Afbeelding

Buurthuisverbod teckel Jonas kent alleen verliezers

Algemeen

Editie: Week 1, Jaargang 23 |

Salar Issa, Edith de Groot, Nel van Puffelen, Lenie Baggerman en Lenie en Bertus van Halderen (v.l.n.r.) waren woensdagmiddag, misschien wel voor de laatste keer, in Wijkcentrum Wippolder om ouderen uit de wijk van een driegangen diner te voorzien.

DELFT – Groot verdriet onder ouderen in de Wippolder. Woensdagavond vertelden Bertus en Lenie van Halderen hun bijna vijftig bejaarde gasten dat ze stoppen met het vrijwillig verzorgen van maaltijden. De reden: hun teckel Jonas mag het buurthuis niet meer in.

Ouderen huilden tranen met tuiten omdat het etentje in Wijkcentrum Wippolder, voor sommigen nog hun enige uitje, woensdag voor het laatst was. Het echtpaar Van Halderen neemt de beslissing met pijn in het hart en heeft het er zichtbaar moeilijk mee. Ook buurthuisbeheerder SRO de Gemeente Delft zitten met de situatie in hun maag. Honden mogen volgens de regels buurthuizen niet in. De aanwezigheid van Jonas werd een tijdlang door de vingers gezien, maar na een klacht over de stokoude hond kunnen ze niet anders dan Jonas weren. Woensdag, als we langsgaan, zit hij buiten in de auto. Zijn buurthuisverbod kent geen winnaars.

“Ik wil de confrontatie vandaag niet aangaan”, vertelt Bertus, die voor uitleg even achter zijn pannen vandaan komt. Na een ingezonden brief in Delft op Zondag, waarin hem van alles werd verweten, hakte hij de knoop door en besloot hij om - na woensdag - nooit meer in het wijkcentrum te koken. “Ik vind die brief verschrikkelijk. Het stond vol onwaarheden en was uit rancune geschreven, nota door iemand die hier met Kerst zou koken, maar op het laatste moment afzegde.” Waarna Bertus en Lenie hun eigen Kerstplannen omgooiden, in de bres sprongen en er alsnog voor zorgden dat ouderen niet met een lege maag huiswaarts konden keren.

Jammer
“Ik vind het verschrikkelijk dat we moeten stoppen”, vervolgt Bertus. “Maar ik ben 73. Ik ga niet smeken of ik hier alsjeblieft mag koken. Het is jammer.” Edith de Groot, die altijd helpt met het etentje voor ouderen, is eveneens emotioneel. “We slapen er al vier weken slecht van. Toen we voor het eerst lieten doorschemeren dat we misschien moesten stoppen, zat de halve zaal al te huilen.” Lenie: “Ik zie er het meeste tegenop om vanavond te moeten zeggen dat we er echt meer stoppen.”
Naar aanleiding van een eerder artikel in Delft op Zondag kregen Bertus en Lenie vele steunbetuigingen. Sommigen lezers boden zelfs aan wel op hun hond te willen passen. “Hartstikke lief van ze”, vindt Bertus. “Jonas is nooit alleen thuis. En hij is zo oud dat ‘ie niet meer alleen of bij anderen wil zijn”, vult zijn vrouw aan.
Beheerder Floris Dekker is er vandaag ook en overhandigt ons de huisregels, waarop we lezen dat het in wijkcentra verboden is drugs te gebruiken, te gokken, te roken, slag- of steekwapens óf huisdieren mee te nemen. En zegt dat hij er niet met ons over in discussie gaat. “Maar ik vind het vervelend dat het zo is gelopen, want ze doen hier goed werk”, zegt Dekker over het echtpaar Van Halderen. “We moeten echter beleid uitvoeren. En als je voor iemand één uitzondering maakt, willen meer mensen een uitzondering.”

Fantastische tijd
Bertus en Lenie kijken, ondanks de negatieve afloop, terug op een fantastische tijd. “We hebben het hartstikke leuk gevonden en dit met alle liefde en plezier gedaan”, zegt Lenie. “Het was altijd heel gezellig, maar we moeten wel stoppen. We gaan er op deze manier zelf aan kapot. Met die brief in de krant zijn we echt op ons ziel getrapt, zo vals. Wat heb je daar voor plezier van? Gelukkig hebben we verder alleen positieve reacties gehad. Iedereen vindt het onbegrijpelijk dat we moeten stoppen omdat Jonas niet meer mee mag. Hij ligt hier alleen maar in z’n mandje…” Salar Issa, die wekelijks helpt met afwassen, benadrukt dat Jonas hartstikke lief is. “De mensen hier zijn gek op ‘m. En ze zijn, als ze hier komen eten, gelukkig. Ik snap het probleem niet.”

Hoop
Het echtpaar Van Halderen heeft, vertellen ze kort voor het uitkomen van deze krant, hun hoop gevestigd op Onafhankelijk Delft – die voor hen in de bres springt - èn een gesprek dat ze aanstaande woensdag met de Gemeente Delft hebben. Wordt een oplossing bedacht waarbij Jonas mee mag naar het wijkcentrum, dan gaan ze door met koken voor ouderen. Zo niet, dan gebeurde dit woensdag voor de allerlaatste keer. Wordt vervolgd…

Download de laatste krant!

Energieweg 3
2627 AP Delft

T: 015 - 214 39 12