. Bijvoorbeeld als het gaat over het bussenplein, dat bovenop de 5000 plekken tellende fietsenstalling ligt. Of het lamellenplafond, dat ‘de taal van de sporen spreekt’.

Voor Francine Houben van Mecanoo architecten, dat de bovengrondse stationshal en het Stadskantoor ontwierp, is het ondergronds gaan van treinverkeer ‘heel bijzonder’. “Want ik heb vijftien jaar aan de Spoorsingel gewoond”, legde Houben uit. “Toen ik hoorde dat wij het nieuwe station mochten ontwerpen: dat was voor mij één van de gelukkigste momenten uit m’n leven”, waarmee ze - voegde ze eraan toe - niet haar persoonlijk leven bedoelde. Het Delftse architectenbureau wilde historie en innovatie combineren en liet zich hierbij inspireren door de ouderwetse metrostations in Moskou èn Delfts blauw. “We wilden heel erg dat je echt in Delft aankomt.” Dat is, met het Delfts blauwe plafond met daarop een historische kaart van Delft en de regio, wel gelukt. Houben was, zei ze, ‘ongelooflijk blij’ toen Delft besloot dat het nieuwe Stadskantoor één verdieping minder groot werd. “Daardoor ontstond meer ruimte voor een hogere hal en kon het pand compacter en duurzamer.”

Rondleiding
Dan is het tijd voor de rondleiding. Eerst een wat strenge instructie. We moeten bij elkaar blijven, mogen ‘absoluut geen alcohol’ meenemen en mogen niet voorbij afzettingen komen. “En we willen niemand in de buurt van bovenleidingen hebben”, voegt de Limburgse veiligheidsman eraan toe. In Engeland zijn de veiligheidseisen nog strenger, geeft Houben aan. Ze vertelt dat ze zaterdag de hele dag op het station is ‘om reacties van Delftenaren te horen’.
Na een kwartiertje wachten mogen we naar de fietsenstalling. Die zal nooit meer zo leeg zijn als vandaag. We zien oneindig veel fietsenrekken – met nummers – en Marcel Blom vertelt dat er nog meer stallingruimte zal worden gecreëerd dan de bedoeling was. “De ontwikkeling van de fiets is niet bij te houden.”

We volgen hem richting stationshal. Camera’s klikken. We zien het plafond waarover Houben vertelde. Echt Delfts. We mogen naar beneden. Ook hier volgt een bevlogen uitleg over de muren, het plafond, de bankjes en de ‘poefjes’ op het ‘informele deel’ van het perron. Houben wijst op een putdeksel en vraagt Blom wat daaronder zit. “Daarin kun je verdwijnen”, grapt hij. Wat eveneens verdwijnt is het bereik van onze mobiele telefoons. We vragen het de persvoorlichter van Spoorzone Delft. Ze vraagt het na bij een groepje mannen. Telefoons worden tevoorschijn gehaald. We krijgen uitleg van één van hen. “Er is hier inderdaad geen gsm-dekking. Dat heeft met de kosten hiervoor te maken. Maar er is wél WiFi”, legt hij uit. “Ga je dat allemaal opschrijven?”
We mogen weer naar boven. De Smullers lijkt elk moment open te kunnen gaan. Op een LED-scherm verschijnen achter elkaar de acties. Een Mexicano kost vandaag 1 euro 50. In de ‘Fleurtiek’ staart een vrouw in bodywarmer, omgeven door gereedschap, naar een bouwtekening. In de AH to go worden stellingen opgebouwd. In het pand ernaast, de Starbucks, wordt al koffie gedronken door mensen die eventjes niet haasten om alles op tijd af te krijgen. Een man vult in de AKO de eerste schappen met tijdschriften. Bij het toilet lezen we op een bordje dat gebruik ervan 50 cent kost, dat kinderen tot 10 jaar hier moeten worden begeleid en je het toilet maximaal 15 minuten mag gebruiken. We vragen de voorlichtster van Spoorzone Delft wat precies gebeurt als je 16 minuten nodig hebt. Op die vraag heeft zo gauw niemand een antwoord.

Buiten het pand krijgen we nog uitleg over de verschillende soorten glas aan de buitenzijde. We krijgen het voor de helft mee, want er stuitert een stalen karretje vol apparatuur voorbij. Een Aziatische vrouw met koelkast vraagt of ze er langs mag. Een rondleiding is leuk, maar één dag voor de deadline moet er ook gewoon gewerkt worden…

Zie voor meer foto’s van de rondleiding de website www.delftopzondag.nl/fotoalbum.

Download de laatste krant!

Energieweg 3
2627 AP Delft

T: 015 - 214 39 12