Zijkant...

U zult me wel een verschrikkelijke kwezel vinden, maar ik kan compleet van de leg raken als ik, in wat ze bij onze flat de gemeenschappelijke tuin noemen, de sneeuwklokjes en krokusjes schouder aan schouder, als het ware, het bewijs zie leveren dat de lente nadrukkelijk is begonnen, maar dat de winter dat helemaal niet als een nederlaag ervaart. Ik word daar bloedsentimenteel van. Ik pak een bundeltje kranten en tijdschriften, ik gooi m'n rollator vol en ik zoek een leuk zonnig bankje op.

Sommige mensen, die het kunnen opbrengen mijn conterfeitsels tot zich te nemen, begrijpen niet dat ik toch tamelijk blijmoedig in het leven sta. En dan verwijzen ze natuurlijk naar die druiloor van een vent van me. Nou, laat ik het zo zeggen: echt gelukkig ben ik niet, maar om nou te zeggen dat ik daar ongelukkig mee ben, dat is ook weer zo wat. Ik bedoel: ik ken iemand, die is diabetes. Maar als je hem over z'n ziekte hoort praten, dan krijg je sterk de indruk dat hij eigenaar is van een suikerplantage. Ik heb dan weer het voordeel dat ik me niet druk hoef te maken over overgewicht. Dat valt me namelijk wel op dat, als het weer lekkerder en warmer weer wordt, vrouwen als de wiedeweerga aan het lijnen slaan. Want straks moeten ze er aan die bloedhete stranden een beetje strak uitzien. Nee, dat valt helemaal niet mee, dat afvallen. Het is een heidens karwei. Je moet er echt in geloven. Maar wat is uit wetenschappelijk onderzoek gebleken? Onder gelovigen komen de meeste afvalligen voor. O, zou ik bijna vergeten. Moet ik u ook nog even vertellen. Ik ben afgelopen week, vanwege dat mooie weer, een keer met dat lieve zorgzame buurvrouwtje van me naar de golfbaan mee geweest. Ja, ze keken wel even raar op toen ik zo met m'n rollator aan kwam schuifelen. Nee, ik heb natuurlijk geen balletje geslagen. Veel te bang dat m'n arm uit de kom zou schieten. Ik dacht overigens altijd dat golfen iets was voor kakkerds en poenerds. Voor lui die er zo tussen het geld verdienen door even tussenuit knijpen om een baantje te schoffelen. Maar dat valt erg mee. Je ziet er ook veel heel gewone mensen, al zijn ze wel allemaal van het type Pietje Precies. En ook als het geen crisis is, zijn ze wel heel erg zuinig op hun baan. Zo zag ik iemand aan z'n hole krabben, het is zonde dat ik het zeg. Wat ook opmerkelijk is, vind ik, is dat je golf pas goed kan beoefenen als je een handicap hebt. Vooral in Engeland schijnt dat zo te zijn. Misschien wel omdat ze daar aan gehandicapten geen gebrek hebben. Weet u waar ik me erg op verheug? Op die Levende Etalagedag. Vind ik zó'n leuk evenement. Dat je in elke winkel de poppen aan het dansen hebt, dat je er voor paal kan gaan staan, dat een dakkapel voor luchtige deuntjes zorgt en dat je nog kan winkelen ook, énig. Bij ons in de flat hebben ze ook geprobeerd zo'n dag te organiseren. Levende Etagedag. Jammer, is niks geworden.

Wiesje Gort-Droog

Download de laatste krant!

Energieweg 3
2627 AP Delft

T: 015 - 214 39 12
info@delftopzondag.nl