Interview Bernd Schneider

Ondernemer en uitvinder Bernd Schneider barst nog steeds van de ideeën

DELFT – Vacu Vin Wine Saver. Het Beste Idee van Nederland. Shared Success. Ze horen bij Bernd Schneider als nasi bij goreng en als koek bij zopie.

Bernd Schneider, dus. Een ideeënrijke ondernemer, naar wie het goed luisteren is. Hij gaat zitten en hij steekt van wal. Een enkel woord is al voldoende om hem vermakelijke en interessante volzinnen te horen spuien. Of hij iets met Delft heeft, vragen we argeloos. "We zijn sinds 1896 gelinkt aan Delft. Toen begonnen we met Vacu Vin de samenwerking met CombiWerk. We hebben daar ons eerste product laten inpakken. En stapje voor stapje is dat gegroeid. Dat is heel bijzonder, het plezier waarmee die mensen dat werk doen. We werken nog steeds met CombiWerk samen, ook nu we in Ruyven zitten". 

Schneider (58) is een veel besproken en beschreven man. Al googlend stuit je op tal van uitingen waarin hij, al dan niet geïnterviewd, wordt geportretteerd. Hoe hij letterlijk wereldberoemd is geworden met de Vacu Vin Wine Saver, het slimme pompje waarmee je wijn uit een aangebroken fles weken lang lekker kunt houden. Hij laat bij herhaling blijken maar wat trots te zijn op z'n zoons, die nu de leiding hebben in het bedrijf. Het doet hem zicht- en hoorbaar goed dat hij zijn filosofie op zijn kinderen heeft kunnen overbrengen. Zoals hij er ook van geniet dat nog steeds honderden mensen van CombiWerk assemblagewerk voor zijn bedrijf verrichten. "Het is goed dat je ook denkt aan mensen die anders zijn". Behoorlijk trots is hij ook op z'n vrouw. Hij is de man van de ideeën. "Ik kijk niet zo makkelijk achterom, ik kijk liever vooruit. En ik doe dat een beetje sneller dan anderen. Als je een organisatie opbouwt, heb je ook mensen nodig die volgen. Vanaf de eerste dag is mijn vrouw gaan meewerken. Ze heeft me altijd opgevangen in de dingen die ik liet liggen. En in mijn jongens zie ik die mix terug. De één heeft leiderschap, de ander blijft liever wat op de achtergrond". Hij is, benadrukt hij nog maar eens, trots als een pauw. "Je moet maar afwachten of het zo uitpakt. Maar je moet ze ook de kans geven. Ik zie wel eigenaren van bedrijven die daar te lang mee wachten". 

Schneider is nog wel een dag of vier in de week op de één of andere manier bij het door z'n zoons geleide bedrijf betrokken. "Leiderschap moet je kunnen loslaten", weet hij best. "maar ze willen me er toch wel graag bij hebben". Hij probeert bij te blijven. De tijden veranderen, de ontwikkelingen gaan snel. "Sms'en, facebook, twitteren, je wordt er bijna niet goed van. Ik probeer het allemaal te volgen, maar ik probeer vooral keuzes te maken". 

Schneider, geboren in Den Haag, gaat bepaald niet gebukt onder het ouder worden. "Zo lang je vitaal bent en blijft, sta je er niet bij stil. Het is wèl zo dat je anders in de wereld staat. Ik heb zó veel kennis, die kennis wil ik overdragen aan de nieuwe generatie. Dat vind ik erg belangrijk. Ik ben aan de zijlijn nog met zó veel dingen bezig, dan verveel je je niet". 

Hij is, herinnert hij zich nog wel, als jochie wel 'een beetje een boefje'. En: "Ik was snel afgeleid. Ik zat altijd wel aan iets te denken. In militaire dienst is dat wel wat bijgeschaafd. Wat ik overigens wel goed vond". Hij had geen makkelijke jeugd. "Toen ik vier was, overleed m'n moeder. Mijn vader kon daar niet goed over praten. Ik ben opgevoed door m'n tweede moeder. Maar ik ben goed terecht gekomen, hoor". O ja: "Ik heb als klein jochie een tijdje het idee gehad pastoor te worden. Ik ben ook misdienaar geweest". 

Schneider stapt na z'n tweede MULO-jaar over naar de Detailhandelsschool, in Den Haag. "Daar kreeg ik gevoel voor de detailhandel. Was een goeie opleiding".
Na z'n militaire diensttijd wordt hij slijter. "Ik had in dienst m'n Slijtersdiploma gehaald. Ik ben toen bij de Party Shop gaan werken. Binnen drie maanden was ik bedrijfsleider". Hij werkt daar twee jaar. Dan stapt hij over naar Waayer de Kaasboer, waar hij filiaalhouder wordt, in Rotterdam. "Daar ben ik ook de wijninkoop gaan doen. En in de directie terecht gekomen. Na acht jaar ben ik voor mezelf begonnen. Met een wijnhandel, in Den Haag. Grappig, dat is deze zaterdag precies dertig jaar geleden". Het is niet zo maar een wijnwinkel, nee, "het was een gespecialiseerde wijnhandel. Ik importeerde alles zelf, vanuit de relaties die ik had opgebouwd".
Hij zal de datum nooit vergeten: 16 juni 1980. "Mijn pand is toen helemaal volgestroomd met water, vanwege een wolkbreuk. De hele zaak was verwoest. Dat was een moment in m'n leven dat ik dacht: Dit gaat nooit meer goed komen. Ik heb de zaak helemaal leeg gehaald en alles verkast naar een loods in Den Hoorn. Ik ben schadepartijen gaan verkopen. En grossier geworden in wijnen. Toen was Wijnkoperij Schneider een feit. Een tweede hypotheek op m'n huis en klanten die zo goed waren op tijd te betalen hebben me zo ver gebracht. Het was heel hard werken, ik was vaak weg. Maar het lukte. En ik kon mensen in dienst nemen".
Hij verhuist met z'n bedrijf naar de Rotterdamseweg. "Daar hebben we tot 1997 gezeten. Daarna hebben we dat pand gebruikt als opslag voor Vacu Vin. Sinds twee jaar zijn we er weg. De wijnkoperij heb ik verkocht".

'MAAR DE KENNIS VAN WIJN RAAK JE NIET KWIJT'
Op de vraag of hij 'de wijn' niet mist, zegt hij: "Ik heb onder m'n huis een wijnkelder". Lacht: "Ik heb van m'n werk m'n hobby gemaakt. Meestal is het andersom". Dan serieus: "Natuurlijk mis je dat. Maar de kennis van wijn raak je niet kwijt. Het is wèl zo dat ik steeds meer word verrast met nieuwe wijnen en nieuwe wijngebieden. Toen ik stopte, was Oostenrijk niet een land waarvan je zei: Goh, daar komen bijzondere wijnen vandaan. Dan ben je toch wel heel verrast als een sommelier zegt: Ik heb hier iets, dat móet je proeven. Is dan een Oostenrijkse wijn. Dan ben ik verrast. Die kennis mis ik dan wel". 

-Ook maar even die vraag: is dure wijn per definitie lekkerder dan goedkopere wijn?
"Je moet bij het kiezen van wijn op je eigen smaak af gaan. Wat daarbij belangrijk is: je moet wijn kiezen naar smaak en niet naar gerecht. En je moet natuurlijk geen rotzooi gaan drinken. Als ik uit eten ga, laat ik me wel 's verrassen. Maar meestal kies ik zelf. En ik ga bijna nooit voor een wijnarrangement, al kan dat best 's verrassend zijn. Het klinkt misschien wat arrogant, maar door de Vacu Vin zijn de mogelijkheden om wijn per glas te krijgen duidelijk toegenomen. Wat dat betreft kan er in de horeca veel meer dan vroeger. Heb je een mooie Bordeaux en je schenkt daar een glas van, dan kun je de fles vacumeren. Dan kun je een aantal weken met die wijn doen. Daar heb je wel wat meer werk aan, maar zo is het leven: alles heeft zorg nodig. Geen tijd voor? Máák er tijd voor". 

Schneider boekt wereldwijd grote successen met die Vacu Vin Wine Saver, die hij samen met z'n broer ontwikkelt. Maar: "Ik heb ook wel 's op het randje van de afgrond gebalanceerd, bijvoorbeeld omdat ik te veel had geïnvesteerd. Of dat je geconfronteerd wordt met het minder waard worden van de Amerikaanse dollar en het Engelse pond. Of lieden die je voor het blok zetten: Je mag wel leveren, maar tegen lagere prijzen. Je moet dus ook zelf naar je kosten kijken. Zoals je ervoor moet zorgen dat je sterk uit de huidige crisis komt. Dat geldt voor iedereen. Ik denk dat het wel 's goed is als zoiets gebeurt. Het is alleen jammer dat door de manier waarop zo veel mensen de dupe worden. Maar het is best goed je af en toe af te vragen: Wat zijn we eigenlijk met z'n allen aan het doen? Het gaat om positief denken, nieuwe opportunities zien. Ook in moeilijke tijden kan je een heleboel goeie dingen doen. Je gaat nadenken over de dingen die altijd vanzelf gingen en nu moeilijk gaan. Dan kom je tot andere oplossingen, nieuwe ideeën". 

Als Schneider zichzelf een etiket zou moeten opplakken, dan kiest hij voor 'maatschappelijk ondernemer'. Maar: "Er zijn ook ondernemers die geen ondernemer zijn. Ik durf iets nieuws te doen. Daarom heeft iemand wel 's over mij gezegd: Je bent een entrepeneur. Nieuwe dingen durven doen, met vallen en opstaan, daar gaat het om". 

-Maar is dat toch niet een stuk makkelijker als je al successen hebt geboekt en een stevige financiële basis hebt?
"Dan vind ik het juist moeilijker. Heb je succes gehad en ga je iets nieuws doen, dan denk je vaak wel twee keer na. Want de mensen rekenen erop dat het wel wéér een succes zal worden. Ik ben nu ook met een nieuw idee bezig. Dat komt binnenkort op de markt. Patents4You, heet het. Is een bedrijf dat licenties geeft aan mensen of organisaties die patenten op de plank hebben liggen en er niks mee doen. Daar ben ik al twee, twee-en-een-half jaar mee bezig. Zo'n idee moet rijpen". Maar hij zegt ook: "Als je financieel wat ruimte hebt om iets nieuws te doen, dan is het wel makkelijker. Maar het gaat om het gevoel: heb je succes gehad en lukt het een volgende keer wéér?' 

-Hoe belangrijk is geld?
"Je hebt het nodig om je kosten te kunnen betalen. Maar je moet het niet als drijfveer zien om zaken te doen. Dat kan ook niet. Wij kiezen voor assemblagewerk door CombiWerkers. Het heeft best lang geduurd voordat dat in goeie harmonie gebeurde. Dat iedereen riep: Waarom laat je dat werk niet in China doen? Maar dat is de weg van de minste weerstand. Dat voegt niks toe. Je gaat toch niet zo maar bij CombiWerk de stekker eruit trekken en een paar honderd mensen naar huis sturen? Je hebt een stukje maatschappelijke verantwoordelijkheid. Ook naar mensen toe. Dat heeft te maken met de keuzes die je maakt. Ik ben geen ondernemer die altijd de goedkoopste oplossing kiest. Als niks je interesseert, maak je andere keuzes. Ja, dat heb ik, denk ik, wel een beetje van huis uit meegekregen. En m'n vrouw en ik hebben een goed gevoel bij de keuzes die we maken en de beslissingen die we nemen".

'HET IS VOOR IEDEREEN TOEGANKELIJK'
Het Beste Idee van Nederland, het gaat alweer het zesde jaar in. "De laatste keer kregen we vanuit Nederland en Duitsland 10.000 ideeën. Uit die stroom ideeën ontwikkelen we met ons bedrijf International Innovation Company nieuwe producten".
-Zijn er zo veel creatieve mensen ?
"Er zijn heel veel mensen die een oplossing weten te bedenken voor een probleem. Aan die oplossingen kunnen wij creatieve mensen toevoegen waardoor je betere bestaande of nieuwe producten krijgt. Daar houden wij ons mee bezig".
Het Beste Idee van Nederland begon met een ideeënwedstrijd voor studenten. De belangstelling buiten de studentenkring was zó groot dat de grenzen werden opgerekt. Nu heeft 'iedereen' een kans. "Er zijn scholengemeenschappen die voorrondes organiseren. Je hebt het Beste Idee van Zuid-Holland, noem maar op". 

-Is het succes van Het Beste Idee van Nederland vooral te danken aan de TV-exposure?
"De TV is op zich niet belangrijk, het concept was goed. Dat blijkt ook uit de vele mensen die er belangstelling voor hebben. Het spreekt aan dat mensen oplossingen voor problemen bedenken. Het gaat daarbij niet alleen om uitvinders, maar ook om het schoolkind of de huisvrouw driehoog achter. Het is voor iedereen toegankelijk". 

Ook zoiets: Shared Success. Ofwel: Gedeeld Succes. "Tien jaar geleden gaven we regelmatig aan goede doelen. We kwamen erachter dat er zo veel kosten gemaakt werden door zulke organisaties. Heb ik met mijn vrouw de stichting Shared Success Foundation opgezet. Dat is fundraising zonder kosten. We zijn begonnen met leerlingen van het ROC Rotterdam. Van het één is het ander gekomen. We organiseren nu jaarlijks een gala, tegenwoordig in Huis ter Duin in Noordwijk. Daar komen 500, 600 mensen. Tijdens het laatste gala hebben we één miljoen euro opgehaald. We doen dat met een paar mensen in de familie, zonder kosten te maken. Wat we ophalen gaat naar het Lilianefonds. Dat zorgt voor hulp aan het kind, wij zorgen voor de basisfaciliteiten, zoals een ziekenhuis, een school, een opvanghuis, een tehuis voor gehandicapten in Indonesië, dat soort projecten. We hebben nooit vermoed dat het deze kant zou opgaan. Ik ben begonnen met 25.000 hulden ophalen in Rotterdam, als bedrijf gaven we zelf méér…" 

Hij raakt er niet over uitgepraat. Bruist van de ideeën. "Er zijn maar weinig momenten dat ik helemaal ontspannen kan zijn. Zo'n moment heb ik wel als ik voetreflexmassage heb. Dan heb ik het gevoel dat ik helemaal van de wereld ben. En ik zwem elke morgen. Dat houdt je vitaal". 

-Is het leuk om bekend te zijn?
Lacht: "Ik heb wel 's dat mensen zeggen: Bent u Harry Mens? Daar zijn zelfs weddenschappen of afgesloten. Hoe bekend ben je dan? Soms is het leuk, maar ach, daar groei je wel in". 

-En dan nog maareen keer: heb je nog wat met Delft?
"Ik ben eigenlijk wel verliefd geworden op Delft. We hebben hier gewoond, we zijn hier getrouwd, we hebben hier kinderen gekregen. Je wordt toch gevormd door de stad waar je woont. Maar dat is nu een beetje anders geworden". (PB)

Download de laatste krant!

Energieweg 3
2627 AP Delft

T: 015 - 214 39 12
info@delftopzondag.nl