Drie liefhebbers zijn onzichtbaar en onmisbaar voor weer een mooie Taptoe Delft

Editie: Week 33, Jaargang 22 |

Kees van Duijn, Kees de Goeijer en Dick van Witteloostuijn verkennen alvast het terrein waar vrijdag 12 en zaterdag 13 september weer de Taptoe Delft plaatsvindt. (foto: Koos Bommelé)

DELFT – De Taptoe Delft is elke twee jaar weer een evenement om je vingers bij af te likken. Regisseur Dick van Witteloostuijn (62), speaker Kees de Goeijer (53) en Kees van Duijn (48) van het licht en geluid weten echter als geen ander dat hier veel voorbereiding aan vooraf gaat.

De drie mannen hebben meer met elkaar gemeen dan de lange ij in hun achternaam. Ze zijn voorafgaand aan elke editie ongeveer anderhalf jaar bezig met hun voorbereiding. Tijdens het evenement zitten ze vooral in de regiekamer. Ze zijn nauwelijks zichtbaar maar onmisbaar voor publiek. Eind jaren ’90 was die regiekamer nog een klein en onoverdekt tafeltje voor de hoofdtribune. Maar de Taptoe is gegroeid en professioneler geworden en het tafeltje is ingeruild voor een respectabele regieruimte waar zeven mannen het evenement in goede banen leiden.

‘BEZOEKERS VINDEN HET MOOI EN GEWELDIG WAT WE DOEN’
De drie zijn vanaf het moment dat ze betrokken raakten bij het evenement altijd betrokken gebleven. “We krijgen elke editie weer veel reacties van bezoekers. Zij vinden het mooi en geweldig wat we doen. Zulke reacties, daar doen we het voor”, zegt Van Witteloostuijn, die dan ook niet aan stoppen denkt. Bovendien: “Elke twee jaar worden we weer verkozen tot beste Taptoe van Nederland.” De Goeijer: “Ik heb de Taptoe Delft zien groeien van een lokaal evenement naar een bekend nationaal evenement met belangstelling vanuit binnen- en buitenland èn de tv-wereld. Omroep Max trekt er behoorlijk kijkcijfers mee.”

Taptoe Delft blijft maar groeien. In de beginjaren was er één voorstelling die zich afspeelde voor een half lege tribune. Afgelopen jaren telde het evenement steeds twee voorstellingen die steevast uitverkocht waren, dit jaar is voor het eerst een derde voorstelling. “Dat dat is gelukt; daar beleef je lol aan”, geeft De Goeijer aan.

‘ALS IK NIKS DOE IS HET DONKER’
Wie de Taptoe Delft bezoekt ziet een hoop, maar niet wat de drie mannen achter de schermen in hun schild voeren. En al helemaal niet wat ze voorafgaand aan het evenement hebben gedaan. Bezoekers krijgen relatief veel mee van het werk van Kees van Duijn. “Want als ik niks doe is het donker”, begint de 48-jarige Katwijker. Voordat de lichten aangaan, heeft hij alle shows van de deelnemende korpsen en artiesten al urenlang bestudeerd. Hij zoekt er passend licht en geluid bij en beschrijft dit in z’n lichtplan. Hij berekent hoeveel kilometer kabel en hoeveel ampère nodig zijn. In 2008 ging dit laatste niet helemaal goed. “We hadden 420 ampère nodig, maar we hadden 400 aangevraagd. Toen klapte in de finale alles eruit. Gelukkig liep het publiek toen al de tribunes af en was het probleem snel opgelost”, blikt Van Duijn terug. Een andere keer was hij na de show op vrijdagavond tot diep in de nacht bezig met het aanpassen van details, omdat hij niet helemaal happy was met het resultaat. Want, vond Van Duijn, de zaterdag moest perfect zijn. En niets minder.

‘ER IS ALTIJD WEL IEMAND DIE MOET ZEGGEN: ZO GEBEURT HET’
Regisseur Van Witteloostuijn is onzichtbaar voor publiek. “Ik stuur alle mensen aan, zodat de korpsen bijvoorbeeld op het juiste moment het terrein op gaan. Als dat goed loopt lijkt het vanzelfsprekend, niemand heeft in de gaten dat daar sturing bij komt kijken. Als ik niks doe wordt het een zooitje. Er is altijd iemand die moet zeggen: Zo gebeurt het en nu moet je op. Stel dat de deuren van de Nieuwe Kerk open gaan, en het korps dat op moet komen staat nog niet klaar, dat is geen gezicht. Alles moet netjes aansluiten. We willen een vloeiende Taptoe.” Eveneens onzichtbaar voor het publiek is het draaiboek dat hierover wordt gemaakt, met het programma van minuut tot minuut. “Al moet je daar, als de omstandigheden erom vragen, ook flexibel in zijn. Maar als alles een kwartier naar achter schuift dan moet elke radar in de machine dat weten.”

‘JE MOET HET PUBLIEK IN EEN PAAR ZINNEN NIEUWSGIERIG MAKEN’
Kees de Goeijer praat het evenement aan elkaar. “Dan geef ik informatie over welk onderdeel komt en ik vertel iets over de deelnemende korpsen”, zegt de 53-jarige speaker. Less is more, weet De Goeijer. “Je moet het publiek in een paar zinnen nieuwsgierig maken voor wat komen gaat. Verder moet ik ook een soort gastheer zijn. Ik heet bezoekers welkom en tegen het einde zeg ik ze gedag, wens ik ze een goede reis en goede nacht.” Het merendeel van wat hij vertelt heeft hij van tevoren al voorbereid. “Soms moet ik echter ook improviseren. Zoals die keer dat een korps tijdens de show eigenlijk van het terrein moest, maar te lang bleef staan. Dan probeer ik dat met een kwinkslag op te lossen.” Met succes, want na vijftien seconden bliezen ze alsnog hun aftocht.

De drie kijken uit naar de komende editie, op vrijdag 12 en zaterdag 13 september. “Er zit elke voorstelling 2500 man publiek. Dan moet de show goed zijn en daardoor heb ik altijd wel een gezonde spanning”, zegt De Goeijer. “En omdat we nu op zaterdagmiddag een extra show hebben, wacht ons een nog grotere uitdaging.” Kees van Duijn hoopt dat het droog blijft. “Maar we gaan sowieso weer iets moois neerzetten, iets waar we achteraf weer trots op kunnen zijn. Met louter mensen die het pro deo doen. Dat is uniek.”

Zie voor meer informatie en de kaartverkoop de website www.taptoedelft.nl.

Download de laatste krant!

Energieweg 3
2627 AP Delft

T: 015 - 214 39 12
info@delftopzondag.nl