Oliveo bekroont prima seizoen en Ellen en Nico van Rheenen hebben er geen minuut van gemist

Oliveo kampioen en tweedeklasser. Dit zijn de daders. Staand van links naar rechts leider Ed van der Burg, grensrechter Remy Voois, Stefan van der Ploeg, Dewi van Wichen, Khalid Ouled-Haddou, assistent-trainer Fred van Rossum, hoofdtrainer Peter Huisman,

PIJNACKER - NOOTDORP – Oliveo is na één seizoen alweer terug in de tweede klas. De gedoodverfde kampioen SV Den Hoorn, GSC ESO en Oranjeplein/Postduiven kregen op ruime afstand het nakijken.

Ellen en Nico van Rheenen, de even blije als trotse ouders van eerste-elftalspeler Tim, hebben geen minuut gemist van dit zo florissante seizoen. Vader Nico heeft overigens een verleden bij wel erg naaste buur DSVP. "Vroeger mocht je niet bij de Katholieken voetballen als je Protestant was. En andersom ook niet". Als hij een jaar of 22 is, krijgt hij een ongeluk. "Toen was het over en uit met voetballen". Hij speelt overigens nimmer in het eerste. "Zo stoer was ik niet. Ik was een harde werker, maar er liepen toen veel te veel goeie gasten bij DSVP rond". Totdat zoon Tim bij Oliveo gaat voetballen, laat pa Nico het voetbal links liggen. Hij gaat zelfs niet kijken. "Er waren wat dingetjes voorgevallen bij DSVP, ik dacht: Krijg het lazarus. Ik kwam nergens meer'. 

Tóch belandt hij bij Oliveo. "Toen die lange vijf was, ging hij daar voetballen. Hij is nu 25, ik ben nu dus twintig jaar bij Oliveo". Moeder Ellen is aanvankelijk nadrukkelijker betrokken bij wat zoonlief aan voetbalkunsten vertoont. Dat houdt voor Nico bepaald niet over. "Hij kon nog niks. Ja, bloemetjes plukken. Nou, daar was ik veel te fanatiek voor". Langzaam maar zeker groeien ze bij Oliveo ook in de rol van vrijwilliger. Maar vooral in de rol van supporter van hun zoon, die alleraardigst kan voetballen, en dus van Oliveo 1. Uit en thuis, ze zijn altijd van de partij. "En moeder is dan veel fanatieker dan ik", weet Nico. "Mij maakt het niet zo veel uit, je kan toch niet zo veel veranderen. Maar moeders denkt dat ze dat wèl kan…" 

Ellen geeft dat grif toe. "Ik ben fanatieker, ja. Ik sta ook altijd mee te voetballen. Nee, gillen, dat doe ik niet. Dat mocht ik alleen toen Tim nog bij de F'jes en de E'tjes speelde. Dat heb ik daarna afgeleerd. Nu roep ik af en toe alleen een keertje Hé!" 

-Ben je wel zenuwachtig als je langs de lijn staat?
Ellen: "Natúúrlijk. Maar ik laat dat niet zo erg blijken, al voel ik het wel heel erg trillen in m'n lichaam. Dan heb ik dat gevoel van als ze het maar redden. Ja, je leeft gewoon helemaal mee". 

Nico houdt zich gedeisd langs de lijn. "Toen Tim twintig was, ben ik gestopt met tips aan 'm te geven. Toen heb ik gezegd: Kruis erover, je zoekt 't maar uit. Moest hij 't zelf maar gaan ontdekken". Hij heeft trouwens ook geen tijd om zich met de gang van zaken binnen de lijnen te bemoeien. Of beter: dat doet hij nu op een andere manier. "Ze hebben me gevraagd of ik verslagen wilde maken voor de vereniging. Daar heb ik ja tegen gezegd. M'n vrouw maakte altijd de foto's. Nu doe ik dat allebei. Dat valt soms niet mee. Je mist wel 's het één en ander als je door die lens staat te koekloeren. Als m'n oudste zoon er is, maakt hij de foto's, dat scheelt wel". 

-Je maakt intussen wel een leuk seizoen mee. 
Nico: "Héél leuk. Als je ons vorig seizoen zag en je ziet ons dit seizoen, dan hebben we niet te klagen. Ze zijn veel constanter in vergelijking met vorig jaar. Toen zat er tussen het eerste en het tweede een te groot gat. Dit jaar zijn ze aardig naar elkaar toe gegroeid. We hebben nu een behoorlijk brede selectie. Die wordt volgend seizoen nóg breder, dan komen er een stuk of zeven van de A-jeugd over naar de selectie". 

-Waarom is Oliveo kampioen geworden?
Ellen: "Omdat ze gewoon de betere ploeg hebben, dit jaar. Tenminste, niet in het eerste deel van de competitie, maar wel in het tweede deel. Ze waren constant. En gewoon goed. Niet alle wedstrijden, maar ze wonnen wèl. Ik denk ook dat we nu het geluk wat meer aan onze kant hadden. Vorig jaar zat alles tegen. Tenminste, dat gevoel had ik dan. En het laatste kwartier van een wedstrijd was vaak een drama. Maar dat riepen ze ook wel over zichzelf af. Dat geluk hebben ze dit jaar wèl, maar dat hebben ze ook afgedwongen". 

Nico: "Ze zijn kampioen geworden, omdat ze hun lesje van vorig seizoen hebben geleerd. Daardoor zijn ze als team gegroeid. Vorig jaar was het los zand. Met jeugdspelers die het beter wisten dan gasten die er al jaren bij zijn. Dit jaar ging het wèl goed. Vochten ze ook meer voor elkaar". 

Niettemin is hij toch wel verbaasd over de terugval van concurrenten als SV Den Hoorn en Oranjeplein/Postduiven. "We hebben zeven en vijf punten op ze achter gestaan. Wat er met Den Hoorn aan de hand is, weten we helemáál niet. Onbegrijpelijk dat ze zo veel punten hebben laten liggen". 

-Speelde Oliveo dit seizoen aanvallender dan vorig seizoen?
Daarvoor moet vader Nico toch even de hulp inroepen van ervaringsdeskundige en zoon Tim. "We zijn 3-4-3 gaan voetballen", zegt hij. "Vorig seizoen speelden we 4-3-3-". Ach, legt Nico zich erbij neer, "ik ben niet zo goed in die systeemtoestanden. Ik zie gewoon 22 gasten in het veld". 

-Je hebt gewoon weinig verstand van voetbal?
Nico: "Als ik die gasten over voetbal hoor praten, dan heb ik er geen verstand van".
"Wat dacht jij?", reageert Ellen op de vraag of ze nog een beetje trots is op wat Oliveo en (vooral) haar zoon dit seizoen hebben gepresteerd. "Natúúrlijk. En als ik 'm dan in de krant zie staan, denk ik: Ja, hij doet 't toch maar. We lopen er niet mee te koop, maar natuurlijk zijn we allebei erg trots op ons kind".

Download de laatste krant!

Energieweg 3
2627 AP Delft

T: 015 - 214 39 12
info@delftopzondag.nl